Δεν ξέρω πότε ξεκίνησα να μην βλέπω καλά, να μην διακρίνω τόσο καλά τα μικρά γράμματα στα βιβλία και στον υπολογιστή. Είχα πάντα άριστη όραση και έτσι άρχισα σιγά-σιγά να απελπίζομαι σαν να μην ήθελα να συνειδητοποιήσω ότι μεγάλωνα και εμφάνιζα τα πρώτα συμπτώματα της πρεσβυωπίας. Στο σούπερ-μάρκετ δεν μπορούσα να διαβάσω τα συστατικά στις ταμπέλες των προϊόντων, στο κινητό, το ίδιο δυσκολευόμουν να διαβάσω τα γράμματα, στην εφημερίδα, στα βιβλία, το ίδιο, θεέ μου, γιατί βάζουν τόσο μικρά γράμματα μονολογούσα, αλλά επέμενα να βλέπω με τον ίδιο τρόπο. Την απόφαση να πάω στον οφθαλμίατρο και να φορέσω γυαλιά την πήρα ένα βράδυ, όταν βγήκα τρέχοντας από το αυτοκίνητο για να πάρω την κόρη μου από ένα πάρτι και δεν έβλεπα να διαβάσω το κουδούνι στην πολυκατοικία με τα ονόματα των ιδιοκτητών.
Τώρα, όταν φοράω τα γυαλιά μου, νιώθω μεγάλη χαρά και αγαλλίαση που βλέπω καλά, ξεκάθαρα και απολαμβάνω την ανάγνωση για πρώτη φορά στη ζωή μου τόσο πολύ. Είμαι ευτυχισμένη όταν φοράω τα γυαλιά μου, όταν μπορώ να διαβάζω τοn κατάλογο στα εστιατόρια στο ημίφως και είμαι έξαλλη όταν ψάχνω τα γυαλιά μου και δεν τα βρίσκω στην τσάντα μου ή μέσα στο σπίτι.
Η όραση για κάποιους από εμάς ήταν αυτονόητη αλλά τίποτα στην πραγματικότητα δεν είναι αυτονόητο. Τώρα που παλεύω για να είμαι στην πρότερη κατάστασή που τόσο γενναιόδωρα μου είχε προσφέρει η φύση μου, αναλογίζομαι, πόσοι τυφλοί είμαστε μπροστά στην ομορφιά του κόσμου. Τώρα που απολαμβάνω την ανάγνωση και το γράψιμο με τη βοήθεια των γυαλιών και βιώνω την αίσθηση της όρασης, σαν μυστήριο και θαύμα, αναλογίζομαι όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου που είχα την εντυπωσιακή όραση, πόσο τυφλή ήμουν, πόσο στερημένη από την απόλαυση. Όταν βλέπεις πραγματικά, κοιτάς τον κόσμο με προσοχή, με περιέργεια, με έκπληξη, με δέος. Όταν μπορείς να μένεις έκθαμβος μπροστά σε κάτι, όταν μπορείς να απολαμβάνεις κάθε στιγμή, τότε βλέπεις πραγματικά.
Παραλληλίζοντας την εμπειρία της πρεσβυωπίας μου με τη ζωή, θα μπορούσα να πω, ότι χρειάζεται να βάλουμε όλοι ένα φίλτρο καθαρότητας για να δούμε καλά, σαν να βάζουμε έναν μεγεθυντικό φακό σε ό,τι βλέπουμε και ό,τι κάνουμε. Όλοι μπορούμε να εξασκηθούμε να αντικρίζουμε τα πράγματα χωρίς φευγαλέες ματιές, κοιτώντας με ένταση κατευθείαν στην καρδιά των πραγμάτων, με πρωτόγονη περιέργεια και συγκίνηση μικρού παιδιού που ανακαλύπτει για πρώτη φορά την ομορφιά των πραγμάτων.
Πριν, δεν έβλεπα καλά. Tώρα, βλέπω καλύτερα κι ας φοράω γυαλιά. Κι όπως λέει και ο Mικρός πρίγκιπας, «Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια».