Σοκ. Το δευτερόλεπτο που νομίζεις πως θα πεθάνεις. Εκείνο, που πατάς το φρένο, αλλά ξέρεις πως δεν θα αποφύγεις τη σύγκρουση.
Σοκ. Σταματάς να σκέφτεσαι. Τι να σκεφτείς; Μόνο ότι μπορεί τώρα να σκοτωθείς. Ευτυχώς μένει μόνο μια σκέψη.
Ανοίγει ο αερόσακος. Καπνοί (από τον αερόσακο, αλλά δεν το ξέρεις). Άγνοια. Μπορεί να γίνει έκρηξη;
Τρόμος.
Ψάχνεις το τηλέφωνο. Καλείς. Τράκαρα. Πρέπει να έρθεις. Δεν ξέρω. Δεν ξέρω. Ναι. Πολύ. Νομίζω πως είμαι καλά.
Αρπάζεις την τσάντα. Βγαίνεις έξω. Είμαστε και οι δυο καλά. Κόσμος. Λάδια στο οδόστρωμα. Φωνές. Τηλέφωνα. Ασθενοφόρο. Και είσαι μόνη. Μόνη.
Κι εσύ φωνάζεις; Γιατί φωνάζεις; Γιατί φωνάζεις πες μου! Είμαστε και οι δυο καλά. Καλά! Κάτι λαμαρίνες χάλασαν.
Και;; Οι λαμαρίνες φτιάχνουν. Ή πετιούνται. Τι σημασία έχει; Ζούμε σου λέω. Και οι δυο. Και είμαστε καλά.
Χωρίς τραύματα, χωρίς αμυχές. Γιατί φωνάζεις; Γιατί χτυπιέσαι για τα παλιοσίδερα; Χάλασαν. Και;
Αν είχα τραυματιστεί, αν είχα σκοτωθεί θα φώναζες; Πες μου, θα φώναζες;; Αν ήταν η κόρη σου, η γυναίκα σου, η αδελφή σου, θα φώναζες; Ε, θα φώναζες;;
Πού πήγαν οι άνθρωποι; Είσαι μόνη. Δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Καλείς την οδική. Περιμένεις την τροχαία. Κάθεσαι στο πεζούλι. Απόγνωση. Απελπισία.
Σηκώνεις τα μάτια. Ένα βλέμμα γνωστό. Ψελλίζεις ένα όνομα. Αρκεί για να αρχίσεις να τρέμεις. Τώρα κάποιος είναι εδώ. Νιώθεις μια περίεργη ασφάλεια κι αυτόματα καταρρέεις.
Όχι δεν θέλεις βοήθεια στα διαδικαστικά. Τα χαρτιά θα τα βρεις. Και την ασφάλεια και το δίπλωμα και την ταυτότητα. Και την φιλική δήλωση θα την υπογράψεις. Και στους αστυνομικούς θα μιλήσεις. Όλα μπορείς να τα κάνεις.
Κι αν δεν μπορείς με χαρά θα δεχτείς την βοήθεια. Όχι τώρα όμως. Αυτά μπορούν να περιμένουν. Λίγο να περιμένουν.
Πρώτα χρειάζεσαι μια αγκαλιά. Μια σφιχτή αγκαλιά. Μια σφιχτή αγκαλιά! Απο αυτές που θεραπεύουν τα πάντα. Απο αυτές που γαληνεύουν την ψυχή. Μια αγκαλιά. Όχι από τον άγνωστο. Ούτε από τον γνωστό.
Από τον άνθρωπο που είναι δικός σου.
Και μια καθησυχαστική κουβέντα. Ένα μην στεναχωριέσαι, ατυχήματα συμβαίνουν. Είσαι καλά κι αυτό έχει σημασία. Είσαι καλά! Και μπορείς να καταρρεύσεις γιατί είμαι εγώ εδώ. Μόνο αυτό.-
Κι εσύ, πριν φωνάξεις, σκέψου. Θα μπορούσες να ήσουν εσύ. Ένας δικός σου. Ή τελικά ένας νεκρός. Πριν φωνάξεις σκέψου. Η ευγένεια, η συμπόνια, η ηρεμία είναι αρετές.
Πριν φωνάξεις σκέψου. Βρισκόμαστε και οι δυο στην ίδια θέση απλά σε αντίθετη πλευρά. Να αρχίσω τώρα να φωνάζω κι εγώ;
Ξημερώνει του Ευαγγελισμού. Ζω.-