Διανύοντας τη Λεωφόρο Κορωπίου - Βάρης αντιλαμβάνεσαι για μια ακόμη φορά τις τεράστιες δυνατότητες που έχει αυτή η χώρα και παρά τον όγδοο χρόνο σκληρής λιτότητας και μνημονίων, δεν το συνειδητοποιούμε. Δεν το συνειδητοποιούμε γιατί κανένας μας δεν έχει τολμήσει να πει ανοιχτά ότι η χώρα μας πτώχευσε όχι επειδή δανειζόταν πάνω από τις δυνάμεις της, αλλά επειδή δεν είχε δυνάμεις. Δεν είχε δυνάμεις γιατί είχε πάψει εδώ και χρόνια να παράγει, να δημιουργεί και να έχει μακροπρόθεσμα σχέδια για το μέλλον της.
Λοιπόν στην περιοχή αυτή, δεσπόζει ένα κτιριακό συγκρότημα 55.000 τ.μ. το οποίο όμως δεν λειτουργεί ή μάλλον δεν λειτούργησε ποτέ. Αυτό είναι το Ερασίνειο Ογκολογικό Νοσοκομείο.
Το Ερασίνειο Νοσοκομείο ήταν μια ιδιωτική πρωτοβουλία που φιλοδοξούσε, εάν ποτέ ολοκληρωνόταν, να είναι το μοναδικό νοσοκομείο ολοκληρωμένης φροντίδας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που θα εξειδικευόταν σε θέματα, πρόληψης, διάγνωσης, θεραπείας και αποκατάστασης νεοπλασματικών ασθενειών. Ταυτόχρονα όμως θα εξυπηρετούσε και την τοπική κοινωνία παρέχοντας όλο το φάσμα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και των υπηρεσιών ενός γενικού νοσοκομείου.
Στο σημείο αυτό να υπογραμμίσω πως όλη η περιοχή της Ανατολικής Αττικής δεν έχει κανένα Γενικό Νοσοκομείο παρά το γεγονός ότι είναι η τρίτη σε πληθυσμό περιοχή μετά τα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθηνών και Θεσσαλονίκης σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Επίσης, το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας στα Σπάτα, αλλά και δύο συνεχώς αναπτυσσόμενα λιμάνια, αυτό της Ραφήνας και του Λαυρίου, βρίσκονται εντός των ορίων της.
Αυτό που λείπει είναι η αποφασιστικότητα και η βούληση από πλευράς της πολιτείας να προχωρήσει στην υλοποίηση δεσμεύσεων και υποσχέσεων που έχει κατά καιρούς δώσει.
Δυστυχώς όμως αυτή η τόσο σημαντική και χρήσιμη επένδυση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, καθώς έπαυσε η χρηματοδότηση και από τα τέλη του 2009 οι εργαζόμενοι στο εργοτάξιο έμειναν απλήρωτοι και ξεκίνησαν την επίσχεση εργασίας.
Από τότε έχει ξεκινήσει ένας αγώνας δρόμου από την τοπική κοινωνία (την τότε Νομαρχία Ανατολικής Αττικής αλλά και τους Δήμους της περιοχής με κύριο αυτόν της Κρωπίας) ώστε το συγκεκριμένο κτιριακό συγκρότημα να αξιοποιηθεί και να λειτουργήσει ως Γενικό Νοσοκομείο με σκοπό να καλύψει τις ανάγκες της Νοτιοανατολικής Αττικής, καθώς πληροί τα περισσότερα από τα κριτήρια που θέτει η νομοθεσία για τη χωροθέτηση Γενικού Νοσοκομείου και που τόσο ανάγκη έχει η περιοχή. Ταυτόχρονα, όμως το συγκεκριμένο νοσοκομείο θα μπορούσε να αποσυμφορήσει και νοσοκομεία της Αθήνας. Ακόμη, όμως θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως προορισμός ιατρικού τουρισμού, καθώς η περιοχή είναι τουριστικός και παραθεριστικός πόλος.
Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό η αξιοποίηση του Ερασίνειου Νοσοκομείο δεν είναι απλά ένα ακόμη τοπικό θέμα. Είναι ένα θέμα ζωτικής και αναπτυξιακής σημασίας που τώρα ανοίγει και σίγουρα θα μας απασχολήσει πολλές φορές στο μέλλον. Τρόποι επαναχρηματοδότησης, διοίκησης και λειτουργίας του Νοσοκομείου υπάρχουν πολλοί και έχουν ήδη κατατεθεί. Αυτό βέβαια θα συμφωνηθεί από τα ενδιαφερόμενα μέλη: επενδυτές, πολιτεία, τοπική αυτοδιοίκηση και άλλους φορείς που πιθανόν να ενδιαφερθούν.
Αυτό που λείπει είναι η αποφασιστικότητα και η βούληση από πλευράς της πολιτείας να προχωρήσει στην υλοποίηση δεσμεύσεων και υποσχέσεων που έχει κατά καιρούς δώσει.
Αυτό που λείπει είναι το όραμα και το εθνικό στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της χώρας προκειμένου να βγούμε από τα μνημόνια. Η πίστη σε μια σκληρή δημοσιονομική πολιτική χωρίς ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων που έχουμε ως χώρα δεν θα μας οδηγήσει πουθενά.
Το πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι μόνον η οικονομική κρίση, τα δάνεια και τα χρέη μας. Το ελληνικό πρόβλημα είναι ένα πολυσύνθετο παζλ από πολλά και μικρά προβλήματα. Εάν αρχίσουμε να δίνουμε λύσεις σε αυτά, η έξοδος από αυτήν την επώδυνη οικονομική περίοδο θα γίνει πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά.
Αρκεί ο καθένας να κάνει τη δουλειά που του αναλογεί.
Αρκεί να καταλάβουμε ότι η χώρα θα σωθεί μόνο με τις δικές της δυνάμεις.
Δυνάμεις που τις έχει. Δυνάμεις που θέλουν να δράσουν, να γίνουν πρωτοπόροι για την εθνική μας αξιοπρέπεια, ευημερία και ανάπτυξη.