Η υπόθεση της φυλακισμένης Ηριάννας είναι ένα ακόμα παράδειγμα που αποκαλύπτει το διεφθαρμένο, μεροληπτικό και επιλεκτικό τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί και τα κυκλώματα στη χώρα μας, που επωφελούνται ουσιαστικά από υποθέσεις σαν κι αυτές για να κάνουν τη δουλειά τους όσο σκοτώνουν τα όνειρα και το μέλλον νέων, αθώων ανθρώπων.
Παράδειγμα πρώτο: Ο Ιωάννης Προβατάρης, ο εισαγγελέας που απέρριψε την αίτηση της Ηριάννας, είχε προτείνει το 2015 -λόγω παρέλευσης του 18μηνου- την αποφυλάκιση με περιοριστικούς όρους των Μιχαλολιάκου και Παππά (για συμμετοχή σε «εγκληματική οργάνωση»), κρίνοντας έτσι δηλαδή πως δεν υπάρχει κίνδυνος να διαπράξουν νέα εγκλήματα. Εκτός αυτού, διάβασα πως εμπλέκεται και στην υπόθεση Siemens. Η λίστα όμως συνεχίζεται με πολλά ονόματα όπως ο Ρουπακιάς, ο Εμμανουήλ και άλλοι πολλοί που αποφυλακίστηκαν πριν δικαστούν γιατί κρίθηκε πως δεν είναι επικίνδυνοι ή πως ουρανοκατέβατα τους δημιουργήθηκε κάποιου είδους αναπηρία.
Μάλιστα, 2 δικαστές ψήφισαν να αποφυλακιστεί ο καταδικασμένος για το NOOR 1 Γιαννουσάκης, και ο Κοτσώνης, Παρόλο που έχει καταδικαστεί για τους 2,1 τόνους ηρωίνη φαίνεται «να μην τον χωρά η φυλακή».
Η Ηριάννα όμως δε δικαιούται την ίδια αντιμετώπιση, εφόσον δεν πληροί τις προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Και όταν μιλάμε για προϋποθέσεις, δεν εννοούμε φυσικά τις νομικές, αλλά αυτές που το σύστημα μας συνεχώς κατασκευάζει ή παραποιεί ανάλογα με τα συμφέροντα.
Έχοντας ζήσει στο εξωτερικό και δει από πρώτο χέρι το πώς λειτουργεί η δικαιοσύνη σε άλλες δυτικές χώρες, έχω καταλήξει ότι στη δική μας - δυτική, όπως θέλουμε να την αποκαλούμε- κυριαρχεί μονάχα η κοροϊδία. Σίγουρα υπάρχουν οι πολλές νομικές ερμηνείες, παράμετροι, η κρίση του δικαστή κλπ. Αυτό ισχύει παντού και πάντοτε. Αλλά εδώ, το ερώτημα είναι το εξής: το σύστημα της δικαιοσύνης, εν τέλει, υπάρχει; λειτουργεί;
Όχι, γιατί η «η δικαιοσύνη πρέπει να αποδίδεται και όχι να εκδίδεται.»
Όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του νόμου, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα. Η δικαιοσύνη όμως στην -υποτίθεται- κοιτίδα της δημοκρατίας, προστατεύει τον ισχυρό και φυλάσσει όλη την αυστηρότητα και την κατάχρηση αυτής, για τον αδύναμο. Καταστρέφει ζωές βάζοντας σε κελιά Ηριάννες (τη συγκεκριμένη λόγω των σχέσεων της με «ύποπτο» που τελικά αθωώθηκε ομόφωνα) με μοναδικό στοιχείο ένα μερικό και αμφισβητούμενο δείγμα DNA και αφήνει ελεύθερους εμπόρους ναρκωτικών και κάθε λογής επικίνδυνους ανθρώπους.
Γιατί στον τόπο αυτό, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από το ποιοι είναι μέσα και ποιοι είναι έξω αυτή τη στιγμή, «κάποιοι είναι πιο ίσοι από κάποιους άλλους».