Μεγάλωσα στη Λευκάδα των μεγάλων ποιητών, του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και του Αγγελου Σικελιανού. Κι απήγγειλα πολλά ποιήματα του επικού Βαλαωρίτη, μα διάβασα σε βάθος την ποίηση του Σικελιανού.
Όλα συνέβησαν με μια φυσικότητα, όπως συμβαίνουν στους έφηβους που μεγαλώνουν στο καθημερινό περιβάλλον της πολιτιστικής τους ιστορίας. Μια έκθεσή μου για την ποίηση βραβεύτηκε στη Β Γυμνασίου και το έπαθλο ήταν ένα λεύκωμα της ζωής του Αγγελου Σικελιανού.
Στις σελίδες εκείνες γνώρισα τον Αγγελο Σικελιανό, τον αλαφροϊσκιωτο ποιητή της Λευκάδας και τη μούσα του Εύα Πάλμερ-Σικελιανού. Κρατώντας στα χέρια μου το πολύτιμο λάφυρο της επιβράβευσής μου τριγυρνούσα μέσα από τις ιλουστρασιόν φωτογραφίες στα όνειρα του ζευγαριού που αγαπήθηκε πολύ μέσα από την κοινή λατρεία για τον Ελληνικό πολιτισμό.
Βρήκα παλιούς ψαράδες του νησιού και τους έβαλα να μου αφηγηθούν λεπτομέρειες από τη ζωή του ζευγαριού που αναβίωνε ξέφρενα την αρχαίο ζην, φορώντας αρχαίους ελληνικούς μανδύες και σανδάλια. Κι επισκέφθηκα πολλάκις το νησί του Αη Νικόλα, που οι δυό τους είχαν ορίσει ως καταφύγιο της αρχαιοελληνικής τους αίρεσης και ως ορμητήριο της ιδέας τους για την αναβίωση των Δελφικών Γιορτών.
Τον λάτρεψα τον ποιητή και τον ένιωσα βαθιά δικό μου. Διάβασα τα μακρόσυρτα έργα του με την ελεύθερη ρίμα, ανακάλυψα τις μνήμες που είχαν άρωμα αρχαίου κάλλους και υπαρξιακής αναζήτησης. Μπήκα στο είναι του και τον θαύμασα, οδηγώντας τα βήματά μου στο δρόμο της γραφής.
Κι όταν γνώρισα τη δεύτερη γυναίκα του, την Αννα Σικελιανού και συνομίλησα πολλές φορές μαζί της, κατάλαβα γιατί από την άγρια τρικυμία της Εύας εκείνος άραξε στο απάνεμο λιμάνι της δικής της ύπαρξης.
Μέσα μου, όμως, ένιωθα πως ο Αγγελος Σικελιανός ήταν απών απ΄τη Λευκάδα. Η νέα φάση της ζωής του στην Αθήνα με τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο στο αποκορύφωμά του,οι διακοπές στο σπίτι της Αίγινας, η 'Αννα, όλα συνέτειναν στην απομάκρυνσή του από τη γενέθλια γη. Κι αυτό γινόταν πόνος βαθύς κι ανομολόγητος.
Τώρα όμως αυτό το κενό ήρθε να καλυφθεί με το Μουσείο Αγγελου Σικελιανού, που στεγάσθηκε στο αναπαλαιωμένο πατρικό σπίτι του ποιητού στην καρδιά της παλιάς Λευκάδας και εγκαινιάσθηκε την προηγούμενη εβδομάδα παρουσία της δισέγγονής του, ποιήτριας επίσης Ελένης Σικελιανού. Πρόκειται για ένα μουσείο διεθνών προδιαγραφών που πραγματοποιήθηκε με χορηγία της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας και με αρωγή του Δήμου Λευκάδας.Η Εθνική Τράπεζα αγόρασε το σπίτι το 2009, το αναπαλαίωσε και το μεταμόρφωσε σε ένα ζωντανό διάλογο με τη ζωή και το έργο του ποιητή.
Αυτό ακριβώς αποτελεί την ιδιαιτερότητα του Μουσείου του Αγγελου Σικελιανού:δεν είναι τόπος έκθεσης ενθυμημάτων, αλλά μια ζωντανή περιήγηση στο πολυδαίδαλο και πολυδιάστατο ποιητικό έργο του. Ταυτόχρονα οδηγεί μέσα από τα εκθέματα στην προσωπικότητά του ποιητή που ξέφυγε από τα στενά πλαίσια της λογοτεχνικής ιδιοσυγκρασίας, παίζοντας ρόλο στην ανανέωση της σχέσης της προπολεμικής Ελλάδας με την αρχαία ιστορία της.
Η μουσειολογική προσέγγιση ακολουθεί τρόπους επιστημονικά περιεκτικούς και μοντέρνους προκειμένου να προσελκύσει το ενδιαφέρον των περιηγητών του:
Το Μουσείο Σικελιανού επιχειρεί και παρουσιάζει:
- Τον πυρήνα του συνολικού έργου του Σικελιανού ερμηνεύοντας την τοποθέτησή του ως εθνικού ποιητή
- Τις καταβολές του λογοτεχνικού του έργου (οικογενειακές, τοπικές, εθνικές και διεθνείς)
- Τη σύνδεση του συνολικού ποιητικού έργου του με τις πράξεις του (Δελφικές Εορτές) και τη στάση του ως πολιτικού όντος και διανοουμένου
- Την παρουσίαση του ανθρώπου-Σικελιανού και τη σχέση του με την Εύα και την Άννα, αλλά και την ελληνική και διεθνή πραγματικότητα.
Για την αναστήλωση και την ολοκλήρωση του «Μουσείου Άγγελος Σικελανιός» χρειάστηκαν περισσότερα από οχτώ χρόνια , ενώ η μουσειολογική μελέτη έγινε από πολυμελή ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με υπεύθυνη της μουσειολογικής μελέτης την καθηγήτρια στο ΑΠΘ Ματούλα Σκαλτσά, τον καθηγητή του ΑΠΘ Πάνο Τζώνο με τους συνεργάτες του, ενώ την επιστημονική εποπτεία της έρευνας είχε η καθηγήτρια του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Αθηνά Βογιατζόγλου. Τη μελέτη αποκατάστασης έκανε ο ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ Παναγιώτης Τουλιάτος με τους συνεργάτες του.
Για μένα η ολική επαναφορά του Αγγελου Σικελιανού στο γενέθλιο τόπο αποτελεί τη μεγαλύτερη επιβεβαίωση της καταγωγής του ίδιου αλλά και του «αλαφροϊσκιωτου» ποιητικού του έργου. Αγγελε, καλώς ήρθες πίσω στον τόπο σου!