Οι μετακινήσεις ψηφοφόρων στις αναμετρήσεις της τελευταίας τριετίας αποδεικνύουν πως ένας ευρύτατος αριθμός - από τα όριο της «κεντροδεξιάς» μέχρι το απώτατο όριο της γνωστής ως «κεντροαριστεράς» - ψάχνεται διαρκώς, πέρα και πάνω από κομματικές ταμπέλες, πολιτικά ορφανός, διασπασμένος, χωρίς ελπίδα διακυβέρνησης, καθηλωμένος. Η διαδικασία επιλογής νέου αρχηγού στη Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να απελευθερώσει και να συσπειρώσει νέες δυνάμεις του λογικού κέντρου, του μεσαίου χώρου, της παραγωγής, της λογικής και της ελπίδας.
Ένας πραγματικά νέος αρχηγός - με εμπειρίες από την κοινωνία, με πραγματική δουλειά και ελεύθερος από τις αγκυλώσεις του κομματικού και πολιτικού μικρόκοσμου και τις δουλείες που τον συνοδεύουν - θα μπορούσε να συσπειρώσει όλους όσους θεωρούν τους διαχωρισμούς σε αριστερούς και δεξιούς ή μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, εάν όχι ως παρελκυστικά και ξεπερασμένα από τις περιστάσεις ψευδοδιλήμματα, τουλάχιστον ως δευτερεύουσας σημασίας. Ένας νέος αρχηγός θα μπορούσε να εμπνεύσει συνεργασίες, εθνική συνέγερση και συνεννόηση.
Ένας νέος αρχηγός θα μπορούσε να κερδίσει γρήγορα διεθνή σεβασμό και υποστήριξη σε κρίσιμα θέματα. Θα μπορούσε, πρώτιστα, να προωθήσει και επιβάλει ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής και πολιτειακής ανασυγκρότησης που θα ξεκλειδώσει κρυμμένες και ξεχασμένες αξίες.
Μόνο ένας νέος αρχηγός μπορεί να βοηθήσει να γίνει η Ελλάδα, εύκολα και γρήγορα, κοιτίδα παραγωγής και απόλαυσης κάθε μορφής πλούτου, κέντρο προσέλκυσης των πλέον επινοητικών, παραγωγικών και ικανών ανθρώπων και επιχειρήσεων του κόσμου ολόκληρου.
Μέχρι στιγμής, ό,τι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως ντέρμπι εθνικής κορυφής, φαίνεται να περιορίζεται σε συναγωνισμό κομματικών στελεχών. Αυτό, όμως είναι κρίσιμο λάθος στρατηγικής. Και τούτο γιατί ο/η νέος αρχηγός μπορεί και πρέπει να αναζητηθεί στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα που θα περίμενε κανείς να απευθύνεται η Νέα Δημοκρατία.
Πέρα από τον συγκεκριμένο πολιτικό σχηματισμό, ο οποίος εάν δεν το πράξει θα οδηγηθεί σύντομα σε διάσπαση και ποσοστά μικρού κόμματος, θα είχε πολλά να κερδίσει και ο τόπος εάν ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξελέγετο ένας κανονικός άνθρωπος.
Η ΝΔ, με το θεσμικό της ρόλο θα έπρεπε και θα μπορούσε να εκφράσει ευρύτατο κομμάτι της κοινωνίας. Η ΝΔ, με το θεσμικό ρόλο που κατέχει θα μπορούσε, αντί να ασχολείται με το κλείσιμο του ξεπερασμένου από τη ζωή ιστορικού κύκλου της Μεταπολίτευσης, να ανοίξει τον κύκλο της νέας Ελλάδας. Ελπίζουμε, για το καλό των Ελλήνων και της δημοκρατίας, να το κατορθώσει. Για να τα καταφέρει, όμως, χρειάζεται κανονικούς ανθρώπους και όχι κατ' επάγγελμα πολιτικούς, που έχουν ήδη ζυγιστεί. Το καλό, των παιδιών μας, του τόπου και της δημοκρατίας επιβάλλει όχι μόνο να ευχηθούμε αλλά και να προσπαθήσουμε αυτή η ελπίδα να γίνει πραγματικότητα.