Με το ρεπορτάζ της Δώρας Αντωνίου στην Καθημερινή της Κυριακής 11/10 κλείνει, ίσως, ένας κύκλος αποκαλύψεων που ξεκίνησε από την καταγγελία μου στη Βουλή στις 30 Ιουλίου, λίγες μέρες πριν το δημοψήφισμα.
Οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες κατέδειξαν πόσο ερασιτεχνική και πρόχειρη ήταν η προετοιμασία της κυβέρνησης και αυτό αποδείχθηκε τόσο στην τελική συνθηκολόγηση όσο και στο μεγαλύτερο μέγεθος του λογαριασμού που κλήθηκε να πληρώνει ο ελληνικός λαός με τη νέα συμφωνία Τσίπρα-Καμμένου.
Ελλείψεις σε φάρμακα, κατεστραμμένη εφοδιαστική αλυσίδα, καύσιμα μόνο για 9 μήνες, αποτυχία στις συναντήσεις σε Κίνα, Ρωσία, Ιράν.
Χαρακτηριστικότερο όμως είναι κάτι που δεν αναφέρεται στο άρθρο: Πρόσφατο ταξίδι στην Βενεζουέλα κατέληξε χωρίς συμφωνία παρόλο που οι προσδοκίες για υπογραφή ήταν τέτοιες που μέχρι και πάρτι είχε ετοιμαστεί στο Προεδρικό μέγαρο, το οποίο μετά το ναυάγιο έπρεπε να ακυρωθεί.
Η μετάβαση στη δραχμή θα δημιουργούσε τέτοιας φύσης προβλήματα, και θα έθετε τους συμπολίτες μας σε τέτοια δοκιμασία, που θα απαιτούσε ουσιαστική, ενδελεχή και συστηματική προετοιμασία. Αντί για αυτό όμως, είχαμε μια ομάδα στο Μαξίμου να προσπαθεί να μάθει αν οι σειριακοί αριθμοί των χαρτονομισμάτων του νομισματοκοπείου ανήκουν στην ίδια σειρά και να αποτυγχάνει!
Μπορούμε πλέον να ανασυνθέσουμε τι πραγματικά συνέβη τους τελευταίους 8 μήνες.
Η επόμενη ταινία της σειράς "Jason Bourne" διαδραματίζεται στην Αθήνα αλλά γυρίζεται στην Τενερίφη της Ισπανίας γιατί οι παραγωγοί δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα γραφειοκρατίας στην Ελλάδα.
Οι έλληνες πολίτες, κουρασμένοι από τις διεφθαρμένες διακυβερνήσεις των τελευταίων ετών, έδωσαν την ευκαιρία στον «άφθαρτο» ΣΥΡΙΖΑ να μας βγάλει από την κρίση.
Ο κ. Τσίπρας, με την βοήθεια των ΑΝΕΛ του κ. Καμμένου αλλά και του διεφθαρμένου λόμπι της δραχμής, είχε παράλληλο στόχο τη ρήξη με τους Ευρωπαίους και τη μετάβαση σε νέο νόμισμα, έστω και με τη μερική κατάργηση των ελευθεριών του λαού.
Όταν συνειδητοποίησε πως δε θα μπορούσε να πετύχει την ουσιαστική υποχώρηση των Ευρωπαίων, προσπάθησε να ενεργοποιήσει το σχέδιο Β και πραγματοποιήθηκαν οι συσκέψεις αποτίμησης των αναγκαίων ενεργειών καθώς και του πλάνου δράσης.
Εκεί έγινε φανερό πως το πλάνο είχε σαθρά θεμέλια και πως έπρεπε να εγκαταλειφθεί. Καθώς είχε πολιτικά προχωρήσει προς την αντίθετη κατεύθυνση με το δημοψήφισμα, η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να προσφύγει στις κάλπες για να νομιμοποιήσει την αλλαγή πορείας μετά την αποτυχία.
Ολοκληρώνοντας την στροφή στον ρεαλισμό, η δεύτερη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα επικεντρωθεί στην πιστή τήρηση του μνημονίου ελπίζοντας πως ως «καλός μαθητής» θα ανταμειφθεί με την ελάφρυνση του χρέους μέσα στην κολυμβήθρα της οποίας θα θελήσει να ξεπλυθεί.
Τίποτα από όλα αυτά δε θα είχε σημασία αν ο κίνδυνος του Grexit, της δραχμής και της ανωμαλίας είχε πλήρως εξαλειφθεί.
Ο κ. Τσίπρας, με την βοήθεια των ΑΝΕΛ του κ. Καμμένου αλλά και του διεφθαρμένου λόμπι της δραχμής, είχε παράλληλο στόχο τη ρήξη με τους Ευρωπαίους και τη μετάβαση σε νέο νόμισμα, έστω και με τη μερική κατάργηση των ελευθεριών του λαού.
Η διαχειριστική ικανότητα της κυβέρνησης παραμένει ίδια με πριν: πρακτικά ανύπαρκτη. Η αποτυχία της στην υλοποίηση του προγράμματος και η αδυναμία της να προωθήσει το μόνο πραγματικό αντίδοτο της κρίσης- τις επενδύσεις που θα μειώσουν την ανεργία- θα οδηγήσουν στην ανάγκη για λήψη νέων μέτρων.
Σε αυτό το σημείο, ο πειρασμός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να κατηγορήσουν το μνημόνιο που ποτέ δεν ενστερνίστηκαν, να περάσουν στη ρήξη και να ανοίξουν τη συζήτηση για το Grexit ίσως να αποδειχθεί μεγάλος. Δεν πρέπει όμως να παραπλανηθούμε. Το πρόγραμμα μπορεί να λειτουργήσει θετικά αρκεί το πελατειακό κράτος που ακόμη και τώρα ενδυναμώνεται, να εξαλειφθεί· αρκεί να ανοίξουν τα δεδομένα της διακυβέρνησης της χώρας στους πολίτες· αρκεί να ανοίξει ο δρόμος των συνεργασιών μέσω ενός εκλογικού νόμου που να καταργεί το μπόνους· αρκεί να αποφασίσει η κυβέρνηση να συγκρουστεί με τη συγκάλυψη ή τη διαφθορά αφήνοντας τις διοικήσεις των τραπεζών να περάσουν στα χέρια τεχνοκρατών - γιατί όχι, στην Κύπρο πως έγινε; - ακόμη και του εξωτερικού· αρκεί να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φέρουμε επενδύσεις.
Για τις επενδύσεις εξάλλου ακούμε πολύ συχνά το τελευταίο διάστημα (πιο πρόσφατο πλάνο ο κωδικός «Σίρλεϊ Μπάσεϊ). Αρκεί ένα παράδειγμα για να καταλάβουν πόσο μακριά είμαστε από να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα. Η επόμενη ταινία της σειράς "Jason Bourne" διαδραματίζεται στην Αθήνα αλλά γυρίζεται στην Τενερίφη της Ισπανίας γιατί οι παραγωγοί δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα γραφειοκρατίας στην Ελλάδα.
Μια μάχη για την σταθεροποίηση της χώρας κερδήθηκε. Το Ποτάμι είναι εδώ για να παίξει καθοριστικό ρόλο - όπως έκανε ως τώρα - για να κερδηθεί και ο πόλεμος.