Ώρα 8:30 το πρωί μιας φθινοπωρινής Κυριακής. Το ξυπνητήρι του κινητού χτυπά στο ρυθμό του "Sayuri's theme" από το soundtrack της ταινίας "Memoirs of a Geisha". Τραγούδι κατάλληλο για το μέρος: Βρισκόμαστε στην Όσακα (όχι Οζάκα), στη μέση του μεγαλύτερου νησιού της Ιαπωνίας. Σηκώνομαι από το φουτόν, παίρνω πρωινό και ετοιμάζομαι για δουλειά. Ελέγχω τις λεπτομέρειες της ημέρας στην ιστοσελίδα της εταιρείας μου, παίρνω την Καινή Διαθήκη από το ράφι και βάζω το ράσο στην τσάντα. Μια ακόμα ημέρα γάμων ξεκινά.
Η Βίβλος στα Ιαπωνικά
Καλά διάβασες αγαπητέ αναγνώστη: Καινή Διαθήκη και ράσο. Το επάγγελμά μου είναι να υποδύομαι το χριστιανό παπά και να παντρεύω ζευγάρια Γιαπωνέζων, ανθρώπων που, όσον αφορά στη χριστιανική θρησκεία, δε μπορούν να ξεχωρίσουν το Χριστό από το Χρήστο.
Ο χριστιανικός γάμος στην Ιαπωνία είναι ουσιαστικά μια τελετή που οι Ιάπωνες μαθαίνουν μέσα από τις αμερικάνικες ταινίες και τα lifestyle περιοδικά. Πρόκειται για μια μοδάτη, cool και ρομαντική εκδήλωση για το ζευγάρι, η οποία προετοιμάζεται για μήνες και γεννά όμορφα συναισθήματα, έστω κι αν δεν έχει καμία νομική ισχύ - νομικά αναγνωρισμένος γάμος στην Ιαπωνία = τρίλεπτη υπόθεση υπογραφής του σχετικού πιστοποιητικού στο Δημαρχείο. Πολλοί αληθινοί χριστιανοί ιεραπόστολοι και παπάδες που ζουν στην Ιαπωνία, όπου τη θρησκεία τους ασπάζεται ένας στους εβδομήντα, βάζουν τα δυνατά τους να παραδώσουν μια αυθεντική γαμήλια τελετή, έμπλεη χριστιανικού πνεύματος, κάτι το οποίο πολλές φορές εκτιμάται ιδιαίτερα. Επειδή, όμως, η ζήτηση είναι μεγάλη, η τελετή χωρίς νομική βάση και οι χειροτονημένοι, πραγματικοί χριστιανοί ιερείς λιγότεροι και από τα 9 δάκτυλα των μαφιόζων της yakuza, o παπάς του ιαπωνικού χριστιανικού γάμου δε χρειάζεται να είναι αληθινός..
Τυπικό πιστοποιητικό γάμου
Πώς όμως έφτασαν οι Ιάπωνες να επιλέγουν για το γάμο τους μια δυτική, χριστιανική τελετή, όταν στην Ιαπωνία είναι πιο πιθανό να βγεις για μπύρες με τον Αυτοκράτορα απ' ότι να βρεις χριστιανό; Η Ιαπωνία άρχισε να «δυτικοποιείται» ραγδαία από τα μέσα του 19ου αιώνα, η χρονιά ορόσημο, όμως, για το χριστιανικού τύπου ιαπωνικό γάμο είναι το 1980: Η Μόμοε Γιαμαγκούτσι, σούπερ σταρ τραγουδίστρια και ηθοποιός από την τρυφερή ηλικία των 13, κάνει την κίνηση ματ, τα παρατάει όλα και σαν άλλη Αλίκη στο Ναυτικό παντρεύεται το συμπρωταγωνιστή της σε πλήθος τηλεοπτικών σειρών και ταινιών στην ηλικία των 21. Απορρίπτει, όμως, την προοπτική της εγχώριας, τυπολατρικής γαμήλιας τελετής σίντο και το βαρύ και άβολο παραδοσιακό φόρεμα, επιλέγοντας λευκό νυφικό και χριστιανικό γάμο σε πραγματική εκκλησία με αληθινό παπά, ακολουθούμενο από δεξίωση με 1.800 καλεσμένους σε μεγάλο ξενοδοχείο του Τόκυο. Ο γάμος μεταδίδεται από την τηλεόραση, θυμίζει κάτι από ρομαντικό παραμύθι και από τη μια στιγμή στην άλλη, εκατομμύρια Γιαπωνέζες αρχίζουν να ονειρεύονται τη μέρα που θα ντυθούν νυφούλες και θα αποτελέσουν το επίκεντρο του γαμήλιου πάρτυ. Μια νέα βιομηχανία γεννιέται για να εξυπηρετήσει τη νέα, εξωτική μόδα, κάθε ξενοδόχος που σέβεται τον εαυτό του χτίζει και από ένα «παρεκκλήσι» και τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους.
Το ξενοδοχείο Monterey στην Όσακα - Διακρίνεται η πρόσοψη του παρεκκλησιού
Επιστροφή στο μέλλον: Φτάνοντας στην «εκκλησία» όπου θα τελεστεί το μυστήριο, συναντώ και χαιρετώ τις κοπέλες της χορωδίας και τη μουσικό που θα παίξει στο μίνι εκκλησιαστικό όργανο τη μουσική επένδυση της ημέρας. Μαζί θα επιβεβαιώσουμε τη ροή της τελετής και θα συζητήσουμε για λεπτομέρειες τύπου πώς θα μου φέρει το νήπιο ξαδελφάκι της νύφης τις βέρες χωρίς να του πέσουν. Η «εκκλησία» είτε αποτελεί διαμορφωμένο χώρο κάποιου ξενοδοχείου (chapel) είτε αυτοτελές κτήριο, χτισμένο γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό, την τέλεση γάμων. Ο γάμος ακολουθεί πάνω κάτω το αγγλικανικό πρωτόκολλο, καθότι οι καθολικοί γάμοι το παραξηλώνουν με προσευχές και τελετουργικά και πέφτουν βαρείς σε ανθρώπους που ούτως ή άλλως δεν έχουν ιδέα από δυτικές θρησκείες. Για ορθόδοξους γάμους ούτε λόγος, εντελώς άγνωστοι στην Ιαπωνία και ακόμα χειρότεροι από τους καθολικούς.
Η εκκλησία Royal Garden στην Όσακα
Το podium του πάστορα στο χώρο γάμων και δεξιώσεων Grand Tiara Osaka
Το παρεκκλήσι του ξενοδοχείου Osaka Garden Palace
Πώς όμως έφτασαν οι Ιάπωνες να επιλέγουν για το γάμο τους μια δυτική, χριστιανική τελετή, όταν στην Ιαπωνία είναι πιο πιθανό να βγεις για μπύρες με τον Αυτοκράτορα απ' ότι να βρεις χριστιανό;
Αφού προηγηθεί μία σύντομη πρόβα στην οποία θα γνωρίσω το ζευγάρι, οι καλεσμένοι παίρνουν τις θέσεις τους και ξεκινάμε με την είσοδο του γαμπρού, ο οποίος φορά καλό, γαμπριάτικο κοστούμι. Αναλόγως του επιπέδου των φίλων του, έχουμε είτε μία ήσυχη και ταπεινή είσοδο είτε την είσοδο του Νίκου Γκάλη στο παρκέ. Ακολουθεί η σαφώς πιο εντυπωσιακή είσοδος της νύφης, αγκαζέ με τον πατέρα της, υπό τη μουσική του εκκλησιαστικού οργάνου και το τραγούδι της χορωδίας. Η μητέρα της νύφης, ντυμένη με κιμονό, περιμένει δίπλα στην δίφυλλη πόρτα για να κατεβάσει το πέπλο του νυφικού και να καλύψει το πρόσωπο της κόρης της. Κατόπιν, ο πατέρας της κοπέλας τη συνοδεύει περπατώντας μαζί της κατά μήκος του κεντρικού διαδρόμου - ο γνωστός και ως virgin road - και την παραδίδει στο παλικάρι μας λίγο πριν φτάσουν στο τραπεζάκι του πάστορα (εγώ είμαι αυτός). Συνεχίζουμε με έναν ύμνο που τραγουδά η χορωδία, μία προσευχή που απαγγέλλω εγώ, ανάγνωση μέρους της πρώτης επιστολής Παύλου προς Κορινθίους - η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, ου ζηλοί κτλ - και ένα μήνυμα που απευθύνω στο ζευγάρι. Ναι, καλά το υποψιάζεστε, όλα στα ιαπωνικά, με μικρές πινελιές αγγλικών εδώ κι εκεί για να διατηρείται το εξωτικό στοιχείο.
Διαφημιστική πινακίδα για bridal fairs, δηλαδή εκδηλώσεις ανοικτές στο κοινό, όπου τα ξενοδοχεία παρουσιάζουν τη γαμήλια τελετή τους, χρησιμοποιώντας μοντέλα για τους ρόλους του γαμπρού και της νύφης
Ύστερα, το ζευγάρι ανταλλάσσει όρκους, δακτυλίδια και προχωράμε στο φιλί, κομπλέ με σχόλιο "You may now kiss the Bride". Φύσει ντροπαλός λαός, οι Ιάπωνες γενικά δε φιλιούνται στο στόμα δημοσίως, γι' αυτό και 9 στις 10 έχουμε φιλάκι στο μάγουλο. Στη συνέχεια, γαμπρός και νύφη μετακινούνται προς ένα μικρό τραπεζάκι για να γράψουν τα ονόματά τους στο «πιστοποιητικό» του γάμου τους - το οποίο αποτελεί απλώς ένα ενθύμιο, αφού, όπως είπαμε, η τελετή δεν έχει νομική υπόσταση. Ένας ακόμα ύμνος, η παρουσίαση του ζευγαριού ως συζύγων πλέον (το αποκορύφωμα της τελετής, μετά χειροκροτήματος), μία προσευχή και η έξοδος εν μέσω επιφωνημάτων και δακρύων από τους φίλους και τις φίλες των παιδιών μας. Συνολικός χρόνος τελετής: 20 λεπτά.
Πάστορας, ζευγάρι και καλεσμένοι επί το έργον σε ξενοδοχείο του Κόμπε
Τυπικό μαξιλαράκι και βέρες
Κάπου εδώ τελειώνει η δική μου δουλειά, που μαζί με τη συνάντηση με τις κοπέλες της χορωδίας και την πρόβα κρατά μιάμιση ώρα. Το ζευγάρι στη συνέχεια θα βγει σε κάποιο αίθριο για το πέταγμα της ανθοδέσμης και θα ακολουθήσει η δεξίωση. Μέχρι τότε εγώ θα είμαι καθοδόν για το σπίτι ή για άλλο γάμο, σε άλλο ξενοδοχείο. Η αμοιβή μου; 10.000 γιεν την τελετή, ήτοι 70-80 ευρώ ανάλογα με την εκάστοτε ισοτιμία, συν μεταφορικά.
Το δίχως άλλο, η υπόθεση του χριστιανικού γάμου στην Ιαπωνία έχει πολλές πτυχές και δεν εξαντλείται σε ένα μικρό άρθρο. Ας κλείσουμε, λοιπόν, παραθέτοντας πολύ συνοπτικά κάποια δεδομένα για τον ιαπωνικό χριστιανικό γάμο:
- Κάθε χρόνο στην Ιαπωνία τελούνται περίπου 650 χιλιάδες γάμοι. Πρόκειται για μια αγορά που έχει ετήσιο τζίρο (κρατηθείτε) 20 δισ. ευρώ. Από τους 100 χιλιάδες γάμους που τελέστηκαν πέρισυ στην Όσακα και τα πέριξ, οι μισοί συνοδεύτηκαν από κάποιου είδους τελετή και περίπου 16 χιλιάδες απ' αυτές τις τελετές ήταν χριστιανικού τύπου.
- Το μέσο κόστος ενός χριστιανικού γάμου, μαζί με τη δεξίωση, ανέρχεται στα 25.000 ευρώ, ενώ ο μέσος αριθμός καλεσμένων είναι 60. Οι τελετές λαμβάνουν χώρα πρωί ή μεσημέρι.
- Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην Ελλάδα, πέραν του δώρου οι καλεσμένοι πληρώνουν (προαιρετικά) και τη συμμετοχή τους στη δεξίωση, το κόστος της οποίας εξαρτάται από το επίπεδο του ξενοδοχείου και μπορεί να φτάσει και τα 250 ευρώ το άτομο, αν μιλάμε για το Ritz-Carlton.
- Τα ξενοδοχεία προσφέρουν πακέτο όλα τα απαραίτητα για την τέλεση του γάμου (νυφικό, λουλούδια, χτένισμα-μακιγιάζ για τη νύφη, φωτογράφιση, δεξίωση κτλ), χωρίς να χρειάζεται το ζευγάρι να αναζητήσει μόνο του κάποια υπηρεσία.
Και στα δικά σας!