Η διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού στην Νέα Δημοκρατία, μια διαδικασία που ξεκίνησε κάπως παράξενα και εξελίσσεται με κάθε είδους εκπλήξεις, ανέδειξε τα μεγάλα (και χρόνια) προβλήματα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Και τα ανέδειξε, μέσω των απόψεων και των θέσεων που εκφράζουν οι υποψήφιοι για την Προεδρία του κόμματος (όσων δηλαδή «ανοίγουν τα χαρτιά τους»). Τα προβλήματα αυτά, όσο και αν δεν θελουν πολλοί να το αποδεχτούν έχουν να κάνουν με την γερασμένη αλλά και κουρασμένη και ξεπερασμένη οργάνωση του κόμματος, την αδυναμία συγκρότησης πολιτικού λόγου αντιστοίχου με τα Ευρωπαϊκά «αδελφά κόμματα» αλλά και με το να ξεφύγει το όλο κόμμα, από τον σφιχτό εναγκαλισμό του παλαιού κομματικού (και εν πολλοίς κρατικού) μηχανισμού που υπάρχει στην ΝΔ δεκαετίες τώρα.
Μηχανισμού που μπορεί να αλλάζει πρόσωπα (εν μέρει) και κατευθύνσεις (ανάλογα με το που φυσά ο άνεμος) αλλά δεν αλλάζει με τίποτε λογική.
Ο μηχανισμός αυτός, αόρατος αλλά παρών παντού, είναι σαφές ότι όχι μόνον δεν θέλει ένα νέο κόμμα, δομημένο με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα και χαρακτηριστικά αλλά ούτε μια συγκροτημένη στρατηγική για την κυβερνητική πολιτική του κόμματος.
Γιατί έχει μάθει ότι η εξουσία, όταν θα έλθει ως ώριμο φρούτο, όπως πιστεύει, θα πρέπει να είναι προς διαχείριση από ομάδες συμφερόντων και παρέες που για χρόνια «λυμαίνονται» τα κρατικά πόστα, άσχετα αν έχουν ή όχι τα προσόντα, άσχετα αν έχουν προσφέρει ή όχι στην διαχείριση αυτή. Άσχετα τελικά με το αν ευθύνονται η όχι που η ΝΔ, ένα κεντροδεξιό - φιλελεύθερο κόμμα, έχει χάσει επιρροή και εκλογές, όταν σε όλη την Ευρώπη οι ιδέες της και τα αδελφά της κόμματα «κυριαρχούν» παντού.
Κι όμως η ΝΔ, όχι μόνον δεν θα έχει καμία προοπτική να ανακτήσει την πάλαια της αίγλη και δόξα, αλλά ούτε να διεκδικήσει με σοβαρές δυνατότητες επιτυχίας, μια θετική ψήφο από τους πολίτες και την πρώτη θέση σε εκλογές, αν δεν ξεκαθαρίσει η ίδια τι ακριβώς είναι.
Η ΝΔ οφείλει να αλλάξει ριζικά και μάλιστα «εδώ και τώρα» κατά την γνωστή ρήση του Ανδρέα. Αν δεν ανοιχτεί στην κοινωνία, αν δεν αλλάξει ως κομματικός μηχανισμός συνολικά, όχι μόνον κατεύθυνση αλλά και λογική τότε δεν έχει μέλλον. Αν δεν αποκτήσει ευελιξία και κυρίως αν δεν συνδεθεί με την ίδια την κοινωνία και τα προβλήματα της, εγκαταλείποντας εν πολλοίς τα γραφειοκρατικά σχήματα «σοβιετικού τύπου», με κλειστές ομάδες και παρέες γύρω από βουλευτές, εν είδει των παλαιών συστημάτων των κομματαρχών, τύπου «Γκρούεζα» της γνώστης ελληνικής ταινίας, τότε θα οδηγείται σε ήττες ή στην καλύτερη περίπτωση δεν θα μπορεί να «συλλέξει» θετική ψήφο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ένας εκ των διεκδικητών της ηγεσίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φαίνεται να έχει αντιληφθεί το πρόβλημα αυτό της ΝΔ και στην περίεργη αυτή «εσωκομματική εκλογική μάχη» επιδιώκει να προωθήσει συζητήσεις για το ζήτημα αυτό αλλά και λύσεις. Φαίνεται πάντως ότι οι προτάσεις του όχι μόνον για ένα κόμμα νέου τύπου, ως προς την οργάνωση αλλά και με συγκεκριμένες θέσεις ως προς την διακυβέρνηση της χώρας, δεν είναι εύκολο να γίνουν δεκτές από τον νεοδημοκρατικό κομματικό μηχανισμό.
Είναι σαφές ότι οι προτάσεις αυτές, που αν εφαρμοστούν έστω και σε ένα μόνον μέρος τους, αλλάζουν ριζικά το γνωστό ως σήμερα κομματικό σύστημα και το οδηγούν στο να πλησιάσει τα δυτικοευρωπαϊκά δεδομένα δεν είναι αρεστές στην πλειοψηφία των κομματικών στελεχών της ΝΔ αλλά και στον «περίγυρο» μεγάλης μερίδας βουλευτών, που έχουν μάθει να λειτουργούν εντελώς διαφορετικά.
Ίσως επίσης οι απόψεις για συγκεκριμένες και σταθερές θέσεις σε σχέση με την διακυβέρνηση της χώρας, να μην «βολεύουν» το υπάρχον πολιτικό σύστημα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μιας και όπως ως σήμερα έχουν δείξει τα γεγονότα κάποιοι δεν θελουν να υπάρχει ένα τέτοιο πρόγραμμα, ώστε να «ρυθμίζεται», κατά το πώς βολεύει ανά περίπτωση.
Οι προτάσεις λοιπόν που έχει καταθέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ίσως αποτελούν και τη μόνη λύση-σωτηρία για την ΝΔ, αν θέλει να υπάρξει και αύριο ως κυρίαρχο κόμμα στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, που αλλάζει με ρυθμούς που δεν μπορούν καν να προβλεφθούν.
Οι προτάσεις αυτές μπορούν όμως να γίνουν «πλειοψηφικό ρεύμα» στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μόνον αν στις εκλογές της 22ας Νοεμβρίου, ψηφίσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες της κεντροδεξιάς, που βρίσκονται πέρα και έξω από τα στενά κομματικά πλαίσια. Μόνον αν η κοινωνία αγκαλιάσει τις προτάσεις αυτές.
Γιατί, δυστυχώς, η σημερινή οργανωμένη ΝΔ, σε όλα τα επίπεδα της, δεν μπορεί να αντέξει τις αλλαγές που προτείνει ο Κ. Μητσοτάκης. Έστω και αν είναι η μόνη επιλογή, ώστε το κόμμα να έχει κυρίαρχο ρόλο στο μελλοντικό πολιτικό σύστημα της χώρας.