Πριν από μερικές μέρες, είδαν το φως της δημοσιότητας, εικόνες από μαζικούς τάφους που ανακαλύφθηκαν στη πόλη Sinjar του Βόρειου Ιράκ και άνηκαν σε γυναίκες της θρησκευτικής μειονότητας Yazidi που ζούσε στη περιοχή. Οι γυναίκες αυτές ηλικίας μεταξύ 40 και 80 ετών, βιάστηκαν και εκτελέσθηκαν από τζιχαντιστές του ISIL. Ο λόγος; Αφενός η χαμηλή αγοραστική τους αξία στα σκλαβοπάζαρα των τζιχαντιστών, η οποία πολλές φορές δεν ξεπερνούσε την αξία ενός πακέτου τσιγάρων, και αφετέρου οι χαμηλές πιθανότητες τεκνοποίησης τους από τους βιαστές τους.
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας. Όταν ομως η βία αυτή ασκείται στο όνομα κάποιας πολιτιστικής παράδοσης επικαλώντας κάποιο θρησκευτικό ή ιδεολογικό υπόβαθρο, τότε η εξάλειψή της γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Σήμερα εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες σε όλο το κόσμο, συμπεριλαμβανομένων κα εκείνων που ζουν στη «Δύση», υπόκεινται σε αποκρουστικές πρακτικές βίας που βασίζονται σε πανάρχαιες και πολλές φορές άγραφες παραδόσεις βασισμένες στη θρησκεία και έθιμα. Η αύξηση των μεταναστευτικών ροών από αφρικάνικες και ασιατικές χώρες προς τη Δύση συνέβαλαν στην επέκταση των εν λόγω πρακτικών πέρα των εθνικών τους συνόρων.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αύξηση επιθέσεων με οξύ όπως το βιτριόλι ενάντια τις γυναίκες στα πλαίσια του εγκλήματος τιμής.
Το σιδέρωμα μαστού στην Κεντρο-Δυτική Αφρική (Καμερούν, Τσάντ,Κένυα), το κυνήγι μαγισσών στη Σαουδική Αραβία και τη Γκάμπια, οι πρόωροι γάμοι και τεκνοποιήσεις στη Γουατεμάλα, στην Ινδία και τον Νίγηρα, οι δοκιμές παρθενίας και φυσικά ο ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων στην Σομαλία, Ερυθραία, Υεμένη, νότιες περιοχές Αιγύπτου και Σουδάν είναι κάποιες από τις πρακτικές που συνεχίζουν και υπάρχουν μέχρι και στις μέρες μας, τον 21ο αιώνα. Οι εξαναγκαστικοί γάμοι που σχετίζονται με τη προίκα που θα δοθεί στον μελλοντικό σύζυγο και η κλειτοριδεκτομή θεωρούνται ως οι ιερότερες παραδόσεις για τη ζωή της γυναίκας καθώς αποτελούν τις τελετουργίες μύησης τους στον ενήλικο κόσμο και το κλειδί για μια ευτυχισμένη ζωή.
Μερικοί πολιτισμοί πιστεύουν ότι ο πρόωρος γάμος εγγυάται μια μακρά περίοδο της γονιμότητας. Επιπλέον όσο πιο μικρή είναι η νύφη τόσο μικρότερη και η προίκα. Στην Ανατολική Αφρική και το Νίγηρα, οι νεαρές παρθένες έχουν μεγαλύτερη ζήτηση καθώς θεωρούνται λιγότερο πιθανό να έχουν μολυνθεί με τον ιό HIV / AIDS. Η κλειτοριδεκτομή είναι η μετάβαση στη θηλυκότητα. Πιστεύεται ότι είναι αισθητικά ευχάριστο, διασφαλίζει την παρθενία, περιορίζει γυναικεία σεξουαλική επιθυμία, διατηρεί την υγιεινή, και αυξάνει τη γονιμότητα. Ο άνδρας μπορεί να αρνηθεί να παντρευτεί μια γυναίκα που δεν έχει υποβληθεί στη διαδικασία καθώς δεν είναι «καθαρή». Η διαδικασία εκτελείται χωρίς αναισθησία χρησιμοποιώντας ανθυγιεινές μεθόδους και εργαλεία όπως σπασμένα γυαλιά και σκουριασμένα μαχαίρια. Οι συνέπειες δεν περιλαμβάνουν μόνο αιμορραγίες και λοιμώξεις αλλά και θάνατο από το σοκ. Παρά το γεγονός ότι οι κοινότητες συχνά πιστεύουν ότι η κοπή των γεννητικών οργάνων εχει θρησκευτικό υπόβαθρο, δεν υπάρχει καμία αναφορά ούτε στο Κοράνι ή τη Βίβλο.
Παρά τις έντονες προσπάθειες που καταβάλλουν Διεθνείς Οργανισμοί αλλά και Κυβερνήσεις χωρών στις οποίες λαμβάνουν χώρα οι πρακτικές αυτές για την εξάλειψή τους, νέες μορφές βίας και διάκρισης έχουν κάνει την εμφάνιση τους και εξαπλώνονται ραγδαία. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αύξηση επιθέσεων με οξύ όπως το βιτριόλι ενάντια τις γυναίκες στα πλαίσια του εγκλήματος τιμής. Τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά που οδηγούν σε εγκλήματα τιμής είναι πολύπλοκα στην εξήγηση τους. Το έγκλημα τιμής συνεπάγεται βία και φόβο ως εργαλεία για τη διατήρηση της φαλλοκρατικής κυριαρχίας. Αν μια γυναίκα καταστρέψει την τιμή της ή αρνηθεί μια πρόταση γάμου, τότε τα αρσενικά μέλη της οικογένειας είναι υποχρεωμένα να την εκδικηθούν. Μόνο με την τιμωρία της, αποκαθίσταται η τιμή και το όνομα της οικογένειας στη κοινωνία. Σε πατριαρχικές κοινωνίες όπως το Νεπάλ και η Ινδία, τα ποσοστά επιθέσεων με οξύ είναι πάνω από 70%. Μια ακόμη πρακτική δεν έχει καμία θρησκευτική ή ιδεολογική υπόσταση.
Είναι ξεκάθαρο πως η διαιώνιση αυτών των επιβλαβών παραδοσιακών πρακτκών δεν αποσκοπεί στη προάσπιση της πολιτιστικής κληρονομιάς, αλλά στην εξυπηρέτηση μιας σειράς κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων με καθαρά εξτρεμιστικό, φονταμενταλιστικό και σεξιστικό χαρακτήρα. Η ενδυνάμωση των γυναικών είναιι ζωτικής σημασίας για κάθε διαδικασία αλλαγής και για την εξάλειψη αυτών των πρακτικών. Και το κλειδί για αυτό δεν είνα κανένα άλλο από την εκπαίδευση. Η άγνοια είναι εκείνη που εξασφαλίζει την αποδοχή και κατ' επέκταση τη συνέχιση αυτών των παραδόσεων. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι υπεράνω θρησκειών και παραδόσεων.
*Η 25η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια μέρα για τη Βία κατά των Γυναικών.