Η σημερινή συγκυρία βρίσκει τη χώρα σε επικίνδυνο σταυροδρόμι. Οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα και ιδιαίτερα στον Αγροτικό τομέα έχουν δημιουργήσει αδιέξοδο στην οικονομία με αποτέλεσμα την συρρίκνωση των εισοδημάτων των ελληνικών οικογενειών και τη κατάρρευση κάθε προσπάθειας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας..
Η ρευστότητα εκλείπει, τα αναπτυξιακά προγράμματα βαλτώνουν, οι πληρωμές των ενισχύσεων των αγροτών καθυστερούν (βιολογικά, νιτρρορύπανση κτλ), ενώ οι θέσεις και οι προτάσεις της κυβέρνησης τόσο στο ασφαλιστικό όσο και στο φορολογικό των αγροτών αποτελούν ταφόπλακα για τον αγροτικό κόσμο με κίνδυνο και τα χωράφια να μείνουν ακαλλιέργητα και η παραγωγή να μειωθεί δραματικά.
Η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιληφθεί τις σύγχρονες προκλήσεις και απαιτήσεις, να προσαρμόσει την πολιτική της στα νέα δεδομένα, να θέσει ως βασικό μοχλό για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα.
Παρουσιάζει τηn πρόταση για το ασφαλιστικό ως τη μεγάλη θεσμική μεταρρύθμιση, ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί μια αλλαγή του υπάρχοντος ν.3863/2010, η οποία απλά μειώνει τους συντελεστές αναπλήρωσης, αυξάνει υπερβολικά τις εισφορές, και οδηγεί σε άμεσες μειώσεις συντάξεων για τους νέους συνταξιούχους.
Μετατρέπει επί της ουσίας το ασφαλιστικό σύστημα σε προνοιακό χωρίς συγκεκριμένη κοστολογημένη πρόταση, χωρίς καμία αναλογιστική μελέτη, συνδέοντας με γονατογραφήματα τις ασφαλιστικές εισφορές με το φορολογητέο εισόδημα και οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε αύξηση της φοροδιαφυγής, της αδήλωτης εργασίας, σε απώλειες εσόδων και αύξηση των ελλειμμάτων.
Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη η διασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος, η διατήρηση της αξιοπιστίας του, η μείωση των ελλειμμάτων, η διασφάλιση των κεκτημένων των ασφαλισμένων και η εξεύρεση πόρων, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε κλάδου, τα προβλήματα και τις ανάγκες. του. Γι αυτό κρίνεται αναγκαίο μέσα στα πλαίσια της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, η δημιουργία τριών ασφαλιστικών ταμείων δηλαδή μισθωτών, αγροτών και αυτοαπασχολούμενων-ελεύθερων επαγγελματιών.
Άλλωστε πριν από λίγες μέρες δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής και η οποία αντιπροτείνει τη δημιουργία τριών ασφαλιστικών ταμείων, ακυρώνοντας επί της ουσίας τις κυβερνητικές προτάσεις και επισημαίνοντας με σαφήνεια ότι οι ενιαίοι κανόνες θα σημαίνουν και νέες μειώσεις για τους νέους συνταξιούχους.
Επομένως για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος των αγροτών θα μπορούσαν να ληφθούν τα εξής μέτρα: συμψηφισμός των οφειλών, να δοθούν κίνητρα για ασφάλιση στους νέους αγρότες από την αρχή του εργασιακού τους βίου αλλάζοντας έτσι την αναλογία ασφαλισμένου -συνταξιούχου (στον αγροτικό τομέα μόνο το 16% των ασφαλισμένων είναι ηλικίας 20-29 ετών), να περιοριστεί ο αριθμός των αγρεργατών, μισθωτών και κυρίως μετακλητών εργαζομένων στον αγροτικό τομέα, οι οποίοι διαφεύγουν της ασφάλισης, να δοθούν επιπλέον κίνητρα για την ενίσχυση της αγροτικής επιχειρηματικότητας και να αξιοποιηθούν τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης δημιουργώντας με το τρόπο αυτό νέες θέσεις εργασίας και τέλος να εξορθολογιστούν οι δαπάνες του κράτους που αφορούν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Χωρίς δίκαιες και ρεαλιστικές λύσεις και χωρίς σεβασμό προς όλες τις κοινωνικές ομάδες και γενεές καμία προσπάθεια για την επίλυση του ασφαλιστικού ζητήματος δεν μπορεί να ευοδωθεί.