Είκοσι πέντε χρόνια αδράνειας είναι πάρα πολλά για να ακούγεται το επιχείρημα του «γιατί τώρα». Είκοσι πέντε χρόνια το ΠΑΣΟΚ κι η ΝΔ δεν έκαναν τίποτα για να μπει μια τάξη, στον ραδιοτηλεοπτικό χάρτη της χώρας. Υπό αυτήν την έννοια, ακυρώνονται ως υποκριτικά τα όσα κραυγάζουν, εναντίον της προσπάθειας που γίνεται να μπει μια τάξη στο τηλεοπτικό, ψηφιακό, περιβάλλον.
Απ' την άλλη πάλι, όπως όλα τα νομοσχέδια και τις τροπολογίες που φέρνει η κυβέρνηση με την διαδικασία του κατεπείγοντος, δεν προμηνύουν και την καλύτερη πρόθεση, συνθήκη, φροντίδα αλλά μάλλον υποδηλώνουν μια κάποια προχειρότητα.
Ωστόσο επί του προκειμένου και της ουσίας του, η απόφαση του υπουργού κ. Παππά για τέσσερις μόνο άδειες είναι λογικοφανής. Η χώρα, πραγματικά δε «σηκώνει» πολλά κανάλια* και όντως αν μπορεί να λειτουργήσουν τέσσερα ή και πέντε τα υπόλοιπα θα πρέπει να επιβιώσουν και να υπάρξουν με κάποιου είδους παραοικονομική λαμογιά. Από ξέπλυμα μαύρου χρήματος, μέχρι υπερδανεισμούς και χρέη προς τράπεζες και εργαζόμενους, που στο τέλος πάντα καταλήγουμε, να τα πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι.
Το ερώτημα που ευλόγως τίθεται, είναι γιατί να το αποφασίσει αυτό ο υπουργός και κατ' επέκταση το Κράτος και να μην ρυθμιστεί αυτομάτως απ' την αγορά.
Εδώ βρίσκεται και το βαθύτερο πρόβλημα της Πολιτείας -του Κράτους, που έρχεται εμμέσως πλην επισήμως, να επιβεβαιώσει την αδυναμία της να ελέγξει τους «νταβατζήδες», τα λαμόγια, τους μεγαλοκαρχαρίες, τα συμφέροντα, τη διαπλοκή. Αφού σου λέει, δεν μπορώ να επιβλέπω τους παίκτες, αν τηρούν τους κανόνες του παιχνιδιού, τότε θ' αποφασίσω εξ αρχής, ποιοι θα είναι οι παίκτες, ώστε ν' αποκλείσω την είσοδο τους στο παιχνίδι και να μην έχω μετά, τη βάσανο του ελέγχου.
Ένας ελιγμός, έξοχος, ευφυής, αποτελεσματικός; Μια βιρτουόζικη κίνηση ματ; Ή μάλλον μια σαπουνόφουσκα, ένας αμμόπυργος, μια πομφόλυγα; Το πρώτο που με προβλημάτισε, είναι το πώς, αν υποθέσουμε ότι αποκλείεις απ τις άδειες τα λαμόγια (θεωρητικώς) και τις δίνεις σε υγιείς επιχειρήσεις, διασφαλίζεις ότι προϊόντος του χρόνου, δε θα παρεισφρήσει ή δεν θα ανακύψει ξανά η διαπλοκή και δε θα υποκύψουν σ' αυτήν και σε κάθε είδους αθέμιτη επιρροή από συμφέροντα, τα νέα κανάλια. Και το λέω αυτό έχοντας υπ' όψιν τη δεδηλωμένη όπως επισήμανα αδυναμία του Κράτους, να ελέγχει επισταμένα τις εταιρίες.
Μ' αυτό το δεδομένο προκύπτει και η δεύτερη απορία που συνίσταται στο κατά πόσο είναι ικανή η κυβέρνηση, να διακρίνει εξ αρχής, τις υγιείς, έντιμες, καθαρές και νόμιμες επιχειρήσεις στις οποίες θα πρωτοδώσει τις άδειες. Αν ο λόγος που αποκλείει την αδειοδότηση στους πολλούς με ρυθμιστικό παράγοντα την αγορά, λόγω αδυναμίας ενδελεχούς επίβλεψης, το ίδιο ισχύει προφανώς και για την πρώτη αξιολόγηση μετά την οποία θα μοιράσει τις τέσσερις πρώτες άδειες.
Στο θέατρο, οι περισσότερες οντισιόν στις οποίες βλέπεις ηθοποιούς για πέντε λεπτά το πολύ, ώστε να διακρίνεις το ταλέντο και να του εμπιστευτείς ένα ρόλο, έχουν αποδειχτεί μάταιες. Γι' αυτό και δουλευουν οι περισσότεροι με τους αποδεδειγμένα επαγγελματίες ή φίλους, που ξέρεις τι είναι και πως δουλεύουν.
*Στην εκπομπή studio3 της ΕΡΤ1, ρωτήσαμε με την Μαριλένα Κατσίμη τον κ. Βαρεμένο, γιατί δεν περιορίζονται και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, με την ίδια λογική, της μη βιωσιμότητας των περισσότερων απ' όσους αντέχει η χώρα. Δεν απάντησε.
Ο Σίλας Σεραφείμ παρουσιάζει την παράσταση «20 χρόνια stand-up comedy», κάθε Σάββατο βράδυ στο Tin Pan Alley.