Δύο είναι οι βασικές αιτίες για την κακοδαιμονία του Έλληνα: η πρώτη είναι η έλλειψη οργανωμένης αστικής κοινωνίας και η δεύτερη είναι η διαφθορά. Μια από τις κύριες αιτίες της διαφθοράς στην ιστορία ήταν και είναι η άδικη και βαριά φορολογία. Ένα μέτρο που μπορεί να καλύπτει έκτακτα κρατικά έξοδα αλλά πάντα αφήνει πίσω του γονατισμένη οικονομία, κοινωνική οπισθοδρόμηση και φυσικά συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη της διαφθοράς στην οποία καταφεύγουν οι φορολογούμενοι με την ελπίδα να ελαφρύνουν τα βάρη τους. Οι συνεχείς φορομπηχτικές πολιτικές εδραιώνουν και θεσμοθετούν την διαφθορά.
Στον ελλαδικό χώρο η πρώτη οργανωμένη, με σύγχρονους όρους, φορομπηχτική εκστρατεία έγινε από τον Αλή Πασά στην Ήπειρο.
Πιο συγκεκριμένα: Το 1805 ανέβασε τους δασμούς από το 3%, που ήταν στο σύνολο της αυτοκρατορίας, στο 5% για τις εισαγωγές και εξαγωγές, στα 1821, θα τους ανεβάσει στα 6% και λίγο αργότερα στο 6,5%! Πέρα από τους εμπόρους για τους υπολοίπους υπηκόους η φορολογία ήταν πιο τρομακτική. Παράλληλα με τους φόρους που κατευθύνονταν στην Υψηλή Πύλη, οι υπήκοοι του Αλή φορολογούνταν και από τον ίδιο και μάλιστα όλο και επαχθέστερα. Ο φόρος εισοδήματος, που επέβαλε, ξεπερνούσε σε ύψος ακόμα και το χαράτσι. Οι φόροι αυξάνονταν κατά 25 έως 30% ετησίως, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται αδιάλειπτα η φυγή των συντεχνιών και των τότε βιοτεχνιών προς άλλες επικράτειες. Επίσης φορολογούσε με αναλογία 1/5, την στιγμή που ο καθορισμένος από το κράτος φόρος ήταν 1/10 και ιδιοποιούνταν την διαφορά. Εισέπραττε φόρους από υποθέσεις που εκδικάζονταν στα ιεροδικεία και επιπλέον συγκέντρωνε ως φόρο το 10% της αξίας κάθε περιουσιακού στοιχείου του οποίου η ιδιοκτησία επιδικαζόταν.
Τα αποτελέσματα ήσαν καταστρεπτικά, η διαφθορά έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα, ακόμα και για τα Οθωμανικά δεδομένα. Η δε βιοτεχνική και εμπορική δραστηριότητα έφτασε σε δραματικά χαμηλά ποσοστά. Ενδεικτικά της κατάστασης είναι τα στοιχεία για τη μείωση του πληθυσμού στα Ιωάννινα, ο οποίος θα περάσει από τις 40.000-45.000, κατά τα μέσα του 18ο αιώνα, στις 30.000-35.000, στις αρχές του 19ου αιώνα. Σε αυτήν τη φορομπηχτική πολιτική χρωστάμε και την πρώτη στα χρονικά διαδήλωση, στον Ελλαδικό χώρο, με αίτημα τη μείωση των φόρων και των δασμών. Στις 23 Ιουλίου 1812 πραγματοποιήθηκε το ογκώδες συλλαλητήριο με επί κεφαλής τις συντεχνίες. Οι συγκεντρωμένοι περικύκλωσαν το σαράι του Αλή και φωνάζοντας «ψωμί ή θάνατος»!
Η ιστορία είναι γεμάτη μαθήματα που μας δείχνουν, τηρουμένων των αναλογιών πάντα, τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον αν εφαρμόζονται καταστρεπτικές πολιτικές. Έτσι και στην Ελλάδα του 2016 ετοιμάζεται νέα φοροεπιδρομή σε καύσιμα, κινητά, αυτοκίνητα, ακίνητα και συνδρομητική τηλεόραση. Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές στο Φορολογικό θα πλήξουν περισσότερο όσους κερδίζουν 30.000, σε σχέση με όσους δηλώνουν 50.000 ευρώ. Όλα αυτά μας επιβάλλονται τη στιγμή που ήδη είμαστε εξαντλημένοι από πέντε χρόνια οικονομικής κρίσης και περιμένουμε με καρτερικότητα την περιβόητη ανάπτυξη, που με τέτοια μέτρα θα αργήσει πάρα πολύ για να μας έρθει.
ΥΓ: Τα ιστορικά στοιχεία που παρατίθενται αντλούνται από το βιβλίο του Γ. Καραμπελιά «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο».