Με τον Ντίνο συνεργαστήκαμε επαγγελματικά πριν 13 χρόνια. Έτσι τον γνώρισα. Ένα χειμωνιάτικο βροχερό βράδυ που χάζευα σκεφτικός τη βροχή από το τζάμι του γραφείου μου με πλησιάζει και μου λέει.
«Πώς θα πας σπίτι;» Ήξερε ότι είχα έρθει στο γραφείο με μηχανή.
«Ξέρω κι εγώ;» του απάντησα. «Θα με πας;»
Το σπίτι μου απείχε 1-2 χιλιόμετρα και αυτός είχε έρθει με αυτοκίνητο. Η διαδρομή κράτησε 10 λεπτά βαριά -βαριά. «Θα σου πω την ιστορία μου» ή κάπως έτσι , μου είπε κάποια στιγμή. Μου την είπε στα δέκα λεπτά. Είχα μείνει άφωνος. «Θα την γράψω μια μέρα» μου είπε, σαν να με ρωτάει για γνώμη. «Να την γράψεις!» του απάντησα.
Δεν έχω διαβάσει ακόμη το βιβλίο που κρατάω στα χέρια μου και για το οποίο σας γράφω. Το άκουσα πριν 13 χρόνια και το διάβασα τυπωμένο πρόχειρα πριν τρία. Κεντρικό πρόσωπο μια νεαρή Γερμανίδα που ακολουθεί σαν νοσοκόμα τον γερμανικό στρατό εισβολής το 1941 και που ο έρωτας, η αγάπη θα την μεταλλάξει σε «Ελληνίδα» μητέρα. Με άξονα και βασική ηρωίδα αυτήν, το βιβλίο διατρέχει την Ελλάδα και την Γερμανία πριν τον πόλεμο για να καταλήξει στην μετεμφυλιοπολεμική Ελλάδα. Μια εξιστόρηση με τραγική παραδοξότητα, που κάνει τα στερεότυπα να φαντάζουν γελοία και αναδεικνύει την απίστευτη δύναμη της θέλησης και των επιλογών των ανθρώπων.
Ο Ντίνος γράφει απλά, λιτά, με την ειλικρίνεια της κουλτούρας του μηχανικού, που αποστρέφεται τη πουσαρισμένη λεκτική δραματοποίηση των καταστάσεων. Αυτό κάνει την αφήγηση πιο πειστική και βοηθά στην ουσιαστική συναισθηματική διέγερση του αναγνώστη.
Ο Ντίνος έγραψε ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.
«Ο Χειμώνας μέσα μου», Συγγραφέας Κωνσταντίνος Τσιφτσής, Εκδόσεις Μέθεξις 483 σελίδες