Στον απόηχο της συζήτησης της Παρασκευής για τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής για τη δανειοδότηση κομμάτων και ΜΜΕ από ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά ότι η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί, με τρόπο προσχηματικό, τα ζητήματα διαφάνειας και λογοδοσίας, προκειμένου να εξυπηρετήσει βραχυπρόθεσμα την επικοινωνιακή της τακτική, δίχως ουδεμία ουσία. Ο Πρωθυπουργός κάλεσε τα κόμματα στη σχετική συζήτηση, όχι επειδή προσέβλεπε σε από κοινού ανίχνευση και αντιμετώπιση των προβλημάτων, ούτε βεβαίως σε διαμόρφωση προτάσεων για τη θωράκιση του θεσμικού πλαισίου και την αποκατάσταση της σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα σε πολίτες και πολιτικούς. Τουναντίον, ο Πρωθυπουργός συγκάλεσε τη Βουλή των Ελλήνων στο πλαίσιο ενός νέου επικοινωνιακού παιχνιδιού εντυπωσιασμού, με ξεκάθαρη διττή στόχευση: αφενός τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από την δεινή πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται από τις αστοχίες και την ολιγωρία της Κυβέρνησης, αφετέρου τη συσπείρωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Αν η Κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την ουσία της συζήτησης, θα είχε προβεί σε τουλάχιστον τρεις ενέργειες, για να πείσει για τις προθέσεις της.
Πρώτον, θα είχε συμπεριλάβει στην (κατά τα άλλα πομπώδη) πρότασή της την επεξεργασία και σύνταξη προτάσεων για τη βελτίωση του συστήματος δανειοδότησης κομμάτων και ΜΜΕ, για τη θέσπιση εγγυήσεων και δικλείδων ασφαλείας που θα κατοχυρώνουν ένα πιο διαφανές και λειτουργικό κανονιστικό πλαίσιο. Δεύτερον, κατά τους 14 μήνες της διακυβέρνησής της, θα είχε φέρει προς ψήφιση έστω μία σχετική βελτιωτική διάταξη ή θα είχε διατυπώσει κάποια σχετική πρόταση. Τρίτον, και κρισιμότερο, δεν θα κωλυσιεργούσε ως προς τη σύσταση και συγκρότηση της προβλεπόμενης στο νόμο Επιτροπής της Βουλής για τον έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων και, κυρίως, θα είχε αναρτήσει σε ειδική ιστοσελίδα στο διαδίκτυο τις οικονομικές καταστάσεις όλων των κομμάτων, τα έσοδά τους, τα δάνεια τους, τα έξοδα τους, όπως προβλέπεται στο νόμο 4304/2014.
Στον αντίποδα, η Νέα Δημοκρατία προσήλθε με ειλικρινή διάθεση στην συζήτηση αυτή και στήριξε τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής. Για να προσεγγίσουμε, όμως, το θέμα συνολικά, και όχι επιλεκτικά. Για να διερευνηθούν τα δάνεια όλων των κομμάτων και όλων των ΜΜΕ, ανεξαιρέτως. Προκειμένου να εντοπίσουμε και να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, όπως άλλωστε είχε κάνει η Νέα Δημοκρατία και στο πρόσφατο παρελθόν για το ίδιο θέμα. Γιατί σε αντίθεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία εμφανίζεται να κατέχει δήθεν το προνόμιο σε θέματα διαφάνειας και ηθικής, αλλά επί της ουσίας δεν έχει προβεί σε καμία βελτιωτική κίνηση, ήταν η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που μεταρρύθμισε το 2014 το παλαιότερο θεσμικό πλαίσιο για τη δανειοδότηση των κομμάτων, θεσπίζοντας μάλιστα ρητή απαγόρευση για τη χορήγηση κομματικού δανείου με εγγύηση μελλοντικές κρατικές χρηματοδοτήσεις - πρακτική που ακολουθούσαν μέχρι τότε όλα τα κόμματα, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποκαλύφθηκε κατά τη συζήτηση στη Βουλή. Ήταν, λοιπόν, η ΝΔ που αποπειράθηκε να εξορθολογίσει τους όρους και προϋποθέσεις για τη δανειοδότηση κομμάτων με όρους διαφάνειας, και είναι η ΝΔ που, και τώρα, δια στόματος του σημερινού Προέδρου της, καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις για την εξυγίανση των οικονομικών της, οι οποίες θα μπορούσαν να αποτελέσουν βέλτιστες πρακτικές για όλους τους πολιτικούς οργανισμούς της χώρας.
Αλλά και στο ζήτημα των ΜΜΕ, παρακολουθήσαμε την απαράμιλλη ασυνέπεια της Κυβέρνησης, η οποία κατ' επίφαση καταπολεμά τη διαπλοκή στον χώρο των ΜΜΕ, όταν στην πραγματικότητα επιχειρεί με κάθε τρόπο να τα χειραγωγήσει. Όταν αφαιρεί, με τρόπο προκλητικό, ουσιαστικές αρμοδιότητες από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, υποβαθμίζοντας το θεσμικό του ρόλο. Όταν δεν ανέχεται και απειλεί όσους τους ασκούν κριτική. Όταν αντιμάχεται, δήθεν, το μιντιακό κατεστημένο, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζεται να αποζητά την εύνοιά του σε αλλεπάλληλες εν κρυπτώ συναντήσεις με τον κυρίαρχο εκπρόσωπό τους.
Η Κυβέρνηση, δυστυχώς, εννοεί τη διαφάνεια à la carte, όπως εννοεί και τον οποιοδήποτε έλεγχο à la carte. Και ο έλεγχος, άλλωστε, είναι αποκλειστικό της προνόμιο. Γι' αυτό αντέδρασε και στην πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για σύσταση εξεταστικής επιτροπής προς διερεύνηση των αιτίων επιβολής τραπεζικής αργίας και κεφαλαιακών περιορισμών, υπογραφής του 3ου Μνημονίου και ανάγκης νέας ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων με τους χειρότερους δυνατούς όρους. Δεν συναίνεσε, γιατί δεν θέλει και δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις για τη δεινή κατάσταση στην οποία έχει φέρει την οικονομία και την κοινωνία, με την αναποφασιστικότητα, την ιδεοληψία και την παντελή διαχειριστική της ανεπάρκεια. Συνεχίζει, απλά, να επιδίδεται σε επικοινωνιακούς τακτικισμούς και κενολογίες, στοχεύοντας στο κατακερματισμένο, πλέον, κομματικό της ακροατήριο.