Παρακολουθώ την προσπάθεια που καταβάλλουν κάποιοι δημοσιογράφοι αλλά και σοβαροί, δήθεν, πολιτικοί να αποδείξουν με συνεντεύξεις τους ακόμη και σε διεθνή μέσα, ότι την πρόσφατη διαρροή των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων την έκανε η κυβέρνηση ή ότι ευθύνεται απολύτως για το προσφυγικό λόγω της ανικανότητάς της να φυλάξει τα σύνορά της χώρας. Ακόμη και στο θέμα της αξιολόγησης, που αργεί να κλείσει, επιρρίπτουν όλες τις ευθύνες στην κυβέρνηση και τάσσονται με την πλευρά των δανειστών. Όλα αυτά αποτελούν αποδείξεις πολιτικής υπό-ανάπτυξης.
Όμως, η παραπαίουσα κυβέρνηση κάνει τόσο πολλά άλλα και τραγικά λάθη, που δεν χρειάζεται να κατηγορείται και για πράγματα που προκαλούν ανεπανόρθωτη εθνική ζημιά και που στο κάτω κάτω δεν είναι και απολύτως δική της ευθύνη γιαυτά που την κατηγορούν.
Δυστυχώς, δεν έχουμε μπλέξει μόνο με την κυβέρνηση, αλλά και με πολλούς μικρούς αρχηγίσκους με αρνητική προσφορά.
Όλοι τους μιλούν με αοριστολογίες για μείωση κρατικών δαπανών, αλλά κανείς δεν λέει ευθέως ότι πρέπει να επέλθει γενναία μείωση συντάξεων, μείωση δημόσιων υπαλλήλων και σαρωτικές διαρθρωτικές αλλαγές. Μιλούν για μείωση φορολογικών συντελεστών, αλλά κανείς δεν έχει ένα κοστολογημένο εναλλακτικό πρόγραμμα. Κόπτονται όλοι για την προστασία των συντάξεων, αλλά δε θέλουν και αύξηση ασφαλιστικών εισφορών ή επιμήκυνση του χρόνου συνταξιοδότησης ούτε και φυσικά έχουν να προτείνουν κάτι εναλλακτικό. Μιλούν όλοι για ανάπτυξη και επενδύσεις, αλλά συγχρόνως οι ίδιοι δημιουργούν πολιτική αστάθεια πράγμα που απομακρύνει κάθε αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.
Παριστάνουν τους αντιμνημονιακούς, ενώ γνωρίζουν ότι εάν είχαν εφαρμοστεί τα δύο πρώτα μνημόνια σήμερα η χώρα θα είχε βρει τον βηματισμό της και την «αξιοπρέπειά» για την οποία δήθεν κόπτονται και την οποία έχει απολέσει λόγω δικής τους ανικανότητας.
Οι πλείστοι δε των Ελλήνων πρωθυπουργών, θεωρούσαν εαυτούς προσωπάρχες και όριζαν ακόμη και τους επικεφαλής των εφοριών, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τους φίλους και τους ευνοούμενούς τους. Πλειστάκις μάλιστα οι εφοριακοί, κατέβαλαν υψηλό τίμημα ανάλογα με τη θέση που αγόραζαν το οποίο φυσικά απόσβεναν από τους ελεγκτικούς τους ελέγχους! Αλλά και οι επανδρώσεις του ΣΔΟΕ, των διοικήσεων των οργανισμών και των τραπεζών γινόντουσαν από ανθρώπους που είχαν μοναδικό προσόν την τυφλή υπακοή στις απαιτήσεις του πρωθυπουργού! Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, ιδιοκτήτες εταιριών με υψηλότατο δανεισμό, αναλάμβαναν ή και εξακολουθούν να αναλαμβάνουν θέσεις στα διοικητικά συμβούλια των τραπεζών, στις οποίες ήταν και είναι καταχρεωμένοι! Και είναι όλα αυτά που πρέπει να καταργήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ως φαίνεται κάποια στιγμή θα έλθει στην εξουσία.
Γιατί από κάθε εκλογική αναμέτρηση θα πρέπει να κερδίζει η χώρα και όχι όσοι γυροφέρνουν και παρακαλούν έναν εν δυνάμει πρωθυπουργό που συνήθως είναι άχρηστοι και αποτυχημένοι. Τους χρήσιμους για την χώρα θα πρέπει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να τους ανακαλύπτει. Όπως επίσης θα πρέπει να έχει υπόψη του, ότι οι εσωκομματικοί συμβιβασμοί και οι ισορροπίες με τα σάπια πολιτικά απόβλητα του παρελθόντος αποτελούν σίγουρη συνταγή αποτυχίας.
Σημείωση
Δεν είναι καλό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά κυρίως για την χώρα να επιδιώκει εκλογές εδώ και τώρα, γιατί αυτό ισοδυναμεί με ανυπολόγιστες πολιτικές περιπέτειες. Οι ευρωπαίοι έχουν βαρεθεί εμάς και τα καμώματά μας, ας μη μας σιχαθούν κιόλας.