Κι αν δε θέλουν να τον αλλάξουν;

Τα ΜΜΕ έχουν χωριστεί, σε ελάχιστους που θέλουν την επιβολή του νόμου και όλους τους υπόλοιπους που δεν την θέλουν. Όλοι μιλούν με τον κ. Ν. Παππά, που συνεχώς υπόσχεται να τον καταργήσει, αλλά προτεραιότητα είχε η ΕΡΤ.... (ναι μεν, αλλά). Οι επιπτώσεις στην αγορά από την αργοπορία στην υιοθέτηση και υλοποίηση θεσμικών αλλαγών, μάλλον δεν είναι στο πεδίο οπτικής της «νέας» κυβέρνησης.
|
Open Image Modal
ASSOCIATED PRESS

Πόσες συζητήσεις πρέπει να γίνουν για να καταφέρει ένας υπουργός να ψηφίσει αυτό που από την αρχή έχει καταγγείλει; Δεκάδες....Στις 5 Αυγούστου 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησε από την Βουλή καταγγέλλοντας τον υπό ψήφιση νόμο για τα ΜΜΕ (4279/14), ως απαράδεκτο (τουλάχιστον).

Και όντως ήταν.

Σε συνομιλία μου με τον τότε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Βούτση, η απάντηση ήταν «εμείς δεν θα κάτσουμε καν στην αίθουσα, διότι διαφωνούμε στο σύνολό του». Και πέρασαν οι μέρες και το βασιλόπουλο έγινε βασιλιάς. Και τότε άρχισε η....συζήτηση! Μα ποια συζήτηση; Αφού υποτίθεται ότι θα τον άλλαζαν άμεσα.

Η επιβολή φόρου τηλεόρασης 20%, που «ξεχάστηκε» από την προηγούμενη κυβέρνηση, χρησιμοποιήθηκε και από τη νέα. Την συνέφερε, άλλωστε. Επίσης συζητούν να επεκτείνουν τον φόρο και στα υπόλοιπα ΜΜΕ. Μάλλον το θεωρούν αναπτυξιακό μέτρο. Θεέ και Κύριε!

Τα ΜΜΕ έχουν χωριστεί, σε ελάχιστους που θέλουν την επιβολή του νόμου και όλους τους υπόλοιπους που δεν την θέλουν. Όλοι μιλούν με τον κ. Ν. Παππά, που συνεχώς υπόσχεται να τον καταργήσει, αλλά προτεραιότητα είχε η ΕΡΤ.... (ναι μεν, αλλά). Οι επιπτώσεις στην αγορά από την αργοπορία στην υιοθέτηση και υλοποίηση θεσμικών αλλαγών, μάλλον δεν είναι στο πεδίο οπτικής της «νέας» κυβέρνησης.

Νομίζω ότι το σχέδιο είναι η εφαρμογή, εν τέλει, του νόμου, χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία: «προσπαθούμε να δούμε συνολικά το θέμα των ΜΜΕ», άρα ζήστε με αυτό μέχρι να αποφασίσουμε.Φυσικά γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αγορά δεν περιμένει νόμους για να λειτουργήσει. Είναι ένας ζώντας οργανισμός που αναπνέει σε οποιοδήποτε περιβάλλον και άρα θα προσαρμοστεί οπωσδήποτε.

Σίγουρα ορισμένοι τρίβουν τα χέρια τους. Η αργοπορία δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας μόνο για τους υγιείς. Οι άλλοι, έτσι κι αλλιώς, γνωρίζουν από βούρκο. Οι θεσμικοί παράγοντες έχω μια «μικρή» υποψία, ότι επιδιώκουν το αντίθετο από αυτό που μετρίως και χωρίς τόλμη διεκδικούν, την κατάργηση δηλαδή του άρθρου 5 του νόμου. Ορισμένοι δε, μπορεί να έχουν ήδη βρει ευήκοα ώτα από την «αντίπερα όχθη».

Άλλωστε η Επικοινωνία, τα ΜΜΕ και η Πολιτική αποτελούν ένα τρίγωνο αγάπης, μίσους, έρωτα και λήθης.

Και όπως είπαμε η αγορά, αναπνέει σε οποιοδήποτε περιβάλλον.