Κάθε έμπειρος δρομέας γνωρίζει καλά ότι φτάνει κάποια στιγμή στο τρέξιμο του, όπου τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Ακριβώς όπως οι λείες και ήρεμες θάλασσες δεν κάνουν τον καλό ναυτικό, έτσι και οι ομαλοί δρόμοι δεν κάνουν τους καλούς δρομείς. Κατά τη διάρκεια αυτών των καθοριστικών στιγμών είναι που χτίζουμε τον χαρακτήρα μας στο τρέξιμο και αναπτύσσουμε τις απαραίτητες δεξιότητες για να συνεχίσουμε ακόμα και όταν κάθε ελπίδα φαίνεται να έχει χαθεί.
Πώς λοιπόν μπορεί κάποιος να αναπτύξει τις ποιότητες αυτού του σθένους; Γιατί μερικοί άνθρωποι προσαρμόζονται πιο εύκολα από άλλους στο να ξεπερνούν τα εμπόδια και να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες; Οι απαντήσεις μπορεί να σας εκπλήξουν.
Αλλά πρώτα, πρέπει να κάνουμε ένα βήμα προς τα πίσω. Η δυνατότητα μιας δυναμικής συμμετοχής ξεκινάει πολύ πριν από τη στιγμή της αναμέτρησης. Ξεκινάει με την προπόνηση και την προετοιμασία. Και εξηγώ τους λόγους. Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν και η «φωνή» της αμφιβολίας μέσα σας κινείται αργά στη συνειδητή επίγνωσή μας, τότε τα πράγματα θα ακολουθήσουν έναν από τους δύο πιθανούς δρόμους. Είτε θα πείτε στον εαυτό σας ότι κάνατε οικονομία δυνάμεων στην προπόνησή σας και δεν πράξατε ό,τι ήταν απαραίτητο για να προετοιμαστείτε για αυτή την πρόκληση, είτε θα πείτε στον εαυτό σας ότι έχετε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις σας και έχετε κάνει την απαραίτητη προετοιμασία για να προχωρήσετε. Αν έχετε επιλέξει να ακολουθήσετε τον σύντομο δρόμο χάνοντας τις προγραμματισμένες προπονήσεις σας, θα το γνωρίζετε. Σε καιρούς όπου υπάρχουν δυσκολίες, έχουμε την τάση να κοιτάζουμε εσωτερικά μέσα μας και πολύ απλά παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας. Γνωρίζουμε την πραγματική αλήθεια, και αυτό κάνει τη διαφορά. Η αρχή που πρέπει να έχουμε υπόψη σε τέτοιες καταστάσεις είναι: να προπονείστε και να μην ακολουθείτε τους σύντομους δρόμους.
Αν δεν αποτύχετε ποτέ, δε θα γνωρίζετε ποτέ πόσο μακριά μπορείτε να φτάσετε.
Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας είναι η νοοτροπία σας. Πολλοί άνθρωποι φοβούνται συγκεκριμένα τον πόνο και ελπίζουν ότι δε θα συμβεί. Αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι θα συμβεί. Αντί να ελπίζουμε στην αποφυγή του, ας αλλάξουμε την ιδεολογία μας αγκαλιάζοντας τον πόνο. Ας καλωσορίσετε τον πόνο στη ζωή σας και ας τον αντιμετωπίσετε ως μια πρόκληση που πρέπει να κατακτηθεί και να ξεπεραστεί, όπως και κάθε άλλη πρόκληση. Έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε τον πόνο ως καθαρά σωματικό, αλλά είναι επίσης βαθιά ψυχολογικός. Αλλάζοντας τον τρόπο που βλέπετε τον πόνο και τον αγώνα μπορείτε να διαφοροποιήσετε την απόδοσή σας.
Τέλος, όταν όλα τα άλλα αποτύχουν, αφεθείτε. Πιέστε τον εαυτό σας στα άκρα και βιώστε την αποτυχία. Αν δεν αποτύχετε ποτέ, δεν θα γνωρίζετε ποτέ πόσο μακριά μπορείτε να φτάσετε. Μόνο δοκιμάζοντας και ξεπερνώντας τα όρια σας θα μπορέσετε να μάθετε να προχωράτε πέρα από αυτά. Η διαφορά ανάμεσα στην τόλμη και το πείσμα είναι η προσαρμοστικότητα. Ένα επίμονο άτομο θα έχει την τάση να εφαρμόζει την ίδια στρατηγική σε μια δεδομένη κατάσταση ξανά και ξανά ελπίζοντας σε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, ενώ ένα πιο σκληρό άτομο θα είναι πιο ευέλικτο στο να χρησιμοποιήσει τα διδάγματα που έχει από την αποτυχία του ώστε να αναπτύξει νέες προσεγγίσεις για την τελική του κυριαρχία. Πάντα υπάρχει τρόπος.
Το τρέξιμο είναι ένας πολύ συμβολικός τρόπος για να προκαλείς τον εαυτό σοy. Για παράδειγμα, στο Navarino Challenge, υπάρχουν μια σειρά από διαφορετικές διαδρομές για να επιλέξει κάποιος, από τα 5χλμ. μέχρι και τον ημι-μαραθώνιο. Με την κάλυψη μιας απόστασης, μεγαλύτερης από οποιαδήποτε άλλη έχετε προσπαθήσει στο παρελθόν, κάνετε ένα βήμα προς το άγνωστο και «ταξιδεύετε» σε αχαρτογράφητα ύδατα. Με τον τρόπο αυτό, μαθαίνετε νέες δεξιότητες που μπορεί να σας βοηθήσουν να προσαρμοστείτε και να ξεπεράσετε τον εαυτό σας. Αυτές οι δεξιότητες -η δέσμευση, η αφοσίωση, η επιμονή και η αποφασιστικότητα, είναι δεξιότητες που μεταβιβάζονται από το τρέξιμο σε άλλες πτυχές της ζωής σας, όπως η δουλειά και η οικογένεια, βοηθώντας σας τελικά να γίνετε ένα πιο ολοκληρωμένο άτομο.
Υπάρχουν πολλά βιβλία και μαθήματα που προσπαθούν να σας διδάξουν τις ιδιότητες του σθένους. Θα μπορούσατε να διαβάσετε αυτά τα βιβλία, να παρακολουθήσετε τα συγκεκριμένα μαθήματα και να μάθετε ορισμένα, αρκετά όμορφα, πράγματα. Εναλλακτικά, μπορείτε να εγγραφείτε στο Navarino Challenge και να ζήσετε αυτές τις στιγμές από κοντά στη Μεσσηνία και την Costa Navarino. Προσωπικά, προτείνω το τελευταίο.
Η HuffPost Greece είναι χορηγός επικοινωνίας στο "Navarino Challenge" το οποίο θα πραγματοποιηθεί 9-11 Σεπτεμβρίου 2016 στη Μεσσηνία. Δείτε περισσότερα στη σελίδα του "Navarino Challenge" στο Facebook.
Ο Ελληνοαμερικάνος Κωνσταντίνος "Dean" Καρνάζης είναι κορυφαίος (bestselling) συγγραφέας στους NY Times και πρεσβευτής του 4ου ετήσιου Navarino Challenge.
Photo Credits: Vladimir Rys