Το τελευταίο μπάνιο του καλοκαιριού είναι...
...είναι αυτό που πηγαίνεις νωρίς στην παραλία για να μείνεις όσο περισσότερο γίνεται.
...είναι αυτό που κάθεσαι συνέχεια κάτω από τον ήλιο και δε σε νοιάζει αν καείς.
...είναι αυτό που ξαπλώνεις στην άμμο, κλείνεις τα μάτια και μετράς κύματα να σπάνε.
...είναι αυτό που μπαίνεις στη θάλασσα και βγαίνεις μόνο αφού «βγάλεις λέπια» (που σου 'λεγε όταν ήσουν μικρός κι η μαμά - sic).
...είναι αυτό που βουτάς και ξαναβουτάς το κεφάλι σου στο νερό για να απολαύσεις την ηρεμία του βυθού.
...είναι αυτό που φεύγοντας κοιτάζεις για μια τελευταία φορά τη θάλασσα και μελαγχολείς επειδή σκέφτεσαι πόσο αργεί το επόμενο καλοκαίρι.
...είναι όλα αυτά, αλλά και πολλά ακόμη για τον καθένα ξεχωριστά.
Το τελευταίο μπάνιο, τελικά, είναι το τέλος του καλοκαιριού.
Γι' αυτό κι εγώ (που σήμερα έκανα το τελευταίο μου μπάνιο για φέτος) ζηλεύω όσους μπορούν να πηγαίνουν στη θάλασσα και το Σεπτέμβρη, και τον Οκτώβρη, και όσο ο τόπος και οι υποχρεώσεις τους το επιτρέπουν.
Τους ζηλεύω σχεδόν αφόρητα, επειδή γι'αυτούς το καλοκαίρι αργεί να τελειώσει ή - αν είναι πολύ τυχεροί - μπορεί και να διαρκεί για πάντα.
Αναδημοσίευση από το blog Mind Pieces