«Αλήθεια»: Το φετινό μήνυμα της ΔΕΘ

Η οικονομία όμως δε θα πρέπει να γίνεται αντιληπτή απλώς και μόνο ως «οικονομικοί δείκτες». Η οικονομία είναι η ευημερία των πολιτών, οι επιλογές που κάνουν στη ζωή τους, η αίσθηση σιγουριάς για το μέλλον τους. Πώς μπορούν όμως οι πολίτες να αισθάνονται ασφάλεια για το μέλλον τους, όταν η κυβέρνηση δικαιολογεί τους βανδαλισμούς καταληψιών σε πανεπιστημιακούς χώρους και έχει μετατρέψει τη χώρα σε αποθήκη ψυχών με την ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής; Τα ψεύδη και η ανασφάλεια συνεχίζουν, με τη δήθεν επιβολή τάξης στον τομέα των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων.
|
Open Image Modal
sooc

Η φετινή ΔΕΘ φέρνει στο προσκήνιο δύο ξεκάθαρες επιλογές: την επιλογή του ψεύδους και την επιλογή της αλήθειας. Πολλές φορές στο παρελθόν οι κυβερνήσεις παρέκκλιναν από τις προεκλογικές τους υποσχέσεις, αλλά η περίπτωση της σημερινής συγκυβέρνησης δεν έχει προηγούμενο. Η τακτική τους έχει ξεπεράσει τα όρια ακόμα και του λαϊκισμού και, πλέον, μόνο ως εξαπάτηση των πολιτών μπορεί να χαρακτηριστεί. Θα ήταν εύκολο να παραθέσει κανείς στοιχεία, που δείχνουν τη ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών δεικτών προκειμένου να αποδείξει το πόσο λανθασμένη είναι η πολιτική των κρατιστών. Ανυπαρξία νέων θέσεων εργασίας, επιστροφή στην ύφεση, επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, μείωση των εξαγωγών, λουκέτα σε επιχειρήσεις και επαγγελματίες.

Όλα αυτά είναι αναμενόμενα αποτελέσματα μίας ιδεοληπτικής πολιτικής. Η ρίζα του κακού είναι η εμμονή του κ. Τσίπρα στους φόρους, η αποστροφή του στη δημιουργία νέου πλούτου και η προσπάθεια να εξισωθούν οι πολίτες, όχι προς τα πάνω, αλλά προς τα κάτω, κάνοντας τους όλους το ίδιο φτωχούς. Η παρούσα κυβέρνηση επιδιώκει έναν εξαθλιωμένο ελληνικό λαό, στον οποίο στη συνέχεια θα εμφανιστεί ως «σωτήρας», μοιράζοντας ψίχουλα σε συσσίτια. Έτσι, πιστεύει ότι θα εξασφαλίσει την πολιτική της επιβίωση πάνω στα συντρίμμια της καταστροφής, για την οποία η ίδια θα είναι υπεύθυνη. Αυτός είναι άλλωστε ο απώτερος στόχος κάθε κυβέρνησης με καθεστωτική νοοτροπία. Οι Έλληνες πολίτες συνειδητοποιούν καθημερινά το αδιέξοδο και ζητούν λύσεις. Αντί όμως για λύσεις, η κυβέρνηση έχει επιλέξει να προσφέρει άφθονο ψέμα. Την ώρα που το επίπεδο ευημερίας βαίνει μειούμενο, αυτή πανηγυρίζει για την δήθεν επερχόμενη οικονομική ανάπτυξη.

Η οικονομία όμως δε θα πρέπει να γίνεται αντιληπτή απλώς και μόνο ως «οικονομικοί δείκτες». Η οικονομία είναι η ευημερία των πολιτών, οι επιλογές που κάνουν στη ζωή τους, η αίσθηση σιγουριάς για το μέλλον τους. Πώς μπορούν όμως οι πολίτες να αισθάνονται ασφάλεια για το μέλλον τους, όταν η κυβέρνηση δικαιολογεί τους βανδαλισμούς καταληψιών σε πανεπιστημιακούς χώρους και έχει μετατρέψει τη χώρα σε αποθήκη ψυχών με την ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής; Τα ψεύδη και η ανασφάλεια συνεχίζουν, με τη δήθεν επιβολή τάξης στον τομέα των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων. Στην πραγματικότητα πρόκειται για επιβολή «μαύρου» στην πολυφωνία και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Όμως, η καταγραφή και μόνο της ανικανότητας της συγκυβέρνησης δε λύνει τα προβλήματα. Χρειάζεται μία ρεαλιστική εναλλακτική επιλογή, ένα συμβόλαιο αλήθειας με τον ελληνικό λαό. Βασικοί πυλώνες του θα είναι οι ίσες ευκαιρίες των πολιτών για πρόσβαση στα οφέλη της οικονομίας και η χαμηλή φορολογία. Αυτό σημαίνει ότι καθένας θα μπορεί να είναι ενεργό μέλος της οικονομίας, είτε ως εργαζόμενος σε μία δίκαιη και αποτελεσματική αγορά εργασίας, είτε ως επιχειρηματίας-ελεύθερος επαγγελματίας. Οι νέοι θα έχουν κίνητρο να παραμείνουν στην πατρίδα μας και τη δυνατότητα να αναπτύξουν καινοτόμες επιχειρηματικές ιδέες, βάζοντας τέλος στην αιμορραγία εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού.

Για να ευημερούν οι άνθρωποι δεν αρκεί να ευημερούν οι αριθμοί. Είναι αναγκαία μεν, αλλά όχι ικανή συνθήκη. Η απελευθέρωση από τα δεσμά του κρατισμού θα συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη τα μέγιστα. Στην Ελλάδα ο κρατισμός τροφοδοτείται από ένα φαύλο μηχανισμό. Είναι ο μηχανισμός της συγκέντρωσης ωφελειών σε λίγους, δηλαδή στις συντεχνίες, και κατόπιν διάχυσης του κόστους στο κοινωνικό σύνολο, μέσω δυσβάσταχτης φορολογίας. Το κράτος οφείλει να είναι στο πλευρό του πολίτη και όχι να είναι βάρος του. Προς αυτή την κατεύθυνση απαιτείται ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων με κοινωνικό χαρακτήρα, που αφενός θα κάνει το κράτος φιλικό προς τον πολίτη, αφετέρου θα μειώσει τις εισοδηματικές ανισότητες. Η μείωση των ανισοτήτων δε γίνεται με αναπαραγωγή του κύκλου της φτώχειας και του πολιτικού καιροσκοπισμού της φορολόγησης. Επιτυγχάνεται με απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας. Αυτή είναι η δικαιοσύνη που πρέπει να αποπνέει ένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα με τέτοιο χαρακτήρα είναι βέβαιο ότι θα έχει τη στήριξη της κοινωνίας.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποτέλεσε την επιτομή του λαϊκισμού. Είναι η κυβέρνηση, η οποία με μαεστρία έχει αναγάγει το απόλυτο ψέμα σε αλήθεια. Η Ελλάδα όμως έχει ανάγκη από μία νέα πορεία, που θα στηρίζεται στην ειλικρίνεια και την αλήθεια. Με προσεκτικά βήματα, ενισχύοντας της ζωογόνες δυνάμεις μπορούμε να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας. Αρκεί να κλείσουμε την πόρτα στο ψέμα και τον λαϊκισμό. Αυτό θα είναι το φετινό μήνυμα της ΔΕΘ.