Πάρα πολλά έχουν γραφτεί για την άτυπη πνευμονία, και όλη η χώρα ενημερώνεται συνεχώς για την ασθένεια. Αλλά στην πραγματικότητα είναι μια ευκαιρία να πάρουμε ένα μάθημα για μια πολύ ευρύτερη κατάσταση- το γεγονός ότι η κουλτούρα μας ωθεί τους πολιτικούς μας να περιφέρονται σαν ζόμπι.
Η τελευταία σαιζόν στην αμερικανική πολιτική σκηνή ήταν αλλόκοτη, κι αυτό αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα. Το πόσο αλλόκοτη είναι η κουλτούρα που έχουμε μάλιστα φαίνεται στα εξής: α) η υποψήφια των Δημοκρατικών και το επιτελείο της αποφάσισαν πως ήταν καλή ιδέα να συνεχίσουν την εκστρατεία τους σε φουλ ρυθμούς ακόμα και μετά τη διάγνωση της άτυπης πνευμονίας και β) προσποιούμαστε τόσο πολύ ότι είμαστε άτρωτοι, που θεωρείται σημάδι αδυναμίας για έναν υποψήφιο να παραδεχθεί ότι είναι άνθρωπος και έχει ανάγκη ξεκούρασης - κατά προτίμηση πριν διαγνωσθεί με άτυπη πνευμονία.
Δεν είναι τυχαίο ότι το πιο επιβλαβές σχόλιο της Χίλαρι Κλίντον σε όλη αυτή την εκστρατεία για το ότι «οι μισοί από τους υποστηρικτές του Τραμπ είναι ένα μάτσο ανήθικοι», έγινε τη νύχτα που διαγνώσθηκε με άτυπη πνευμονία, όταν η κρίση της και η ικανότητα της για λήψη αποφάσεων είχαν επιδεινωθεί από την κατάστασή της. Ασχέτως του αντιπάλου της, ο οποίος έχει ήδη αποδειχθεί ακατάλληλος με κάθε τρόπο, συμπεριλαμβανομένου -αλλά όχι περιοριζόμενος μόνο σε αυτό- του ότι καυχιέται για το ότι κοιμάται μόνο τέσσερις ώρες κάθε βράδυ και εμφανίζει όλα τα συμπτώματα που συνοδεύουν κάτι τέτοιο: ανικανότητα επεξεργασίας ακόμη και βασικών πληροφοριών, εναλλαγές στη διάθεση, ξεσπάσματα θυμού, ψευδείς αναμνήσεις, παρανοϊκή τάση για διασπορά θεωριών συνωμοσίας, και επανάληψη σε ακατανόητες χαζομάρες.
Η σύγχρονη επιστήμη μας λέει ξεκάθαρα ότι όταν είμαστε εξαντλημένοι, δεν είναι μόνο η υγεία μας που χειροτερεύει, αλλά και η κρίση μας. Όμως πάρα πολλοί άνθρωποι -συμπεριλαμβανομένου μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος, των ΜΜΕ και προφανώς των δύο υποψηφίων μας - φαίνεται ακόμα και τώρα να θεωρούν ότι το να φροντίζουμε τον εαυτό μας, να παίρνουμε χρόνο να «γεμίσουμε τις μπαταρίες μας» και να κοιμόμαστε καλά, είναι σημάδι αδυναμίας.
Όπως μου εξήγησε ο Δρ. Ali Rezai, ο διευθυντής του Νευρολογικού Ινστιτούτου του πολιτειακού Πανεπιστημίου του Ohio, ασθένειες όπως η άτυπη πνευμονία, δεν έρχονται έτσι ξαφνικά. «Ιοί και βακτήρια βρίσκονται τριγύρω μας συνεχώς, αλλά το αν θα εκδηλωθούν σαν ασθένειες έχει να κάνει με το πόσο ισχυρό είναι το ανοσοποιητικό μας σύστημα και πόσο εξαντλημένοι είμαστε. Και πάντα υπάρχουν συμπτώματα πριν την εμφάνιση μιας άτυπης πνευμονίας. Αν δεν τα αγνοήσουμε, μπορούμε να παρέμβουμε με επιτυχία - με περισσότερο ύπνο και χαλαρώνοντας λίγο το πρόγραμμά μας».
Ίσως είναι η κατάλληλη ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τις άστοχες και ξεπερασμένες έννοιες που έχουμε στο μυαλό μας για το τι σημαίνει να είμαστε «σε φόρμα» για το γραφείο. Αν θες να έχεις τη διαύγεια και τη σταθερότητα να αντιμετωπίσεις εκείνο το «τηλεφώνημα των 3 μετά τα μεσάνυχτα», θα έπρεπε να έχεις προνοήσει ώστε να έχεις ενέργεια όταν χτυπήσει αυτό το τηλέφωνο.
Η επιστήμη είναι εντελώς ξεκάθαρη στο θέμα αυτό, και είναι καιρός να το συνειδητοποιήσουμε. Αναφέροντας ένα παράδειγμα, μια πρόσφατη επιστημονική μελέτη έδειξε ότι η εξάντληση και η έλλειψη ύπνου μπορούν να προκαλέσουν διανοητική βλάβη, σχεδόν αντίστοιχη με όταν έχεις καταναλώσει αλκοόλ στο νόμιμο όριο. Και παρόλα αυτά, συνεχίζουμε να βλέπουμε πολιτικούς να ηγούνται εκστρατειών κατά τις οποίες προσπαθούν να υπερτονίσουν τη δύναμή τους και την πειθαρχία τους, με το να καυχιούνται για το ότι δουλεύουν συνεχώς. Ουσιαστικά, αυτό που μας λέει η επιστήμη για το μήνυμα που μας δίνουν είναι το εξής: «Ψηφίστε με, γιατί κάνω τέτοιο τρόπο ζωής ώστε να παίρνω όλες τις αποφάσεις μου όντας ουσιαστικά μεθυσμένος». Αυτό δεν είναι κάτι για να καυχιέσαι, όπως έκανε ο σύζυγός της όταν είπε στον Charlie Rose τη Δευτέρα ότι «θα είναι τυχερός αν καταφέρει να τη συγκρατήσει άλλη μία μέρα» και ότι, αν και είναι εξαντλημένη, δουλεύει «σα σκυλί». Αυτό δεν είναι δείγμα ισχυρής ηγεσίας και δεν είναι καν, όπως είδαμε αυτή την εβδομάδα, καλή πολιτική στρατηγική. Ακόμα χειρότερα, οι αντιδράσεις της καμπάνιας στη διάρκεια της ανάρρωσης επιβεβαιώνουν τις λανθασμένες απόψεις (που έχουμε) για την υγεία και την απόδοση, που οδήγησαν εξαρχής στο πρόβλημα.
Το να εργάζεσαι μέχρι να φτάνεις στο σημείο να μη μπορεί πλέον να σε κουβαλήσει το σώμα σου (όπως συνέβη στην Κλίντον καθώς πήγαινε στο αυτοκίνητό της, φεύγοντας από το μνημόσυνο της 9/11) δεν είναι δύναμη και πειθαρχία. Οι υποψήφιοι υπερηφανεύονται για τις καμπάνιες τους με γνώμονα τα δεδομένα, αλλά αγνοούν τα επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο υποψήφιος που λειτουργεί καλύτερα είναι αυτός που έχει την αυτοπεποίθηση και την πειθαρχία να πάρει το χρόνο που χρειάζεται για να ξεκουραστεί.
Και αυτό δεν είναι κάτι καινούριο για την Κλίντον. Τον Ιανουάριο είπε στον Jimmy Fallon ότι όταν ήταν Υπουργός, μερικές φορές ήταν τόσο εξαντλημένη στις συναντήσεις της με ηγέτες άλλων χωρών, που «έμπηγε τα νύχια της στην παλάμη της για να μείνει ξύπνια», ώστε να μπορεί να «απαντά σε ερωτήσεις εκπροσωπώντας τη χώρα της». Και μετά την απόσυρσή της από τη θέση της Υπουργού το 2012 -έχοντας κάνει σχεδόν 1 εκατομμύριο μίλια πετώντας σε 112 διαφορετικές χώρες- είπε στους New York Times ότι ο πιο άμεσος στόχος της ήταν να δει αν θα μπορούσε να «αψηφήσει την κούραση».
Αρκετά! Είναι πλέον ώρα η γυναίκα που ήδη «έσπασε τη μεγάλη γυάλινη οροφή» και άνοιξε τόσες πόρτες για τις γυναίκες ανά τον κόσμο να «σπάσει» και τη συλλογική μας ψευδαίσθηση ότι οι γυναίκες πρέπει να φτάνουν σε σημείο υπερκόπωσης σε σχέση με τους άνδρες, για να αποδείξουν ότι είναι κατάλληλες για τα υψηλότερα αξιώματα - ή και τις υψηλές θέσεις κάποιας επιχείρησης.
Οι παράλογες θεωρίες για την υγεία της Χίλαρι Κλίντον που διαχέονται μεταξύ περιθωριακών ομάδων που κατηγορούν τους Κλίντον για φόνο εδώ και δεκαετίες, έχουν πλέον πυροδοτηθεί από το γεγονός της Κυριακής. Υποκύπτοντας στην άστοχη άποψη ότι το καλύτερο πράγμα για μια καμπάνια είναι όταν ο υποψήφιός της είναι συνεχώς σε κίνηση και δε σταματά ποτέ, η Χίλαρι Κλίντον και οι σύμβουλοί της στην πραγματικότητα έβλαψαν την καμπάνια της, τουλάχιστον στο τελευταίο διάστημα. Μπορεί να έχασε αυτή τη μάχη, αλλά αν η ίδια και η καμπάνια της -και οι υπόλοιποι από εμάς- διδαχθεί από αυτό, είμαι σίγουρη ότι έχει πολλές περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τον πόλεμο.
Η γιατρός της Κλίντον, η Δρ. Lisa Bardack, είπε πως συνέστησε στην Κλίντον να «ξεκουραστεί και να διαμορφώσει το πρόγραμμά της». Δε χρειαζόταν όμως να φτάσει στην πνευμονία για να καταλήξει σε μια τέτοια συμβουλή ένας υποψήφιος για την προεδρία - αυτό είναι μια καλή συμβουλή για κάθε πολιτικό ηγέτη σε κάθε επίπεδο και σε όλες τις εποχές.
Πολλή προσπάθεια και χρήματα -και δικαίως- ξοδεύονται για να διατηρείται σωματικά ασφαλής ο/η πρόεδρος. Αλλά εξαρτάται από τον (εκάστοτε) πρόεδρο να ακολουθεί ένα πρόγραμμα που του επιτρέπει να «φορτίζει τις μπαταρίες του», ώστε να είναι συνεχώς, σε σωματικό και διανοητικό επίπεδο, στην καλύτερη του κατάσταση. Αυτό σημαίνει να είσαι δυνατός, σκληρός και πραγματικά κατάλληλος για το υψηλότερο αξίωμα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στη The Huffington Post και μεταφράστηκε στα ελληνικά.