Την Παρασκευή περιμένω στον δρόμο να πάρω τον γιο μου από το σχολείο. Δύσκολη μέρα. Επικίνδυνος ο δρόμος. Βρέχει πολύ και συνέχεια.
Είναι η ώρα που σχολούν τα περισσότερα παιδάκια από τα σχολεία τους. Από μπροστά μου περνούν δεκάδες αυτοκίνητα. Τα περισσότερα από αυτά τα οδηγούν γυναίκες. Μαμάδες, γιαγιάδες, νταντάδες, με επιβάτες τους μικρούς μαθητές. Εννέα στα δέκα παιδιά, όχι μόνο δεν κάθονται στο πίσω κάθισμα, στα ειδικά καθίσματα για τα παιδιά, αλλά δεν φορούν και ζώνη (εξίσου επικίνδυνο βέβαια, με το να την φορούν λάθος).
Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να αποδώσω την απερισκεψία αυτή στην αδιαφορία για την ασφάλεια των παιδιών. Θα την αποδώσω στην υπεροπτική αλαζονεία που δυστυχώς διακρίνει τους περισσότερους Έλληνες.
Σε αυτή που κάνει κάποιους να πιστεύουν πως είναι οι καλύτεροι οδηγοί (μεταξύ πολλών άλλων πρωτείων βέβαια - μην μας υποτιμήσω κιόλας) και πως τα παιδιά τους δεν κινδυνεύουν όταν οδηγούν εκείνοι.
Αλήθεια, εσύ που βάζεις το παιδί σου στο μπροστινό κάθισμα, που το αφήνεις στο πίσω κάθισμα χωρίς ζώνη, χωρίς το ειδικό καθισματάκι, εσύ που το ανεβάζεις στο μηχανάκι πίσω σου ή μπροστά σου χωρίς καν να του φοράς κράνος, δεν ξέρω τι σκέφτεσαι.
Ακόμα και αυτό να ισχύει (λέμε τώρα), τότε θα έπρεπε με βεβαιότητα να γνωρίζεις φίλε/η μου, πως όλοι οι υπόλοιποι εκεί έξω δεν είναι τόσο «τέλειοι» όσο εσύ, άρα το παιδί σου εξακολουθεί να κινδυνεύει!
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την πρώτη θέση θανάτου σε παιδιά και εφήβους κατέχουν οι τραυματισμοί από τροχαία. Στην Ελλάδα η Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας το επιβεβαιώνει. Την δεκαετία 2000 / 2009 σημειώθηκαν 3.844 θάνατοι στις ηλικίες 10-24 ετών, λόγω τροχαίων ατυχημάτων. Το 40,1% αυτών αφορά παιδιά και εφήβους (σχολικής ηλικίας).
Μόνο το 2006, χάθηκαν 36 παιδιά ηλικίας έως 14 ετών, σε τροχαία ατυχήματα. Άλλα 64 τραυματίστηκαν βαριά. Και 773 τραυματίστηκαν ελαφριά. Αλήθεια, εσύ που βάζεις το παιδί σου στο μπροστινό κάθισμα, που το αφήνεις στο πίσω κάθισμα χωρίς ζώνη, χωρίς το ειδικό καθισματάκι, εσύ που το ανεβάζεις στο μηχανάκι πίσω σου ή μπροστά σου χωρίς καν να του φοράς κράνος, δεν ξέρω τι σκέφτεσαι.
Δεν μου περνάει καν από το μυαλό. Κατά την γνώμη μου, μάλλον δεν σκέφτεσαι. Και πρέπει να αρχίσεις άμεσα να το κάνεις! Δεν είναι δύσκολο.
Τα παιδιά πρέπει να κάθονται στα πίσω καθίσματα, πίσω από τον οδηγό ή τον συνοδηγό, όχι στη μέση, γιατί σε περίπτωση ατυχήματος υπάρχει ο κίνδυνος εκσφενδονισμού στο παρμπρίζ. Στο μπροστινό κάθισμα κάθονται μόνο αν είναι ψηλότερα των 140 εκατοστών και αφού απενεργοποιηθεί ο αερόσακος.
Θεωρώ δεδομένο ότι τα βρέφη και τα παιδιά έως 4 ετών κάθονται πάντα στα ειδικά καθισματάκια (και όχι στην αγκαλιά της μαμάς/γιαγιάς/νταντάς). Και τα παιδιά όμως άνω των 4 ετών και μέχρι να φτάσουν 140 εκατοστά πρέπει να κάθονται στο ειδικό κάθισμα.
Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αναφέρει με σαφήνεια «Για τη μεταφορά παιδιών ηλικίας μικρότερης των 12 ετών με αυτοκίνητο, είναι υποχρεωτική η χρήση ειδικών μέσων συγκράτησης και προστασίας όπως καθισμάτων, ζωνών ασφαλείας κ.λπ. Το πρόστιμο είναι 83 ευρώ». (Κατά τη γνώμη μου βέβαια θα έπρεπε να είναι 830 τα ευρώ).
Σε άλλο δε άρθρο αναφέρει: «Απαγορεύεται η κατάληψη θέσης παραπλεύρως του οδηγού από παιδιά ηλικίας μικρότερης των 12 ετών, εφόσον δε συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης
κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους».
Υπάρχουν και οικονομικά καθισματάκια στην αγορά. Προμηθευτείτε ένα. Ειδικότερα όταν η χρήση του είναι υποχρεωτική εκ του νόμου για παιδιά έως 12 ετών!
Επείδη έχω μπροστά μου αρκετά χρόνια αναμονής στο συγκεκριμένο σημείο, εύχομαι φίλη οδηγέ να βάλεις μυαλό. Να ενημερωθείς και να πράξεις ανάλογα.
ΥΓ: Δεν θα αναφερθώ στον πατέρα που είχε πάνω στο μηχανάκι του τα 2 του παιδιά, χωρίς κράνος. Αφαίρεση διπλώματος, μηχανής και τέκνων!
Πηγές: ΚΕΕΛΠΝΟ & www.paidiatriki.gr