Πέρα από τις σοβαρές εξελίξεις στα εθνικά θέματα, αυτές τις ημέρες έγιναν γνωστές δύο (ακόμα) άσχημες ειδήσεις για την αγορά. Η πρώτη είδηση αφορούσε στο κλείσιμο του εργοστασίου της εταιρείας παραγωγής κι εμφιάλωσης αναψυκτικών «Pepsico - Ήβη» στα Οινόφυτα και η δεύτερη για το κλείσιμο της μονάδας γάλακτος που διατηρούσε η «Δέλτα», στο Ζάρκο Τρικάλων.
Οι παραδοξότητες που επικρατούν στη χώρα μας πρέπει να μας προβληματίσουν. Ενώ η προσοχή της κοινής γνώμης βρίσκεται στην περίεργη αλλά ανούσια διαμάχη για το μέλλον των τηλεοπτικών σταθμών (σ.σ. σαν να μην υπάρχουν άλλα ΜΜΕ), στο παρασκήνιο γίνεται καθημερινά όλο και πιο ορατό το ενδεχόμενο επιβολής τετάρτου Μνημονίου.
Την ώρα που κλείνουν εργοστάσια, οικογένειες χάνουν τις μοναδικές πηγές εσόδων για τα προς το ζην τους. Την ίδια στιγμή υπάρχουν κάποιοι χαρτογιακάδες, οι οποίοι κάνουν ψηφοθηρικές ασκήσεις επί χάρτου και ανοίγουν πέντε νέα υπουργεία!
Ένα ακόμα περίεργο γεγονός αφορά την πτώση που έχουν πάρει οι αξίες της γης. Οι τιμές στην κτηματαγορά έχουν πιάσει τα χαμηλότερα επίπεδα της 25ετίας αλλά κανείς επενδυτής από το εσωτερικό ή το εξωτερικό δεν τολμά να έρθει για να ρίξει λεφτά αγοράζοντας ή αξιοποιώντας ακίνητη περιουσία.
Οι καταστάσεις αυτές απαιτούν επανεκτίμηση των δεδομένων και κυρίως εξωστρέφεια. Δεν είναι δυνατόν να μένουν θεατές των εξελίξεων οι άνθρωποι της αγοράς, οι οποίοι έχουν την ισχύ αλλά και το κύρος να αλλάξουν τα πράγματα. Κάθε κλάδος έχει υποστεί μειώσεις και συρρικνώσεις που ξεπερνούν το 50% του κύκλου εργασιών συγκριτικώς με το 2009. Οι επιχειρηματίες, τα επιμελητήρια και οι επαγγελματικοί φορείς θα πρέπει να σκεφθούν σοβαρά πώς θα αντιμετωπιστεί η συνεχιζόμενη ολίσθηση.
Αν ο οποιοσδήποτε υπουργός είναι ανίκανος ή αναποτελεσματικός να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις των καθηκόντων που του έχουν ανατεθεί είτε επειδή διακατέχεται από ιδεοληψίες, είτε διότι η διαχείριση ακινήτων και άλλων επενδύσεων είναι περισσότερο προσοδοφόρα, δεν ενδιαφέρει την κοινωνία. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια να περιμένουμε πότε «θα ωριμάσουν οι πολιτικές συνθήκες». Και το επαναλαμβάνω: Αν οι πολιτικοί και οι υπηρεσιακοί παράγοντες δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά, πρέπει να τους κάνει τις απαραίτητες υποδείξεις η αγορά, όπως κι αν την αντιλαμβάνεται κανείς.
Μαθαίνω ότι μια σειρά επιχειρήσεων βρίσκεται σε κακή κατάσταση εξαιτίας της αβεβαιότητας, των capital control και της ακαμψίας που επιδεικνύουν οι τράπεζες λόγω της πολιτικής, την οποία ακολουθεί η κυβέρνηση από τον Ιανουάριο του 2015. Τι μπορεί να πει ο κάθε κ. Κατρούγκαλος στους εργαζομένους της «Euromedica», της «ΜΕΒΓΑΛ», της εταιρείας «Νίκας», του ομίλου Σφακιανάκη, του Βαράγκη, της «Ελληνικής Υφαντουργίας», του ομίλου Γκρίσιν, της «ΕΛΓΕΚΑ» ή της κατασκευαστικής «Μπάμπης Βωβός», οι οποίοι δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει;
Ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας και ο πολιτικός συνεταίρος του κ. Πάνος Καμμένος θα πρέπει να αντιληφθούν ότι ακόμα και μέσα από το θάλαμο της «εντατικής» που τους έχουν βάλει οι «δανειστές» έως τις γερμανικές εκλογές έχουν περιθώρια να διαχειριστούν τη συνεχιζόμενη ύφεση με λιγότερα ψέματα και ίσως μια απαιτούμενη ρανίδα σοβαρότητος. Η επανεκκίνηση της οικονομίας δε γίνεται με αναγνώσματα για το πώς θα τυπώνονταν δραχμές στη Ρωσία, γιατί θα κάναμε εξαγωγές στη Βενεζουέλα ή πότε θα έρθουν επενδυτές από τη Συρία. Απαιτείται σοβαρότητα, σχεδιασμός συγκεκριμένων στόχων και έργο.
Με οποιοδήποτε κόστος πρέπει να πάει η αγορά μπροστά. Ο Μέγας Αλέξανδρος μας έχει δείξει το δρόμο στην περίπτωση του Γόρδιου Δέσμου: «Ό,τι δεν λύνεται, κόβεται». Αυτό για να έχουμε καθαρές κουβέντες εν όψει και του κρίσιμου ανασχηματισμού από τον οποίο εξαρτάται το μέλλον της κυβέρνησης και η πολιτική σταδιοδρομία ορισμένων στελεχών της. Πέραν αυτών επιστροφή δεν θα υπάρχει.