Ναι, φαίνεται πως η Κύπρος και η προοπτική επανένωσής της, μπορεί ν' αποδειχθεί το πρώτο θύμα. Το πρώτο θύμα των «αναθεωρητικών» ιδεοληψιών και των αυτοκρατορικών φαντασιώσεων του Ταγίπ Ερντογάν. Καθώς εκεί που ονειρεύεται τα «σύνορα της καρδιάς του» δεν αποκλείεται να βλέπει ως πρώτη (και εύκολη;) προσέγγιση των επιδιώξεών του το μαρτυρικό νησί.
«Δε μπορεί να χρησιμοποιείται σημαία με ενιαία την Κύπρο», είπε πολύ πρόσφατα ο χαρακτηριστικά απρόβλεπτος τούρκος Πρόεδρος. Για να συμπληρώσει με την απειλή πως «έτσι κι αλλιώς θα το καταλάβουν και θα το μάθουν». Πιο ευθεία και πιο θρασεία απειλή δεν θα μπορούσε να διατυπωθεί.
Είχε προηγηθεί ο προεδρικός σύμβουλος Γιγίτ Μπουλούτ. Ο οποίος είχε δηλώσει, προ ημερών, πως «τυχόν επανένωση της Κύπρου, θα σήμαινε δολοφονία του τουρκισμού». Για να ζητήσει, στη συνέχεια «να περιέλθει η Βόρεια Κύπρος στην τουρκική επικράτεια, καθιστάμενη επαρχία της». Μάλιστα, τόσο απλά, τόσο εφιαλτικά καθαρά. Ε και δεν φαντάζεται, ασφαλώς, κανείς πως ο σύμβουλος τολμά να τα βγάζει όλ' αυτά από το μυαλό του, σε μια ασφυκτική «δημοκρατία» σαν αυτή του Ερντογάν. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός πως και η κεμαλική τουρκική αντιπολίτευση συντάσσεται απολύτως με τα μεγαλοϊδεατικά σχέδια του σουλτάνου, πλειοδοτώντας μάλιστα σε επεκτατικές εθνικιστικές κορώνες. Είναι μόλις προχθές που αμφισβήτησε δημοσίως την ελληνική κυριαρχία σε 18 (!) νησιά του Αιγαίου. Δίχως πάντως, για την ώρα, να τα προσδιορίσει.
Κι εν τω μεταξύ ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αλλά και ο Μουσταφά Ακιντζί (όσο μπορεί αυτός, όσο του επιτρέπουν τα περιθώρια ανεξαρτησίας, από το μητροπολιτικό κέντρο, που διαθέτει, αν διαθέτει...) το παλεύουν στη Λευκωσία μπας και σωθούν οι διακοινοτικές συνομιλίες, μετά από την εμπλοκή του Μοντ Πελεράν. Από κοντά και ο απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Εσπέν Μπαρθ Άιντα, ο οποίος πάντως, έως προχθές, εμφανιζόταν μάλλον απογοητευμένος, αφού έφτασε να δηλώσει πως βλέπει «δύσκολη την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων». Από κοντά και ο Βρετανός ΥΠΕΞ, από κοντά και ο αμερικανός βοηθός ΥΠΕΞ, που τρέχουν και δε φτάνουν.
Οι καλές ειδήσεις από τη Λευκωσία ήρθαν με την ανακοίνωση της επανέναρξης των διαπραγματεύσεων για τις 9 Δεκεμβρίου στη Γενεύη. Με στόχο, αν όλα πάνε καλά, να πραγματοποιηθεί πολυμερής διάσκεψη στις 12 του ίδιου μηνός. Δίχως ασφαλώς να μπορεί κανείς να πει αν, πράγματι, υπάρχουν περιθώρια βάσιμης αισιοδοξίας. Τα εκ της Αγκύρας μηνύματα οδηγούν σε σκέψεις και φόβους για τρικλοποδιές σε κάθε φάση, ακόμη και στην τελευταία. Περιορίζοντας δραματικά τα περιθώρια αισιοδοξίας. Τόσο ώστε πολλοί διεθνείς αναλυτές βλέπουν επιστροφή στο, επί του Κυπριακού, τουρκικό δόγμα της δεκαετίας του1950. Με στόχο τη «Διχοτόμηση» της Κύπρου.
Μόνο που τότε το τουρκικό αίτημα της διχοτόμησης συνοδευόταν από τη «Διπλή Ένωση». Σήμερα τέτοια περιθώρια δεν υφίστανται, εξ αντικειμένου. Η Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί και θα παραμείνει, σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητη κρατική υπόσταση, μέλος της ΕΕ αλλά και όλων των διεθνών οργανισμών. Δε μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για την κατεχόμενη βόρεια Κύπρο. Όπου το σενάριο που διατύπωσε ο Τούρκος προεδρικός σύμβουλος Μπουλούτ, περί μετατροπής της σε τουρκική επαρχία, ρίχνει βαριά τη σκιά του στις συνομιλίες. Στο Μοντ Πελεράν χθες, ίσως αύριο και στη Γενεύη...