Πολύ εύστοχα αναρωτιούνται ορισμένοι «Τι δουλειά είχε στο Πεκίνο με τον πρόεδρο ο Χένρι Κίσινγκερ;» Και γιατί ξαφνικά ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ δέχθηκε συγχαρητήριο τηλεφώνημα από τον Πρόεδρο της Ταϊβάν φέρνοντας αναστάτωση στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Κίνα; Ευλόγως θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος/α «και γιατί αφορούν εμάς εδώ στην Ελλάδα αυτά τα θέματα»; Σήμερα θα προσπαθήσω να διελευκάνω την ομιχλώδη σχέση αυτών των 2 θεμάτων και να καταδείξω την έμμεση - πολύ σημαντική - σύνδεσή τους με την Ελλάδα.
Σύμφωνα με το Bloomberg το ταξίδι το κ. Κίσινγκερ στην Κίνα είχε διττή υπόσταση:
«...Chinese officials are trying to assess whether the incoming administration will prompt greater confrontation over trade and territory disputes, as Trump promised on the campaign trail...»
Στην ανάλυση του Bloomberg δύο είναι οι φράσεις κλειδιά όπου καταδεικνύουν ίσως και τα 2 αντίστοιχα διακυβεύματα της επίσκεψης Κίσινγκερ:
1. «confrontation over trade» = η φράση αυτή σχετίζεται (μεταξύ άλλων και) με τις σπάνιες γαίες και τους τελωνειακούς δασμούς (tarrifs) στα Κινεζικά προϊόντα που υπονόησε πως θα επιβάλει ο κ. Τραμπ κατά την προεκλογική περίοδο στις ΗΠΑ.
2. «conftrotation over territory disputes» = Παίγνιο Σινικής θάλασσας
Σχετικά με το παίγνιο στη Σινική θάλασσα, οι αναγνώστες μπορούν να ανατρέξουν σε παλαιότερο δημοσίευμα ώστε να διαπιστώσουν τις ομοιότητες με το παίγνιο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Εν τάχει, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες τί συμβαίνει στη Σινική θάλασσα: η Κίνα διεκδικεί νήσους οι οποίες σύμφωνα με άλλες όμορες χώρες (πχ. Φιλιππίνες, Ταϊβάν κλπ.) δεν της ανήκουν. Σας θυμίζει τη συμπεριφορά των Τούρκων στο Αιγαίο; ναι, είναι παρόμοια συμπεριφορά...
Ας θυμηθούμε ωστόσο και την πρόσφατη καταδικαστική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης εναντίον της Κίνας. Η Ταϊβάν λοιπόν, όπως και οι Φιλιππίνες οι οποίες είχαν καταγγείλει την Κίνα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και κέρδισαν τελικώς την υπόθεση, είναι μία από τις εμπλεκόμενες χώρες (stakeholder) στη γεωπολιτική διένεξη στην περιοχή της Σινικής θάλασσας (νήσοι Spartly κλπ.).
Ουσιαστικά υπάρχει ένα τετράγωνο σχέσεων μεταξύ:
α) της αναθεωρητικής στάσης της Κίνας στη Σινική θάλασσα,
β) μεταξύ της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS/ΑΟΖ),
γ) τον εμπορικό πόλεμο των σπάνιων γαιών, και
δ) της πιθανής ύπαρξης πλούσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή της Σινικής θάλασσας.
Η Κίνα στην αναθεωρητική της στάση χρησιμοποιεί τις σπάνιες γαίες ως εργαλείο πίεσης προς τις Δυτικές χώρες. Πρωτοξεκίνησε αυτό το παίγνιο με την Ιαπωνία το 2010 κατά την κρίση των νήσων Senkaku και πρόσφατα αφήνει υπονοούμενα πως θα το πράξει και εναντίoν των ΗΠΑ (!) αν αυτές επιβάλλουν δασμούς στα κινεζικά προϊόντα. Οι σπάνιες γαίες αποτελούν ένα «διακόπτη» τον οποίο οι Κινέζοι ανοιγοκλείνουν όποτε θέλουν. Στην κρίση των νήσων Senkaku του 2010 η Κίνα έκλεισε το «διακόπτη» προμήθειας σπάνιων γαιών προς την Ιαπωνία. Η πρόσφατη παρουσία λοιπόν του κ. Κίσινγκερ στην Κίνα δεν είναι ίσως άσχετη με όλα τα παραπάνω.
Αντιστοίχως, στην Ανατολική Μεσόγειο η αναθεωρητική Τουρκία συμπεριφέρεται όπως η Κίνα στη Σινική θάλασσα: αντίστοιχο «όπλο» της Τουρκίας είναι η ροή των προσφύγων την οποία χρησιμοποιεί ως «διακόπτη» τον οποίο ανοιγοκλείνει...
Συνοψίζοντας:
- Η αναθεωρητική Κίνα στη Σινική θάλλασα χρησιμοποιεί τις σπάνιες γαίες ως μυστικό «όπλο» (ως «διακόπτη») ώστε να εκβιάσει άλλες χώρες και να διεκδικήσει περιοχές οι οποίες, σύμφωνα με άλλες χώρες (stakeholders), δεν της ανήκουν.
- Η αναθεωρητική Τουρκία στη Μεσόγειο χρησιμοποιεί ως μυστικό «όπλο» τις προσφυγικές ροές (ως «διακόπτη» που ανοιγοκλείνει) για να εκβιάσει άλλες χώρες αλλά και την ΕΕ ώστε να διεκδικήσει περιοχές οι οποίες δεν της ανήκουν.
Ας επαναλάβουμε δύο «μαθηματικής λογικής» στρατηγικά επιχειρήματα:
1. Εάν η διεκδικητική-αναθεωρητική συμπεριφορά της Κίνας στη Σινική θάλασσα θεωρείται καταδικαστέα από τα εμπλεκόμενα μέρη (stakeholders), όπως πχ. έγινε ήδη από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τότε αυτομάτως θα πρέπει να θεωρηθεί καταδικαστέα και η στάση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
2. Κατ' αντιστοιχία, εάν η στάση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο θεωρείται αποδεκτή από τα εμπλεκόμενα μέρη (stakeholders) τότε και η στάση της Κίνας στη Σινική θάλασσα θα πρέπει να θεωρηθεί αποδεκτή.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά δε μπορούν να υπάρξουν στο Διεθνές Δίκαιο.
Η Ελλάδα θα μπορούσε ίσως να αναζητήσει διπλωματική επιχειρηματολογία και συμμάχους (πχ. Ιαπωνία κλπ.) σύμφωνα με τα προαναφερθέντα «μαθηματικά» επιχειρήματα.
Όμως έχει ίσως σημασία να ανατρέξουμε ημερολογιακά και στις πρώτες σχετικές εκτιμήσεις όσο αφορά τις σπάνιες γαίες και τις Κινεζοαμερικανικές σχέσεις μετά την εκλογή Τραμπ.
Στις 12/11/2016, όσο μπορούμε να γνωρίζουμε, είμαστε ίσως από τους πρώτους παγκοσμίως που εκτιμήσαμε, εδώ από την Ελλάδα, πως οι σπάνιες γαίες θα είναι ίσως κρίσιμος παράγοντας στις Κινεζοαμερικανικές σχέσεις μετά την εκλογή Τραμπ.
Στις 17/11/2016 (πέντε ημέρες μετά) ακολούθησε το site του Forbes. Το site του Forbes μεταξύ άλλων αναφέρει: «...There have been a number of articles written about why tariffs would have bad economic consequences to the US but I believe there is another reason that Trump won't impose tariffs on China: Rare Earth Elements...»
Στις 24/11/2016 ακολουθούν οι έγκριτοι Asia Times με ένα άρθρο-«προειδοποίηση» (;) για τις σπάνιες γαίες. Οι Asia Times ανέφεραν χαρακτηριστικά: «...Beijing has at least one secret weapon that should make the US president-elect think twice before starting any trade war with the country. I think [rare earth] is only a weapon China would use if Trump got very protectionist. But it's likely a weapon they will remind him about if he signals any big steps towards China...
Μετά από τα παραπάνω μπορείτε να διαπιστώσετε τα εξής:
1. Οι σπάνιες γαίες αποτελούν γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό «όπλο» στα χέρια αυτών που τις κατέχουν. Αυτό το διαπιστώνουμε περιοδικά από το 2010 μετά την κρίση στα νησιά Σενκάκου και θα συνεχίσουμε να το διαπιστώνουμε...
2. Ο λόγος για τον οποίο ο κ. Κίσινγκερ παρενέβη ίσως ξαφνικά(;) ώστε να προβεί σε «μασάζ» στις Κινεζοαμερικανικές σχέσεις είναι (κυρίως και) οι σπάνιες γαίες.
3. Οι αναλύσεις όπως έχουν παρουσιασθεί εδώ στη Huffington Post Grece, ξεπερνούν τα ελληνικά σύνορα... Είναι αναλύσεις παγκοσμίου επιπέδου...Προσωπικά ευχαριστώ το Huffington Post για τη δυνατότητα που μου δίνει να πλουτίσω τις γνώσεις των συμπολιτών μου. Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να γνωρίζουν τις γεννεσιουργές αιτίες αυτών που συμβαίνουν γύρω μας τούτες τις κρίσιμα για το Έθνος στιγμές...Η Γνώση είναι δύναμη...
4. Μία υπενθύμιση-προειδοποίηση (Ναι! προειδοποίηση, Warning): αποθέματα σπάνιων γαιών διαθέτει και η Ελλάδα. Κάθε μικροπολιτική, ιδεοληπτική, δημοσιοϋπαλληλική-παλαιοκομματική, κουτοπόνηρη, ψευδοακαδημαϊκή διαχείρισή τους θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα μας σε eθνικά επικίνδυνα μονοπάτια... Δεν έχουν αντιληφθεί ορισμένοι εδώ στην Ελλάδα με τί παίγνιο παίζουν. Ένα παίγνιο στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος υπεραξίας πολλών τρισεκατομμυρίων δολλαρίων. Τζιζ. Από ευχή, θα μετατραπεί σε κατάρα των πλουτοπαραγωγικών πηγών για τη χώρα μας... Όσοι ασχολούνται με αυτό το θέμα θα πρέπει να «βλέπουν» τη Μεγάλη Εικόνα.