Σε μια πόλη που σε κάθε γωνιά της ακούγεται και από ένα διαφορετικό νιαούρισμα, η Ευγενία, η Κορντήλια, η Ελένη, η Ιωάννα, η Κάρολ και όλοι οι εθελοντές δίνουν καθημερινά ραντεβού για να ταΐσουν τις αδέσποτες γάτες της Αθήνας. Κάπως έτσι, αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο οι εθελοντές των «Επτάψυχων», του σωματείου που δημιουργήθηκε επίσημα το 2008 και αναλαμβάνει να φροντίσει τι αδέσποτες γάτες που βρίσκονται σε κάθε γειτονιά της Αθήνας. Η Ελένη Κεφαλοπούλου, μια εκ των ιδρυτριών του Νine lives, μας μιλά για τη δράση, το έργο τους αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Πότε δημιουργήθηκε το Νine lives;
Οι Επτάψυχες- Νine lives ξεκίνησε το 2006 από μια ομάδα ανθρώπων που όλοι είχαν δουλέψει εθελοντικά σε συλλόγους και είχαν μεγάλη πείρα στο θέμα των αδέσποτων. Δεν μας ενδιέφεραν οι θέσεις και οι τίτλοι σε διοικητικά συμβούλια, τα πολλά λόγια αλλά η δράση στους δρόμους και τις γειτονιές εκεί που τα αδέσποτα υπέφεραν άρρωστα, χτυπημένα, δηλητηριασμένα. Το 2008 γίναμε και επίσημα σωματείο.
Ποια είναι η δράση σας;
Σκοπός μας είναι η φροντίδα των αδέσποτων γατιών στην Αθήνα. Κύρια φροντίδα μας είναι οι στειρώσεις, γιατί ένας ελεγχόμενος πληθυσμός είναι πιο υγιής, δεν έχουμε άρρωστα γατάκια, εξαντλημένες γάτες από συνεχόμενες γέννες ή που ψάχνουν πού να κρύψουν τα μικρά τους. Συν το ότι μόλις κάποιοι καλοθελητές δουν μεγάλο πληθυσμό ζώων ή μικρά αμέσως δρα το δηλητήριο. Όλες οι αποικίες που ταίζουμε, περισσότερες από 500 γάτες είναι στειρωμένες ή σε πρόγραμμα στειρώσεων. Αυτά τα ζώα είναι επίσης αποπαρασιτωμένα πολλά και εμβολιασμένα και έχουν κτηνιατρική φροντίδα όποτε χρειαστεί. Παράλληλα, βοηθάμε φιλόζωους που ταΐζουν αδέσποτα, να στειρώσουν τις αποικίες τους, είτε δωρεάν είτε με μια ελάχιστη συμμετοχή. Προσπαθούμε να περιθάλψουμε όσο γίνεται περισσότερες γάτες άρρωστες ή χτυπημένες, να απεγκλωβίσουμε παγιδευμένα ζώα αλλά και να επέμβουμε σε περιπτώσεις κακοποίησης. Οι υιοθεσίες είναι ένα ακόμα σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μας και γίνονται πάντα με συμβόλαιο υιοθεσίας κι αφού έχει προηγηθεί επίσκεψη στο σπίτι της ανάδοχης οικογένειας. Πιστεύουμε στη συνεργασία ανάμεσα στα σωματεία και είμαστε μέλη της Πανελλήνιας Φιλοζωικής Ομοσπονδίας γιατί έτσι καταφέραμε να έχουμε έναν ισχυρό νόμο για τα ζώα.
Με ποιον τρόπο λειτουργείτε;
Κάθε εθελοντής δουλεύει στην περιοχή του με στειρώσεις, τάισμα και φροντίδα των αδέσποτων. Όταν γίνονται μαζικές στειρώσεις σε μια περιοχή υπάρχει ομάδα περισσότερων ατόμων για παγίδευση και μεταφορά των ζώων στον κτηνίατρο. Εχουμε αρκετούς εθελοντές που βοηθάνε είτε στο τάισμα, είτε στις παγιδεύσεις, ή στις μεταφορές, στα μπαζάρ και γενικά στις εκδηλώσεις μας, στην προσωρινή φιλοξενία ζώων αλλά πάντα χρειαζόμαστε περισσότερους. Δεν έχουμε κανενός είδους χρηματοδότηση και όλα τα έσοδά μας είναι από τις εκδηλώσεις μας, την πώληση ημερολογίων, t-shirt και άλλων μικροπραγμάτων, τις συνδρομές και τις δωρεές των φίλων μας. Ξένοι οργανισμοί έχουν χρηματοδοτήσει κατά καιρούς προγράμματα στειρώσεων σε συγκεκριμένες περιοχές ή μας έχουν δωρίσει εξοπλισμό, όπως κλουβιά, παγίδες και αντιπαρασιτικά. Ταυτόχρονα, κάθε χρόνο συνεργαζόμαστε με την Animal Action Ελλάδος, που μας προσφέρει κάποιες στειρώσεις.
Τι θα μπορούσε να γίνει από το κράτος ώστε να μειωθούν οι αδέσποτες γάτες στους δρόμους;
Το κράτος έχει αφήσει τα αδέσποτα στη διακαιοδοσία των Δήμων. Από το νόμο είναι υποχρεωμένοι οι Δήμοι να στειρώνουν, να εμβολιάζουν, να καταγράφουν και να επανεντάσσουν τα αδέσποτα της περιοχής τους. Δυστυχώς λίγοι το εφαρμόζουν. Καλό παράδειγμα αποτελεί ο Δήμος Αθηναίων για το πρόγραμμα που εφαρμόζει και αφορά τα σκυλιά. Τα βλέπετε να κυκλοφορούν στο κέντρο στειρωμένα με τα κολάρα τους και οι φιλόζωοι τα ταΐζουν. Δυστυχώς, δεν υπάρχει ανάλογο πρόγραμμα για γάτες, οπότε όλη η δουλειά πέφτει στις Επτάψυχες. Η στείρωση είναι η μόνη ανθρωπιστική λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων. Η ευθανασία και τα καταφύγια, που μετά από λίγο καιρό λόγω έλλειψης πόρων κλείνουν, δεν είναι λύση και το κράτος πρέπει να φροντίζει να τηρούνται οι νόμοι σε σχέση με την ευζωία των ζώων.
Τι μπορούν να κάνουν οι πολίτες;
Οι πολίτες πρέπει να πιστέψουν στη στείρωση. Δυστυχώς, η ελληνική νοοτροπία ήταν κατά της στείρωσης θεωρώντας ότι είναι ενάντια στη φύση. Ευτυχώς, αυτό αλλάζει ραγδαία κι έχουμε όλο και περισσότερο κόσμο να ζητάει βοήθεια με στειρώσεις. Φυσικά, αν κάποιος ζήσει από κοντά ένα από τα προγράμματα στείρωσης, επανένταξης και σίτισης που έχουμε, θα καταλάβει αμέσως πόσο βελτιώνονται οι συνθήκες διαβίωσης όχι μόνο των ζώων αλλά και των πολιτών. Δεν είναι ωραίο πράγμα να πηγαίνει το παιδί σου σχολείο και να βλέπει ένα χτυπημένο γατάκι ή να βγαίνεις απ το σπίτι και να αντικρίζεις νεκρά ζώα. Οι πολίτες επίσης πρέπει να καταγγέλουν περιστατικά κακοποίησης. Οπως είπα ο νόμος 4039/12 είναι ισχυρός και προστατευτικός για τα ζώα αρκεί να εφαρμόζεται. Είναι σημαντικές και οι καταδίκες και οι αυστηρές ποινές που επιβάλουν τα δικαστήρια πλέον στις περιπτώσεις θανατώσεων ή κακοποίησης ζώων. Υπάρχει επίσης ειδικός εισαγγελέας για τις περιπτώσεις ζώων. Αυτά τα πλάσματα δεν έχουν φωνή, είναι στο χέρι μας να γίνουμε η φωνή τους.
Τι πρέπει να κάνει κάποιος που βρίσκει ένα γατάκι στους δρόμους;
Εάν κάποιος βρει ένα γατάκι υπάρχουν στο site μας όλες οι πληροφορίες για το τι θα πρέπει να κάνει καθώς και για πολλές ακόμα πληροφορίες.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΛΕΞΗΣ ΚΙΜΩΝ ΚΟΚΚΙΝΑΡΗΣ