Αφορμή ήταν η συνέντευξη που εδωσε ο Πάνος Καμμένος στην Bild, με την οποία κατηγορύσε τον Σόιμπλε ότι δεν δικαιούται να ομιλεί για την Ελλάδα, καθώς στο παρελθόν είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο διαφθοράς. Ο Μάρτιν Σουλτς, αν και δεν ανήκει στους Χριστανοδημοκράτες, αλλά στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας, επέκρινε σφόδρα τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, παρομοιάζοντας τις διπλωματικές του ικανότητες, με τις αντίστοιχες ελέφαντα σε υαλοπωλείο.
Στη συνέντευξή του που θα δημοσιευθεί την Κυριακή στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeinen Zeitung, ο Μάρτιν Σουλτς ανέφερε ότι στη συνάντηση που είχε την Παρασκευή με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλλες τού επανέλαβε ότι είναι λάθος ο συνασπισμός με τους ΑΝΕΛ.
«Πιστεύω πως ο κυβερνητικός συνασπισμός του Αριστερού Κόμματος με τους δεξιούς λαϊκιστές είναι λάθος» επισημαίνει ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου.
Αναφερόμενος στον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνο Καμμένο, ο Μάρτιν Σουλτς δηλώνει χαρακτηριστικά ότι «σε σύγκριση με τον κ. Καμμένο, ο ελέφαντας στο κατάστημα με τις πορσελάνες μοιάζει με διπλωμάτη που ξέρει να ελίσσεται».
Η απάντηση των Ανεξάρτητων Ελλήνων
«Σε μια ακόμη προκλητική και απαράδεκτη παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας, προέβη ο κ. Σουλτς με συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeinen Sonntagszeitung.
Όλοι θυμούνται ότι ο γνωστός a-la carte «φιλέλλην» και τακτικός συνομιλητής του …ποταμίσιου αρχηγού είχε σπεύσει από την πρώτη κιόλας στιγμή, σαν άλλος …ανθύπατος να διαφωνήσει με την κυβερνητική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και να κάνει μάλιστα και …υποδείξεις με ποιους να συνεργαστεί ο κ. Τσίπρας! Κι όλα αυτά, επειδή ενοχλείται αυτός και οι συνοδοιπόροι του από τη συμμετοχή του κ. Καμμένου στην κυβέρνηση. Είναι αλήθεια ότι έτσι είχε μάθει να συμπεριφέρεται από την εποχή της υπάκουης στις γερμανικές απαιτήσεις συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου.
Το ότι οι επιθέσεις του κ. Σουλτς στον Πρόεδρο των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο υποκρύπτουν σαφείς πολιτικές - κομματικές σκοπιμότητες, είναι πλέον ολοφάνερο. Θα ήταν όμως προτιμότερο να περιοριστεί ή έστω να ανταποκριθεί στον θεσμικό του ρόλο και να σταματήσει να παριστάνει τον …τιμητή της ελληνικής πολιτικής ζωής».