Άμα δεν έχει αλάτι η ζωή δεν είναι νόστιμη. Κάποιοι βάζουν πολύ σε όλα τα φαγητά, με αποτέλεσμα να βλέπουν παντού γύρω τους εχθρούς. Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι οι οποίοι δε βάζουν καθόλου ή τα γράφουν όλα στο «χιόνι» με αποτέλεσμα να ζουν σε μια μόνιμη παραζάλη.
Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία. Αυτή που αποκαλώ «βαράτε βιολιτζήδες». Σε αυτή την κατηγορία θα βρεις τον φίλο μου τον Κώστα. Ψηλός, ξανθός με γαλαζοπράσινα μάτια. Αυτό που λέμε μοντέλο. Στην δεκαετία των 90΄s ήταν το crème de la crème του σχολείου. Όλες «σφάζονταν» για τον Κώστα καθώς διέθετε και peugeot rally με το οποίο μας φόρτωνε τα ΣΚ και πηγαίναμε βόλτα στην Mercedes, το King size και σε άλλες μαγαζάρες της εποχής. Ο Κώστας λοιπόν κυκλοφορούσε τις ομορφότερες γυναίκες και δίπλα του εμείς στεκόμασταν σα «γύφτικα σκεπάρνια» καθώς γνωρίζαμε τις μοντέλες εκείνης της εποχής. Ο Κώστας λοιπόν τότε τα έγραφε όλα στο «χιόνι» και στη ζωή του δεν έβαζε αλάτι για να νοστιμίσει λίγο.
Πέρασαν τα χρόνια, άρχισε να τρώει και έγινε 122 κιλά. Το Rally έπαψε να είναι μόδα, δουλειά δεν έβρισκε, οι γκόμενες όλο και λιγόστευαν. Αποτέλεσμα να γίνει σκιά του εαυτού του.
Τώρα ο Κώστας εργάζεται ως ντελίβερι σε ένα σουβλατζίδικο της Καλλιθέας. Δεν έχει διάθεση για τίποτα και καμιά φορά που πάω και τον βρίσκω μετά τη δουλειά θυμόμαστε τα παλιά και γελάμε.
Προχτές τον συνάντησα έξω από το σπίτι του, την ώρα που καβάλαγε τη μηχανή για να πάει για να πιάσει βάρδια στο σουβλατζίδικο.
-Stefanelo;
-Που είσαι ρε Κώστα. Έχω σχεδόν ένα μήνα να σε δω.
-Τι έπαθες ρε, ξεφούσκωσες, δίαιτα κάνεις;
-Ναι ρε Κωστάκη και δεν τρώω τίποτα ρε μάγκα, του απαντώ.
-Και εγώ θέλω αδερφέ κάτι να κάνω δεν πάει άλλο.
-Να ξεκινήσεις, θα σου κάνει καλό στην ψυχολογία.
-Ναι ρε αλλά γουστάρω το φαΐ, το ξέρεις.
-Το κόβεις και αλλάζεις συνήθειες, ήταν η απάντηση μου.
Την ώρα που έφευγε βλέπω να βγάζει από την τσάντα του μια πλαστική σακούλα που μέσα είχε το κολατσιό του.
------Συνταγή: Ένα καρβέλι ψωμί κομμένο στα δύο. Μαγιονέζα πάνω κάτω, φέτα Παρνασσού 234 γραμμάρια, τέσσερα κομμένα μπιφτέκια γαλοπούλας και πατατούλες προτηγανισμένες.
Είναι δεν είναι 3000 θερμίδες.
-Αυτό είναι κολατσιό;, ρωτάω.
-Ναι, απαντά.
-Και για κυρίως τι τρως ρε Κωστάκη;, ρωτάω έντρομος.
-Αν πεινάω πολύ 6 αλά Stefanelo, απαντά. Έτσι εξηγούνται τα 122 κιλά. Που να κάνει αυτός ο άνθρωπος δίαιτα μετά μάνα μου.
Αφήνω τον Κώστα που δεν είχε βάλει αλάτι πότε στη ζωή του και επιστρέφω σπίτι για να φάω το γιαουρτάκι μου.
Την ώρα που κόβω την μπανάνα χτυπάει το τηλέφωνο. Στην άκρη της γραμμής ο Φώντας ο σουβλατζής. «Είσαι μεγάλη κότα Stefanelo», μου λέει τσαντισμένος. «Εγώ ρε κότα που σου ζήτησα μια σαλάτα και με ειρωνεύτηκες λέγοντας μου αν θέλω και πίτσα; Πλάκα με κάνεις;» (που λένε και στη Θεσσαλονίκη).
Έλα από εδώ να δούμε το μπασκετάκι, μου είπε. Και επειδή είναι γουρλής πήγα χωρίς να του κρατήσω μούτρα. Εκ του αποτελέσματος έκανα καλά καθώς η ομάδα το σήκωσε μέσα στο ΟΑΚΑ.
Διαβάστε ακόμη: