-«Τι θα κάνουμε χωρίς τους Βρετανούς στην Ευρώπη Μαρίκα»;
-«Τώρα που θα υποτιμηθεί η στερλίνα θα ακριβύνουν τα πάντα. Ξίδια, ταξίδια, ξενοδοχεία ακόμα και τα σοκολατάκια στο duty Free», μου απαντά έντρομη η 18χρονη ξαδέρφη μου η οποία δεν έχει ταξιδέψει πέρα από το χωριό αλλά διαβάζει τις ειδήσεις στο ιντερνέτ που τα λέει ωραία και έχει φανταχτερούς τίτλους όπως: ΤΡΟΜΟΣ, ΣΟΚ, ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ...
Ξύπνησα την Παρασκευή αργά πιστεύοντας ότι οι Βρετανοί τελικά έμειναν στην αγκαλιά της μητέρας Ευρώπης, αλλά όταν διαπίστωσα ότι δεν επιβεβαιώθηκαν τα exit Polls με έπιασε μια τρεμούλα. Τι θα απογίνουν τώρα οι Βρετανοί φίλοι μας; Ο Αρμαγεδδών φτάνει στο Νησί. Το τέλος πλησιάζει. Τα καβούρια δεν θα έχουν ξανά ποτέ δαγκάνες. Οι κότες δε θα κακαρίσουν ξανά. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ θα χωρίσει την Βικτόρια για την Σούζαν Μπόιλ. Η Βασίλισσα θα πεθάνει από «χέσιμο». Ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον θα γίνει προπονητής στη Μποτσουάνα. Το Λονδίνο θα γίνει ανεξάρτητο «πλυντήριο». Η επίδειξη μόδας του Λονδίνου θα διεξαχθεί στο Εδιμβούργο. Το ουίσκι θα το πίνουμε με χυμό ανανά. Η δίαιτα του Stefanelo θα σταματήσει άδοξα μετά από τέτοιο πόνο.
Τέτοια και αλλά πολλά σκέφτηκα. Κρύος ιδρώτας με έπιασε. Έπρεπε να βρω απαντήσεις για την επόμενη μέρα του Brexit και αφού σκέφτηκα μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου, αποφάσισα να τηλεφωνήσω στον πλέον αρμόδιο. Σχημάτισα τον αριθμό του Τέλη στα Μάλια της Κρήτης, ο οποίος γνωρίζει τους Βρετανούς όσο κανένας άλλος.
-«Εδώ Stefanelo. Τι αλλά νέα; Πως βλέπεις το Brexit;».
-«Ρε εδώ έχουν πάρτι. Εκεί που έπιναν δυο ποτά όταν ήρθε "τούμπα" το αποτέλεσμα άνοιγαν μπουκάλια».
-«Στην τηλεόραση μιλάνε για καταστροφή. Τι λες»;
-«Την αλήθεια, εδώ πανηγυρίζουν. Μάλλον θα το κάνουν επειδή μέθυσαν πάρα πολύ. Όταν και αν "ξενερώσουν" θα μάθω τι γίνεται και θα σε πάρω».
Όπως καταλαβαίνετε άκρη δε βγήκε με τον Τέλη με αποτέλεσμα να αναγκαστώ να κάνω και δεύτερο τηλεφώνημα, αυτή τη φορά στο Λονδίνο, στον John Karapaparis. Δεν πρόκειται για κάποιον τυχαίο φίλο. Μιλάμε για την επιτομή της γαστρονομίας. Αν πας στο Λονδίνο μόνο αυτός θα σου πει που θα φας το καλύτερο βρώμικο,που θα πιεις το φτηνότερο τζιν και σε ποιο κλαμπ θα πας και θα φας σίγουρα χυλόπιτα.
Ο John που τον βάφτισαν Γιάννη πήγε στο Λονδίνο το 1995 για σπουδές. Επειδή ήθελε να τα μάθει καλά τα γράμματα και όπως λέει ο σοφός λαός (επανάληψη μήτηρ μαθήσεως) έκανε 7 χρόνια για να πάρει το πτυχίο. Τελειώνοντας βγήκε στην αγορά εργασίας όπου και δεν κατάφερε να στεριώσει πουθενά μιας και είναι τεμπέλης. Σήμερα κάνει το γκαρσόνι σε ένα κεμπατζίδικο και όπως είναι φυσιολογικό έχει μια εικόνα για το Brexit.
Το Γιαουρτλού κεμπάπ στο μαγαζί που εργάζεται ο John είναι απίστευτο (δεν κάνουμε διαφήμιση του ονόματος).
Συνταγή
.....
Στη μία κουταλιά της σούπας λάδι σωτάρουμε σε ένα τηγάνι το κρεμμύδι, το σκόρδο και τέλος την πάστα ντομάτας σε μέτρια φωτιά. Αφαιρούμε από τη φωτιά και αδειάζουμε σε ένα μπολ. Εκεί μέσα βάζουμε τον κιμά, το λάδι και ανακατεύουμε και τα υπόλοιπα μυρωδικά. Κανονικά πρέπει με δύο μπαλταδάκια ή δύο μαχαίρια να δουλέψουμε τον κιμά μέχρι να γίνει αλοιφή. Εναλλακτικά μπορούμε να περάσουμε το μείγμα λίγο λίγο από το πολυμηχάνημα με τα μαχαίρια ώστε να αποκτήσει την απαραίτητη υφή. Αφού ετοιμαστεί τότε σχηματίζουμε τα κεμπάπ τα οποία πρέπει να είναι μακρόστενα και λίγο πεπλατυσμένα ώστε να ψηθούν πιο εύκολα και γρήγορα. Τα περνάμε σε καλαμάκια από σουβλάκια ή τα ειδικά μεταλλικά καλαμάκια για κεμπάπ. Τα ψήνουμε σε καυτό φούρνο στο γκριλ ή στα κάρβουνα μέχρι να πάρουν ωραίο χρώμα απ' έξω και να ψηθούν μέχρι μέσα (επειδή υπάρχουν διαφορές απο γκριλ σε γκριλ, μετά από 10-15 λεπτά αφαιρέστε ένα και δοκιμάστε το). Στη συνέχεια πετάμε πάνω γιαούρτι με πέτσα.
Ο John με μπέρδεψε πιο πολύ από τον Τέλη. Άλλα λένε στην TV και άλλο τελικά συμβαίνουν;
Συνεχίζεται...
Διαβάστε ακόμη: