Οι οφθαλμαπάτες γίνονται συνήθως ανάρπαστες στα social media, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολύ πριν την εμφάνισή τους.
Το Insider μας θυμίζει κάποιες από αυτές.
Ο πίνακας Οι πρεσβευτές είναι έργο του Χανς Χόλμπαϊν του νεότερου ο οποίος ζωγραφίστηκε το 1533. Το έργο απεικονίζει τον Γάλλο πρεσβευτή Ζαν ντε Ντιντεβίγ στην αυλή του Άγγλου βασιλέα Ερρίκου Η΄ και τον επίσκοπο Ζωρζ ντε Σελβ.
Στο πάτωμα φαίνεται μια μεγάλη κηλίδα που κανείς δεν καταλαβαίνει τον λόγο ύπαρξής της. Αλλά από διαφορετική γωνία, φαίνεται ότι είναι μια νεκροκεφαλή. Οι ιστορικοί της τέχνης πιστεύουν ότι το κρανίο είναι ένα «memento mori» - μια υπενθύμιση της θνησιμότητας.
Λαγός ή πάπια; Ή και τα δύο;
Η εν λόγω οφθαλμαπάτη δείχνει και τα δύο και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1892 σε ένα γερμανικό περιοδικό και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε από τον Joseph Jastrow το 1899 στην έρευνά του για την αντίληψη. Βρήκε ότι μπορφεί να δει πόσο δημιουργικός είναι ένας άνθρωπος φαίνεται από το πόσο γρήγορα μπορεί να δει και την πάπια και τον λαγό.
Εδώ κάποιοι βλέπουν δύο πρόσωπα να κοιτάζονται (μαύρα) και άλλοι ένα βάζο (λευκό). Εξαρτάται με το πως το μυαλό του καθενός μεταφράζει τη «φιγούρα» που επικεντρώνεται. Είναι μια οφθαλμαπάτη γνωστή με το όνομα «Το βάζο του Ρούμπιν» και δημιουργήθηκε από τον ψυχολόγο Έντγκαρ Ρούμπιν το 1915..
Μπορεί να μην φαίνεται, αλλά οι γραμμές είναι παράλληλες. Ο Johann Karl Friedrich Zöllner, ανακάλυψε το φαινόμενο που ονόμασε Zöllner effect το 1860. Έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος υπερεκτιμά τις οξείες γωνίες και υποτιμά τις αμβλείες γωνίες ή τις μικρότερες γραμμές που διαπερνάνε τις μακρύτερες διαγώνιες γραμμές, δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση βάθους.
Και όμως δεν είναι σπιράλ, είναι κύκλοι. Η «Σπείρα του Fraser» ανακαλύφθηκε το 1908 από τον Sir James Fraser, έναν Βρετανό ψυχολόγο.
Το τρίγωνο του Kanizsa δεν υπάρχει. Αυτή η ψευδαίσθηση πήρε το όνομά της από τον Ιταλό ψυχολόγο Gaetano Kanizsa.
Για να αποδείξει ότι οι άνθρωποι βιώνουν την πραγματικότητα όχι όπως πραγματικά είναι, αλλά όπως φαίνεται μέσα από ειδικά φίλτρα τα οποία ονομάζει «νοητικά μοντέλα», ο Kanizsa ζωγράφισε μια σειρά από γεωμετρικά σχήματα δίνοντας την εντύπωση ότι υπάρχει ένα φωτεινό λευκό τρίγωνο στο κέντρο τους. Ωστόσο, αυτό το τρίγωνο στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.
Τα δύο κομμάτια έχουν το ίδιο μήκος. Ο Joseph Jastrow ανακάλυψε την ψευδαίσθηση το 1889. Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα σίγουροι γιατί ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται to ένα αντικείμενο μακρύτερο ή μικρότερο από το άλλο, όταν είναι τοποθετημένα με αυτόν τον τρόπο.
Προσοχή! Η παρακάτω οφθαλμαπάτη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην όραση που μπορεί να διαρκέσουν και τρεις μήνες εάν γίνει το τεστ για πολλά λεπτά.
Την λένε και «η οφθαλμαπάτη που... σπάει το μυαλό». Είναι βασισμένη σε μια παλιά ανακάλυψη ενός Αμερικανού ψυχολόγου ονόματι McCollough το 1965 και ονομάζεται το «φαινόμενο McCollough».
Κοιτάξτε εναλλάξ το παρακάτω τετράγωνο που περιέχει κόκκινες και μαύρες ρίγες και εκείνο που περιέχει πράσινες και μαύρες ρίγες.
Τώρα κοιτάξτε τις ασπρόμαυρες γραμμές.
Οι πάνω δεξιές και οι κάτω αριστερές κάθετες ρίγες στο μαύρο και άσπρο πλέγμα είναι λίγο ροζ, ενώ οι πάνω αριστερές και οι κάτω δεξιές οριζόντιες ρίγες θα πρέπει να εμφανίζονται ελαφρώς πράσινες.
Η οφθαλμαπάτη του καφέ, ανακαλύφθηκε το 1979 και ονομάστηκε έτσι επειδή η εικόνα ήταν στον τοίχο ενός καφέ. Ο τοίχος είχε πλακάκια και εμφανιζόταν με αυτόν τον τρόπο. Οι γκρι γραμμές φαίνονται λοξές αλλά είναι ολόισιες.
Λέγεται η ψευδαίσθηση του Müller-Lyer και όπως βλέπετε, οι γραμμές είναι ίσες.