Όσο και αν σε κάποιους δεν αρέσει, το φιλοδώρημα είναι μια πρακτική που δεν πεθαίνει. Ωστόσο, όποιος έχει εργαστεί στην εστίαση, θα σου πει ότι η ποιότητα της εξυπηρέτησης συχνά δεν σχετίζεται με το πόσο φιλοδώρημα θα αφήσει ο πελάτης.
Οπότε με τι σχετίζεται; Με πολλά πράγματα, όπως αναφέρει το The Bold Italic, που κατέγραψε τις 10 κατηγορίες ανθρώπων ανάλογα με το φιλοδώρημα που δίνουν (ναι, είναι τόσες!).
Από το χρώμα των μαλλιών του σερβιτόρου, την εθνικότητά του, τη φυλή του, το μέγεθος του στήθους, ακόμη και αν φοράει λουλούδι στα μαλλιά (σοβαρά). Και φυσικά από τον άνθρωπο που δίνει το μπουρμπουάρ. Όπως παρατηρείται, υπάρχει ένα μοτίβο συμπεριφοράς όταν φτάνει ο λογαριασμός, ανάλογα με ποια κατηγορία ανήκει κάποιος.
1. Αυτός που κάνει στρογγυλοποίηση
Αυτοί οι τύποι πελατών, θα δώσουν φιλοδώρημα ανάλογα με το ποσό που απαιτείται για να στρογγυλοποιηθεί ο λογαριασμός. Αν ο λογαριασμός είναι 29,89 ευρώ, θα αφήσουν αυτά τα έξτρα 11 λεπτά στο σερβιτόρο «για τον κόπο του» για να φτάσουν στα 30 ευρώ. Υπάρχει περίπτωση να αφήσουν 5,11 για να φτάσει στα 35; Συνήθως, όταν υπάρχει αυτός ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (γιατί περί αυτού πρόκειται) θέλουν απλώς ένα στρογγυλό, συμμαζεμένο αριθμό, χωρίς να τους νοιάζει αν θα αφήσουν μόνο 11 λεπτά. Αν είστε σερβιτόρος, να εύχεστε ο λογαριασμός να σας ευνοήσει.
2. Οι σύμβουλοι καριέρας/Το προφορικό φιλοδώρημα
Αυτές οι δύο κατηγορίες είναι μαζί γιατί και οι δύο βρίσκουν μια πολύ καλή δικαιολογία (για τον εαυτό τους) για να μην αφήσουν μεγάλο φιλοδώρημα, ακόμη και αν έχουν εκθειάσει το σέρβις.
Οι σύμβουλοι καριέρας είναι αυτοί που θα χαμογελάσουν και θα αρχίσουν τις ερωτήσεις τύπου «Από πού είσαι;», «Σου αρέσει η δουλειά εδώ;», «Τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;», «Έχεις σκεφτεί να επιστρέψεις για σπουδές». Θεωρούν τον πολύτιμο χρόνο που αφιερώνουν να πιάσουν κουβέντα και να δώσουν συμβουλές καριέρας, ένα γενναίο φιλοδώρημα από μόνο του. Οπότε μην περιμένετε πολλά.
Το ίδιο και με το προφορικό φιλοδώρημα. Νομίζουν ότι τα κοπλιμέντα θα αναπληρώσουν το κενό που αφήνει ένα μικρό φιλοδώρημα. «Κάνεις φοβερή δουλειά» και άλλα τέτοια. Αλλά όπως καταλαβαίνεται, το ταμείο στο τέλος θα είναι μείον.
3. Οι εραστές του ρολογιού τους/Η αντίστροφη μέτρηση
Η πρώτη κατηγορία θέλει συνέχεια να θυμίζει στον σερβιτόρο ότι περιμένουν. Βιάζονται πολύ και γενικά απολαμβάνουν να μειώνουν το μπουρμπουάρ ανάλογα με το πόσο τους έκανε ο σερβιτόρος να περιμένει. «Είκοσι λεπτά για να μας φέρετε ένα χάμπουργκερ; Αυτό θα αφαιρεθεί από το μπουρμπουάρ». Και συνήθως αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να κάτσουν άλλη μισή ώρα αφού έρθει ο λογαριασμός.
Κοντά στους εραστές του ρολογιού είναι και οι εραστές της αντίστροφης μέτρησης. Αυτοί είναι απόλυτα πρόθυμοι να αφήσουν το 20% αν ο σερβιτόρος είναι άψογος, αλλά σε κάθε ευκαιρία θα τονίζουν ότι κακό έχει συμβεί στην εξυπηρέτηση, με σκοπό να αφήσουν λιγότερα. Είναι σαν ένα διεστραμμένο τηλεπαιχνίδι. Συνήθως βρίσκουν τόσα κακά ώστε να πέσει βολικά το φιλοδώρημα στο 10%.
4. Οι Ευρωπαίοι
Στην Αμερική, ένα καλό τιπ είναι της τάξης του 20% του λογαριασμού, όταν το σέρβις είναι καλό. Στην Ευρώπη τα πράγματα δεν λειτουργούν έτσι. Και συνήθως οι Ευρωπαίοι, ακόμη και αν ζουν και εργάζονται στην Αμερική, δεν θα καταλάβουν ποτέ το 20%. Ένα 10% και αν, θα μείνει για το σέρβις.
5. Το μποϊκοτάζ
Αυτούς τους πελάτες θα τους δείτε μια φορά και τέλος. Σιγά μην ξαναπάνε σε αυτό το άθλιο μέρος που κάποιοι ονομάζουν εστιατόριο. Θα βρουν πάντα κάτι που έχει πάει εντελώς λάθος, θα το χτυπήσουν (είτε στέκει είτε δεν στέκει) και θα αφήσουν ένα 1% ή και 5% απλά για να πουν στον σερβιτόρο ότι δεν ξέχασαν το φιλοδώρημα, απλά είναι χάλια στη δουλειά του.
6. Το φιλοδώρημα στο πακέτο
Οι περισσότεροι πελάτες δεν αφήνουν φιλοδώρημα όταν παίρνουν φαγητό σε πακέτο, γιατί για κάποιο λόγο δεν θεωρούν ότι οι υπάλληλοι τους παρείχαν κάποια υπηρεσία από τη στιγμή που δεν έκατσαν στο τραπέζι. Ωστόσο το σέρβις θα είναι εκείνο που θα ετοιμάσει το πακέτο, θα βάλει τις χαρτοπετσέτες και ότι άλλο χρειαστεί, ή θα κάτσει μια ώρα στο ταμείο απαντώντας τις 50 ερωτήσεις του πελάτη για το μενού. Από αυτή την κατηγορία μην περιμένετε κάτι ιδιαίτερο (αν αφήσουν τελικά μπουρμπουάρ). Τα ρέστα και πολύ είναι.
7. Αυτοί που θέλουν την προσοχή πάνω τους
Συνήθως τα τραπέζια που απαιτούν την περισσότερη προσοχή είναι και αυτά που θα δώσουν τα λιγότερα. Θα φωνάξουν τον σερβιτόρο 800 φορές, θα κάνουν την ίδια ερώτηση ξανά και ξανά για να βεβαιωθούν ότι θα παραγγείλουν «το σωστό». Επίσης αυτοί είναι που έχουν τις περισσότερες απαγορεύσει στη διατροφή τους -ή είναι υπερβολικά επιλεκτικοί. Θα ζητήσουν και κάτι διαφορετικό κάθε φορά που είναι στο τραπέζι ο σερβιτόρος: «Μπορώ να έχω ένα πιρούνι;», έρχεται το πιρούνι και τότε θέλουν ένα ακόμη ποτήρι κρασί. Μόλις έρχεται το κρασί, θέλουν χαρτοπετσέτες.
8. Ο «καρτοκράτορας»
Είναι η παρέα που όλοι θα δώσουν μετρητά και θα υπάρχει ένας που θα τα πάρει και θα πληρώσει με κάρτα. Θα κρατάει τα πολύτιμα χαρτονομίσματα στα χέρια του σαν να κέρδισε μόλις μια παρτίδα πόκερ, θα δώσει την κάρτα και το πιθανότερο είναι να κρατήσει αυτός ένα ποσοστό από το συμφωνημένο στην παρέα τιπ και να μείνει στον σερβιτόρο ένα κουτσουρεμένο φιλοδώρημα.
9. Οι σκυλογονείς
Πρόκειται για αυτή την κατηγορία που τρελαίνονται όταν δεν έχει προνοήσει το εστιατόριο να έχει μια καρέκλα δίπλα τους και το αγαπημένο τους σκυλάκι. Ναι, είναι σαν παιδιά, αλλά αν δεν το γεννήσατε πραγματικά αυτό το σκυλί, θα πρέπει να παραμείνει στο πάτωμα. Φυσικά μην περιμένετε τιπ για την προσβολή που δέχθηκε το παιδί τους.
10. Οι πρώην σερβιτόροι
Αυτοί είναι συνήθως οι καλύτεροι πελάτες. Έχουν βρεθεί και οι ίδιοι σε αυτή τη θέση και ξέρουν ότι πιθανότατα ο σερβιτόρος κάνει το καλύτερο που μπορεί. Ακόμη και αν γίνουν λάθη, πιθανότατα να σκεφτεί ότι είναι απλά μια κακή μέρα, οπότε θα δείξει κατανόηση. Να περιμένετε ένα γενναίο 20% με 25%, ειδικά από τους ανθρώπους που έφυγαν από αυτή τη δουλειά και κατάφεραν να βρουν μια δουλειά με καλό μισθό.
Πηγή: The Bold Italic