Ο - ελληνικής καταγωγής - αμερικανός σκηνοθέτης Λούι Ψυχογιός έλαβε το βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος» για την προσφορά του στον κινηματογράφο το Σάββατο, κατά τη διάρκεια του 21ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Σε δημοσίευση στον ιστότοπό του, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, γράφει:
«Ο δημιουργός βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την carte blanche που του έχει δώσει φέτος το Φεστιβάλ για να επιλέξει δέκα αγαπημένα του ντοκιμαντέρ και να τα παρουσιάσει στο κοινό της διοργάνωσης. Παράλληλα, το Φεστιβάλ του απονέμει Χρυσό Αλέξανδρο για την προσφορά του στον κινηματογράφο και πραγματοποιεί ειδική προβολή του ντοκιμαντέρ του Ο όρμος (2009), το οποίο καταγράφει τη μαζική εξόντωση δελφινιών στην Ιαπωνία και τιμήθηκε με Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
Στην εκδήλωση, την οποία συντόνισε ο υπεύθυνος προγράμματος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Γιώργος Κρασσακόπουλος, αρχικά ο Λούι Ψυχογιός μίλησε με ιδιαίτερα θερμά λόγια για την Ελλάδα, σχολιάζοντας πως του θυμίζει όσα έζησε κατά την παιδική του ηλικία σε μια μικρή ελληνική κοινότητα στην Αμερική, η οποία χαρακτηριζόταν από ένα κλίμα αγάπης και ανθρωπιάς, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, το εξής: ”Αισθάνομαι ότι οι Έλληνες έχουν μέσα τους εκείνο το φως που οδηγεί στην αγάπη”.
Ο Λούι Ψυχογιός παραμένει ένας παθιασμένος ντοκιμαντερίστας, ταυτόχρονα όμως υπηρετεί άλλη μια μεγάλη του αγάπη, τη φωτογραφία, την οποία αποθέωσε επί σχεδόν 20 χρόνια ως σταθερός συνεργάτης του περιοδικού National Geographic. Μιλώντας για αυτή την ειδική σχέση του με τον φακό, θυμήθηκε και το πώς έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο της φωτογραφίας: ”Ο πατέρας μου μετοίκησε από την Ελλάδα στην Αμερική το ’50. Δούλεψε σκληρά και έτσι πρόκοψε. Όταν ήμουν παιδί τον βοηθούσα όποτε μπορούσα στη δουλειά του. Όμως ήθελα να κάνω κάτι που εκτός από τα χέρια μου, θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω και το μυαλό μου. Έτσι ξεκίνησα μαθήματα φωτογραφίας και δούλεψα επαγγελματικά για ένα διάστημα σε μια τοπική εφημερίδα”.
Ως δημιουργός ντοκιμαντέρ, ο Λούι Ψυχογιός θεωρεί σημαντικό μέσα από το έργο του να μπορεί να ευαισθητοποιήσει και να κινητοποιήσει ένα 10% του πληθυσμού. Ο ίδιος τόνισε σχετικά: ”Στην Αμερική μια ταινία θεωρείται επιτυχημένη με βάση τις εισπράξεις και τα κέρδη που θα αποφέρει. Για μένα αυτό συμβαίνει όταν η ταινία μου θα ευαισθητοποιήσει το 10% του πληθυσμού. Θεωρώ τον κινηματογράφο σημαντικό όπλο μαζικής ευαισθητοποίησης. Αυτό το 10% του πληθυσμού είναι ένας ικανός αριθμός ατόμων για να προκαλέσω με τις ταινίες μου εκείνον τον προβληματισμό που θα κινητοποιήσει τον συγκεκριμένο κόσμο και θα επιφέρει χρήσιμες κοινωνικές αλλαγές”».