Ένα πρωτότυπο εικαστικό «χάπενινγκ» διοργάνωσαν την Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019 οι μαθητές της Ελληνογερμανικής Αγωγής και της DSA Γερμανικής Σχολής Αθηνών σε μία εκδήλωση μνήμης αφιερωμένη στα 30 χρόνια από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Στην εκδήλωση μαθητές των δύο σχολείων έφτιαξαν ένα δικό τους «τείχος», το οποίο στη συνέχεια γκρέμισαν σε μια συμβολική κίνηση που «ντύθηκε» με τους ήχους των τραγουδιών των παιδιών της χορωδίας.
«Θα σας μιλήσω σήμερα για κάτι που εγώ έχω ζήσει και εσείς τα παιδιά δεν έχετε δει ποτέ, το Τείχος του Βερολίνου», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Δένδιας, που τίμησε την εκδήλωση με την παρουσία του.
«Η 9η Νοεμβρίου 1989 είναι μία ημέρα με τεράστιο ιστορικό βάθος για τη γενιά μου αλλά και για εμένα προσωπικά. Είναι μια ημέρα με ιστορικό παρελθόν. Στις 9 Νοεμβρίου 1923 έγινε το πρώτο ανεπιτυχές πραξικόπημα του Αδόλφου Χίτλερ. 15 χρόνια αργότερα, καγκελάριος πια ο Χίτλερ, εξαπέλυσε τον διωγμό της νύχτας των κρυστάλλων. Την εξέλιξη την ξέρουμε όλοι», συνέχισε. «Β παγκόσμιος πόλεμος, εκατομμύρια νεκροί σε ολόκληρο τον κόσμο. 1.500.000 νεκρούς είχε η Ελλάδα σε συνολικό πληθυσμό 7.000.000. Στο τέλος του πολέμου η Γερμανία διαλυμένη, ηττημένη, υποτελής, χωρισμένη, διαιρεμένη σε δύο κράτη. Το τείχος χώρισε φίλους, οικογένειες, μια πόλη, ένα έθνος, στην πραγματικότητα ολόκληρο τον κόσμο. Κατέστησε το Βερολίνο το σημείο, όπου ενώθηκαν η ελπίδα για ελευθερία και η αντίσταση σε ένα απάνθρωπο καθεστώς. Ich bin ein Berliner, αυτή ήταν η φράση ελευθερίας της δικής μου γενιάς. Το τείχος που η γενιά μου πίστευε ότι δεν θα πέσει ποτέ, κατέρρευσε και είδαμε όλοι ότι οι ανθρώπινοι αγώνες για ελευθερία αποδίδουν», είπε ο Υπουργός Εξωτερικών.
«Δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε ποτέ και εσείς παιδιά πρέπει να διδαχθείτε και από την ύπαρξη αλλά και από την πτώση του. Όταν ήμουν στην ηλικία σας, δεν μου άρεσε να έρχεται ένας μεγάλος με κοστούμι και γραβάτα και να μου λέει τι να κάνω. Και τώρα κάνω και εγώ το ίδιο. Όμως η γενιά μου έχει την υποχρέωση να μεταφέρει την εμπειρία που ευτυχώς δεν έχετε ζήσει, την έλλειψη ελευθερίας και δημοκρατίας», συνέχισε χαρακτηριστικά. «Αυτή η ημέρα θα πρέπει να διδάσκεται. Η ελευθερία και η δημοκρατία δεν είναι αυτονόητες έννοιες, είναι στόχος και πρέπει να τις προστατεύουμε και να τις προφυλάσσουμε. Θα πρέπει όλοι να εξαφανίσουμε ιδέες που μάχονται την ελευθερία και τη δυνατότητα του ανθρώπου να αποφασίζει ο ίδιος για τον εαυτό του», κατέληξε.
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων πρωταγωνίστησαν οι μαθητές και μαθήτριες της DSA Γερμανικής Σχολής Αθηνών και της Ελληνογερμανικής Αγωγής, παιδιά που δεν έχουν μνήμες από την ιστορία αυτή, παιδιά που μελέτησαν τα γεγονότα της περιόδου, αποτίμησαν τις προεκτάσεις της ιστορικής αυτής στιγμής και αποφάσισαν να οργανώσουν μια μεγάλη γιορτή. Σε συνεντεύξεις άλλωστε ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα αυτά διάβασαν ότι η νύχτα εκείνη της 9ης Νοεμβρίου έμοιαζε με μία μεγάλη γιορτή, ότι ο κόσμος που ερχόταν από την άλλη πλευρά του τείχους τραγουδούσε και γελούσε, ότι υπήρχε χαρά αλλά και μεγάλη περιέργεια.
Για τις ανάγκες της γιορτής έχτισαν ένα τείχος από χαρτόκουτα. Τα ένωσαν, τα κόλλησαν και συμβολικά χωρίστηκαν στα δύο. Πήραν τα πινέλα, τις μπογιές, την έμπνευση και το ταλέντο τους και ζωγράφισαν πάνω στα κουτιά, γέμισαν το τείχος με χρώματα, με εικόνες, με τη φαντασία και την αισιοδοξία της δικής τους γενιάς. Το τείχος τους και από τις δύο πλευρές του έγινε ένα μικρό έργο τέχνης. Οι μαθητές στη συνέχεια προχώρησαν με μία συμβολική κίνηση, αφαιρώντας σταδιακά τα χαρτόκουτα του τείχους και γκρεμίζοντας αυτό που τους χώριζε.
Στην εκδήλωση «Γκρεμίζοντας τείχη, χτίζοντας γέφυρες», που πραγματοποιήθηκε υπό την Αιγίδα της Πρεσβείας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα, καλωσορίζοντας τον κόσμο οι Διευθυντές της Γερμανικής Σχολής Αθηνών και της Ελληνογερμανικής Αγωγής, Frau Annete Brunke - Kullik και Σταύρος Σάββας είπαν «Το ότι σήμερα εμείς στην Αθήνα τιμάμε το συγκεκριμένο γεγονός συνδέεται με το ότι τα σχολεία μας έχουν μία ιδιαίτερη σχέση με τη Γερμανία και τη γερμανική γλώσσα. Και γι’ αυτό είναι για εμάς σημαντικό όλοι οι μαθητές που φοιτούν στη DSA Γερμανική Σχολή Αθηνών και την Ελληνογερμανική Αγωγή να γνωρίζουν για αυτό το ιστορικό γεγονός και να γιορτάζουν με χαρά και παλμό, με δράσεις, μουσική και χορό. Επιπλέον, αυτή η από κοινού εκδήλωση μας βοηθά να χτίσουμε γέφυρες όχι μόνο στη Γερμανία αλλά και εδώ μεταξύ των μαθητών των σχολείων μας».
H Frau Bohnet, Σύμβουλος για ζητήματα Πολιτισμού και Πολιτικών Υποθέσεων της Πρεσβείας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας στην Αθήνα, ανέφερε χαρακτηριστικά: «30 χρόνια ήδη, 30 χρόνια που η Γερμανία δεν χωρίζεται από ένα τείχος. 30 χρόνια είναι μια ολόκληρη γενιά. Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι σήμερα σε μια εκδήλωση που οι περισσότεροι από όσους είναι σήμερα εδώ έχουν γεννηθεί σε μια Γερμανία ενοποιημένη, σε μια Ευρώπη ενωμένη. Στις 9 Νοεμβρίου 1989 άλλαξαν τα πάντα, το Βερολίνο, η Γερμανία, η Ευρώπη, ολόκληρος ο κόσμος. Για εμάς τους Γερμανούς η 9η Νοεμβρίου είναι και η ημέρα που γεννήθηκε μια νέα Γερμανία ».
«Για την Ελλάδα η ευρωπαϊκή διάσταση της πτώσης του τείχους έχει μία ιδιαίτερη σημασία. Διότι με την πτώση του τείχους δεν τελείωσε μόνο η διαίρεση της Γερμανίας. Με το τείχος έπεσε και το σιδηρούν παραπέτασμα που χώριζε για 40 χρόνια ολόκληρη την Ευρώπη. Από αυτήν την άποψη η Ελλάδα βρισκόταν πάντα στο πραγματικό και ιδεολογικό όριο. Αυτός είναι ο λόγος που στις 9 Νοεμβρίου εμείς οι Γερμανοί δεν γιορτάζουμε μόνο την πτώση του τείχους, που συντελέστηκε χωρίς τη χρήση βίας. Γιορτάζουμε το θάρρος όχι μόνο εκατοντάδων χιλιάδων Γερμανών της Ανατολικής Γερμανίας, που το φθινόπωρο 1989 διαδήλωναν ειρηνικά για ελευθερία και δημοκρατία, αλλά και των ανθρώπων από το Γκντανσκ μέχρι την Πράγα, από την Ουγγαρία μέχρι τη Ρουμανία, χωρίς την διορατικότητα, την επιμονή και την αντοχή των οποίων δεν θα είχε επιτευχθεί η πτώση του τείχους», συνέχισε.
«Η επανένωση της Γερμανίας ήταν αυτή που κατέστησε εφικτή την ενωμένη Ευρώπη – τη δική μας, σημερινή Ευρώπη, στην οποία νέοι άνθρωποι σαν και εσάς μπορούν να αποφασίσουν ελεύθερα εάν θα σπουδάσουν στην Αθήνα, τη Βουδαπέστη ή το Μόναχο ή αν θα περάσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στη Μεσόγειο ή στη Βαλτική Θάλασσα.
Ανησυχώ, γιατί σε μερικά μέρη φαίνεται να γιορτάζουν τα τείχη, ένα «comeback». Και ανησυχώ γιατί στη δική μας Ευρώπη δυναμώνουν οι φωνές εκείνων που λένε ότι λιγότερη Ευρώπη θα ήταν καλύτερη για όλους. Για μένα είναι όμως σαφές –και αυτό καθορίζει και τη γερμανική πολιτική στην Ελλάδα- ότι προκλήσεις παγκοσμίου βεληνεκούς, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η ψηφιοποίηση και το μεταναστευτικό, μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, μόνο αν η Ευρώπη είναι ενωμένη και έχει μία φωνή.
Η σημερινή Ευρώπη μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω σε πολλούς τομείς, αλλά παρόλα αυτά είναι η καλύτερη Ευρώπη που είχαμε ποτέ στην ήπειρό μας. Αγαπητές μαθήτριες και αγαπητοί μαθητές, εδώ παίζετε εσείς έναν σημαντικό ρόλο: Το φθινόπωρο του 1989 έδειξε τι μπορούν να πετύχουν οι άνθρωποι όταν είναι ενωμένοι. Χρειαζόμαστε και σήμερα το θάρρος για ελευθερία και δημοκρατία που επέδειξαν τότε. Να έχετε θάρρος, να υπερασπίζεστε τη δική σας Ευρώπη, τις δικές σας ελευθερίες, το δικό σας μέλλον», κατέληξε.
Την ώρα που η χορωδία ερμήνευσε το τελευταίο τραγούδι «99 Luftbaloons» της Nena, τα παιδιά άφησαν να πετάξουν προς τον ουρανό τα άσπρα τους μπαλόνια. Άφησαν να πετάξει ο σεβασμός προς τους ανθρώπους που με το θάρρος και το πάθος τους για ελευθερία έριξαν το τείχος, άφησαν τις ευχές τους για το μέλλον, άφησαν το δικό τους στίγμα στον εορτασμό μιας επετείου που ξεπερνά τα γερμανικά σύνορα και ενώνει με την ίδια συγκίνηση όλη την Ευρώπη.