«Να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό»
Γι′ αυτό είναι που σκάβω με τα νύχια μου
αυτές τις ξηρές ημερομηνίες,
μήπως αστράψει κάποτες μια λύση.Μ. Κατσαρός
Τι είναι αυτό που γιορτάζει κάθε χρόνο το σύνοικο στοιχείο; Η μισή μας πατρίδα. Έτσι σκεφτόταν μαραζωμένος ο αδερφός πριν από κάμποσα χρόνια: «Το ψευδοκράτος σας η μισή μας πατρίδα». Καθιστώντας σαφές ότι αυτό το καταραμένο καθεστώς, που κλείνει 36 ολόκληρα χρόνια, κτίστηκε με αίμα, κλεψιά, πόλεμο, βία, βαρβαρότητα.
Το ντενκτασικό τερατούργημα κλείνει 36 χρόνια. Ιδρύθηκε μεγαλοπρεπώς το 1983 και αναγνωρίστηκε –επίσημα ή ανεπίσημα– από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, την ώρα που διατηρεί αντιπροσωπεία στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες, στην Ουάσινγκτον, στη Νέα Υόρκη, στο Ισλαμαμπάντ, στο Άμπου Ντάμπι και στη Ντόχα, πέραν των «πρεσβειών» σε τουρκικές πόλεις.
Το 36χρονο κατοχικό καθεστώς, που συνέχισε την αγριότητα της εισβολής του 1974, απολαμβάνει ανενόχλητο τη μισή Λευκωσία, τη Μόρφου, την Κερύνεια, την Καρπασία, τη Μεσαριά, την Αμμόχωστο. Απολαμβάνει τα κλεμμένα της τουρκικής εισβολής και εφαρμόζει άψογα την πολιτική εποικισμού του τουρκικού κράτους.
Με την ηγεσία αυτού του παράνομου μορφώματος, είναι καταδικασμένες να διαπραγματεύονται οι ηγεσίες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ούσες ανήμπορες και μουδιασμένες να αντιδράσουν και να αντισταθούν, επιμένουν να διαπραγματεύονται πότε στην ουδέτερη ζώνη, που καλοβλέπει το σαθρό ψευδοκράτος, και πότε σε ευρωπαϊκές ή αμερικάνικες πόλεις, για να καρφιτσώνονται κονκάρδες στο φέρετρο του κυπριακού Ελληνισμού, υπό την απειλή πάντα 40.000 Τούρκων στρατιωτών.
Προς το παρόν, η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα και οι ιθαγενείς εξωραΐζουν την κατοχή και το εορτάζον καθεστώς, αναζητούντες άλλοθι για τη θανατηφόρα αδράνειά τους. «Δεν είναι οικόπεδο που το καταπατούνε», όσους χάρτες κι αν γυροφέρνουν σε τριμερείς και πενταμερείς διασκέψεις, φανερά ή κρυφά, οι μεσολαβητές. «Είναι η Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει».
Κι όσο μια «Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti» θα βασανίζει την πατρίδα μας, το πραγματικό δίλημμα θα ξεδιαλύνει το στάτους κβο. Κι όμως αυτό, δεν έχει πια να κάνει με τα σχέδια λύσης, μα με την επιβίωση. Και μπροστά στο ερυθρόλευκο ποτάμι της σκλαβιάς, που γιορτάζει αγέρωχα και χαμογελαστά την προσφυγιά των Κυπρίων, προτάσσεται και ζητά απεγνωσμένα απάντηση το εξής: Αντίσταση ή Εξαφάνιση.