Εάν ακόμη αναζητάτε ένα είδος σωματικής άσκησης που να σας ταιριάζει και να μην καταλήγει σε αγγαρεία ή είστε ανοιχτοί σε πειραματισμούς, η γιόγκα ίσως να είναι κάτι που αξίζει να δοκιμάσετε. Επειδή όμως δεν είναι ίσως και τόσο εύκολο να βγάλετε άκρη με όλη αυτή την πληροφορία που υπάρχει εκεί έξω στο χώρο του διαδικτύου (αλλά και με ένα σύστημα τεχνικών και σωματικών στάσεων που η γέννησή του χάνεται στα βάθη των αιώνων) κάναμε μερικές ερωτήσεις στην πιστοποιημένη δασκάλα Iyengar Yoga, Μαρία Χρυσοχεράκη* με αφορμή το Yoga Retreat που διοργάνωσε στη Μάνη τον Νοέμβριο.
1. Ποιοι μπορούν να κάνουν γιόγκα;
«Το θέμα δεν είναι ποιοι μπορούν αλλά σε ποιους αρέσει και την επιλέγουν. Γιατί η γιόγκα απευθύνεται σε όλους. Ο καθένας μπορεί να ωφεληθεί αν και υπάρχει ένας μύθος πως είναι μόνο για τους ευλύγιστους. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι μόνο ελιτίστικη αλλά και λανθασμένη. Δεν βάζουμε προδιαγραφές. Τύπος σώματος, δύναμη, ηλικία. Επίσης η γιόγκα απευθύνεται και βοηθάει πάρα πολύ ανθρώπους όπως π.χ. με μυοσκελετικά προβλήματα, προβλήματα στις αρθρώσεις ενώ απευθύνεται και σε εγκύους. Σε αυτές τις περιπτώσεις μια καλή λύση είναι να γίνονται δύο -τρία ιδιαίτερα μαθήματα, κάπως εισαγωγικά και, εάν υπάρχει δυνατότητα οι μαθητές να μπαίνουν εξειδικευμένα τμήματα. Όταν δεν βρίσκει κάποιος, ενημερώσει τον δάσκαλο για τα όποια προβλήματα ή ιδιαιτερότητες υπάρχουν και εκείνος είτε θα προσαρμόσει κάποιες ασκήσεις είτε κάποιες φορές θα δώσει διαφορετικές. Ο δάσκαλος πρέπει να είναι ευέλικτος και να εστιάζει στις ανάγκες του καθενός».
2. Μια γυναικεία υπόθεση;
«Άλλος ένα μύθος για τη yoga. Δεν είναι γυναικεία υπόθεση. Μπορούν αν ωφεληθούν όλοι. Οι μεγάλοι δάσκαλοι γιόγκα ήταν άντρες ενώ παλιά στην Ινδία απαγορευόταν η γιόγκα στις γυναίκες, κάτι που σήμερα φυσικά δεν ισχύει. Στη Δύση βέβαια είναι ιδιαίτερα αγαπητή στις γυναίκες.
Αυτό που συνέβη είναι πως η γιόγκα έγινε γνωστή στις ΗΠΑ μέσω μιας τηλεοπτικής εκπομπής που απευθυνόταν στις νοικοκυρές που μπορούσαν να βλέπουν τηλεόραση τις πρωινές ώρες και επίσης μπορούσαν να κάνουν γιόγκα στο σπίτι.
Θέλω να πιστεύω πως θα σταματήσει αυτό κάποια στιγμή. Και υπάρχει ήδη μια μικρή αύξηση των ανδρών μαθητών στην Ελλάδα. Επίσης σε πολλές ασκήσεις απαιτείται αρκετή μυϊκή δύναμη ενώ η μεγαλύτερη ευλυγισία που έχουν συνήθως οι γυναίκες δεν είναι απαραίτητα κάτι καλό.
3. Tι στιλ να διαλέξω;
«Καλό είναι να πειραματιζόμαστε, να δοκιμάζουμε για να δούμε τι μας ταιριάζει. Για να εξηγήσουμε όμως λίγο σε όσους μπορεί να χάνονται με την ορολογία που συναντούν σε πολλά κείμενα στο διαδίκτυο, να ξεκαθαρίσουμε πως όλα ξεκινούν από την Hatha Yoga. Είναι η ομπρέλα για όλα τα στιλ γιόγκα που είναι πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα όπως δηλαδή η Ιyengar και η Ashtanga. Άρα όλοι κάνουμε κατά βάση Hatha με κάποιες διαφοροποιήσεις. Η δοκιμή είναι ένας καλός τρόπος. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι η Ashtanga απευθύνεται σε νεότερους, πιο γυμνασμένους ανθρώπους που έχουν περισσότερες αντοχές χωρίς να σημαίνει πως κάποιος μεγαλύτερος, αλλά σε πολύ καλή φυσική κατάσταση, δεν πρέπει να κάνει Ashtanga. Αν κάποιος πάλι ξεκινάει τώρα και γενικά δεν γυμνάζεται, ή ίσως έχει κάποια θέματα όπως πχ με τη μέση ή τον αυχένα, ίσως είναι καλύτερα να ξεκινήσει με Iyengar.
4. Ποιον δάσκαλο να εμπιστευτώ;
«Οφείλουμε να ρωτάμε πάντα τον δάσκαλο στον οποίο πηγαίνουμε τι εκπαίδευση έχει λάβει, τι πιστοποιήσεις, πόσα χρόνια ασχολείται, τι εμπειρία έχει. Δεν υπάρχει καμία ντροπή. Εάν ο δάσκαλος έχει πιο περιορισμένη εμπειρία είναι μια πληροφορία που πρέπει να την γνωρίζουμε εξ αρχής. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν λέμε ότι δεν πρέπει να κάνουμε μαθήματα μαζί του αλλά θα πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί και να μην κάνoυμε απαραίτητα ό,τι ας ζητά εάν δεν αισθανόμαστε άνετα. Επίσης καλό είναι να δούμε τι κάνει ένας δάσκαλος την ώρα του μαθήματος. Εάν κάθετε απλά στο χαλάκι του και κάνει την πρακτική του μαζί με τον μαθητή ο οποίος εκείνη την ώρα πελαγοδρομεί δεν θα έλεγα πως είναι καλό σημάδι. Ο δάσκαλος πρέπει να δείξει, να βοηθήσει να γίνει σωστά η άσκηση. Και να δίνει βέβαια λύσεις όταν δεν βγαίνει σε κάποιον. Εξίσου σημαντικό είναι να κάνει κατανοητή εκφώνηση της άσκησης, να την δείχνει και να εξηγεί. Επίσης οφείλει να ρωτά πάντα πριν ξεκινήσει το μάθημα εάν κάποιος από τους συμμετέχοντες αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα όπως π.χ. εάν πονάει η μέση κάποιου ή ο αυχένας ή ακόμη μια γυναίκα έχει περίοδο».
5. Τι να προσέξω κάνοντας μια άσκηση;
«Το να ακούμε το σώμα μας, είναι κάτι που θα πρέπει να κάνουμε ακόμη και με τους δασκάλους που μπορεί να διδάσκουν yoga για χρόνια. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Δεν επιτρέπουμε στους δασκάλους να μας κάνουν χειρισμούς, δεν αποδεχόμαστε τη λογική του δασκάλου που λέει ‘’πονάς; δεν πειράζει θα συνηθίσεις’’. Εάν κάνοντας μια άσκηση πονάμε, δεν νιώθουμε καλά, δεν συνεχίζουμε. Για πολλές ασκήσεις χρειάζεται προετοιμασία. Υπάρχουν θέσεις που είναι επικίνδυνες όπως πχ για έναν αρχάριο να κάνει στήριξη στο κεφάλι. Ειδικά εάν δεν γνωρίζουμε καλά τον δάσκαλο θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί. Ως δάσκαλοι yoga έχουμε χρέος να βοηθάμε του μαθητές να νιώσουν καλύτερα και να μείνουν στη θέση χωρίς να υποφέρουν. Asana εξάλλου σημαίνει «άνετη και σταθερή θέση». Και σίγουρα στόχος δεν είναι να κάνουμε όλα αυτά τα οποία βλέπουμε σε φωτογραφίες που κατακλύζουν το Instagram και το Facebook».
6. Δεν είναι κάπως ακριβό «σπορ»;
«Δεν νομίζω πως είναι ακριβό αλλά εξαρτάται με τι το συγκρίνει κανείς. Ναι δεν μπορεί να συγκριθεί με τις προσφορές των γυμναστηρίων τύπου ετήσια συνδρομή με 100 ευρώ. Το μέσο κόστος για μια μηνιαία συνδρομή, με δύο -τρία μαθήματα την εβδομάδα είναι στα 50 με 60 ευρώ. Επίσης θα πρέπει να τονίσουμε πως το μάθημα είναι κατά βάση μιάμιση ώρα και ο αριθμός των συμμετεχόντων μικρός και υπάρχουν πάντα πολλές προσφορές. Και επίσης θα πρέπει να γνωρίζουμε πως η εκπαίδευση των δασκάλων για να λάβουν πιστοποιήσεις, να συμμετάσχουν σε σεμινάρια κλπ είναι υψηλού κόστους και στην πραγματικότητα δύσκολα κάνει κανείς απόσβεση».
7. Πόσες φορές την εβδομάδα είναι αρκετές;
«Γενικά νομίζω πως οι δύο φορές την εβδομάδα είτε για yoga είτε για γυμναστική είναι μια καλή βάση. Γιατί εάν το επιτύχουμε αυτό τότε μπορεί αργότερα οι δύο φορές να γίνουν τρεις. Σίγουρα βέβαια παίζει ρόλο εάν συνδυάζουμε τη yoga και με άλλα είδη εκγύμνασης».
* H M.Χρυσοχεράκη Γεννήθηκε στο Darwin της Αυστραλίας. Έκανε τα πρώτα της βήματα στη γιόγκα το 1986 και από τότε εξερεύνησε μερικά από τα πιο γνωστά συστήματα όπως: Sivananda, Satyananda, και Yoga Works. Το 2002 ξεκίνησε Iyengar γιόγκα και συνεχίζει να μαθητεύει μέχρι και σήμερα. Πλέον είναι πιστοποιημένη δασκάλα Iyengar γιόγκα (Intermediate Junior 3). Διδάσκει σε γυμναστήρια και στούντιο ενώ το 2010 άνοιξε τη δική της σχολή. Για πολλά χρόνια ήταν η ιδρύτρια του yogaonline.gr, του πρώτου διαδικτυακού περιοδικού γιόγκα στην Ελλάδα.
Διαβάστε τα blogs της στην HuffPost Greece.