Ο ιστορικός του μέλλοντος, σίγουρα δε θα έχει πολλά πράγματα να θυμάται για την 81η ΔΕΘ, με την Ελλάδα βρισκόμενη για έκτη χρονιά σε μνημονιακές πολιτικές, που σημαίνει την οικονομία δεσμευμένη στις απαιτήσεις των δανειστών - εταίρων με χαρακτηριστικά ύφεσης και μη ανάπτυξης.
Στη διάρκεια της συνέντευξης τύπου της 81ης ΔΕΘ, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, καλεί τους Έλληνες να «σφίξουν τα δόντια» εξαιτίας της παραδεχόμενης και από τον ίδιο της ακολουθούμενης δυσβάστακτης οικονομικής πολιτικής.
Μια εικόνα ισούται χίλιες λέξεις σύμφωνα με την κινέζικη παράδοση, με την εικόνα του Πρωθυπουργού κατά το κάλεσμα του «σφιξίματος», να αντικατοπτρίζει τη βαριά και κουρασμένη από την οικονομική κρίση ελληνική κοινωνία.
Η ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης, αποτελεί αποτέλεσμα της μη διαπραγμάτευσης από την κατά κ. Αλέξη Τσίπρα «φαντεζί ομάδας της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ» κατά το πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησης της αριστεράς.
Οι μόνες, μη κοστολογημένες υποσχέσεις - αναφορές του Έλληνα Πρωθυπουργού προς τον λαό, ήταν οι αναφορές για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, χωρίς διευκρινήσεις, αλλά και η μείωση του χρέους, η είσοδος της οικονομίας στην ανάπτυξη και η λύση του Κυπριακού προβλήματος, χωρίς χρονικό προσδιορισμό.
Υποσχέσεις χωρίς προσδιορισμό και φειδωλές, αν δούμε το ιστορικό πλέον «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» που έφερε τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Σαφέστατα, ο ιστορικός του μέλλοντος δε θα ξεχάσει και τις προ ΔΕΘ δηλώσεις του σημερινού αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος αν και έχει υποσχεθεί τη μη υποσχεσιολογία, έχοντας το άγχος της ανάληψης της εξουσίας - άγχος που διακρίνει τον κάθε εν δυνάμει πρωθυπουργό, είτε γίνει είτε όχι-, αρχίζει, αν και στην εποχή του πιο σκληρού μνημονίου, την ακατάπαυστη υποσχεσιολογία.
Υπόσχεται στους Έλληνες ιδιοκτήτες καναλιών ελεύθερη τηλεόραση, λέει ΟΧΙ στο ιδιωτικό μαύρο, χωρίς καμία αναφορά για το πως θα επιστρέψει τα 250 εκ. ευρώ στους υπερθεματιστές του διαγωνισμού, εάν καταργήσει τη διαδικασία του διαγωνισμού ως κυβέρνηση.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν υπόσχεται μόνο στους ιδιοκτήτες καναλιών, αλλά και στον ελληνικό λαό με έμφαση, σε συνέντευξη στις παρυφές της δικής του παρουσίας στη ΔΕΘ, τη μείωση κατά 30% του ΕΝΦΙΑ, αλλά όχι για τα δυο πρώτα χρόνια της κυβέρνησής του όποτε και αν έρθει.
Προφανώς, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Μητσοτάκης, γνωρίζει πως ο κ. Τσίπρας θα αντικαταστήσει τον ΕΝΦΙΑ από τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, άρα θα έχει υποσχεθεί την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όχι την κατάργηση του Φ.Α.Π.
Το σχέδιο μείωσης του ΕΝΦΙΑ κατά 30 %, κοστολογημένο, που προτείνει η Νέα Δημοκρατία, είναι μέτρο μη υλοποιήσιμο, καθώς και μέσα στη ΝΔ γνωρίζουν πως δύσκολα θα εφαρμοστεί, έχοντας γνώση το εξαιρετικό δύσκολο ενδεχόμενο να αντέξει μια κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη τρία ή και τέσσερα χρόνια στην εξουσία.
Ο Πρόεδρος της ΝΔ, θεωρεί δεδομένη την επιστροφή της ΝΔ στην εξουσία, ξεχνάει και δεν μιλάει για το μαύρο παρελθόν της δεξιάς παράταξης στην Ελλάδα, ούτε και μπαίνει στη συζήτηση για το ποιος έχει την πραγματική ευθύνη της εκτόξευσης του ελληνικού χρέος, αλλά και για την είσοδο στο IMF και στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς στήριξης της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να αποφύγει ή δε θέλει να θυμάται πως η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, άφησε χρέος ύψους 360 δισ. κατά το τέλος της δικής της διακυβέρνησής το 2009. Ευθύνες για τον κ. Μητσοτάκη, έχει μόνο ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, καθώς δεν ενεργοποιήθηκε εγκαίρως στην καταπολέμηση του χρέους.
Αποτέλεσμα της έλλειψης κυβερνητικών εξαγγελιών, εξαιτίας της δανειακής σύμβασης που έχει υπογράψει κυβέρνηση - αντιπολίτευση με τους εταίρους δανειστές, έστω και αν η αντιπολίτευση έχει ξεχάσει την υπογραφή της, είναι η σκιά που υπάρχει στον ουρανό της Θεσσαλονίκης, καθώς πάντα η Διεθνής Έκθεση αποτελούσε πεδίο ανακοινώσεων Πρωθυπουργών για την άσκηση της οικονομικής πολιτικής της χώρας.
Αυτόματα, το πολιτικό ενδιαφέρον των ημερών, περνάει στις διαδικασίες διεύρυνσης που λαμβάνουν χώρα στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της κεντροαριστεράς, με την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός ισχυρού τρίτου πόλου πιο ορατή από ποτέ.
Η διεύρυνση περνάει από σαράντα κύματα, καθώς η κ. Γεννηματά, Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ανακοινώνει το τέλος της διαδικασίας συνομιλιών με το Ποτάμι του κ. Σταύρου Θεοδωράκη. Η κ. Γεννηματά, δεν επιθυμεί την εν λευκώ «Ρηνοποίηση» της ελληνικής πολιτικής σκηνής και δη του χώρου που θέλει να εκφράσει το εγχείρημα της διεύρυνσης, κάτι με το οποίο, όπως φαίνεται, είναι σε πλήρη αντίθεση ο επικεφαλής του Ποταμιού κ. Θεοδωράκης.
Ο κ. Θεοδωράκης επιθυμεί τη διάλυση των κομμάτων που θα συμμετάσχουν στη νέα προσπάθεια, δημιουργία νέου πολιτικού φορέα - πρόταση έντονης διαφωνίας από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ-, θεωρούμενη και προσβλητική, αλλά προσθέτει και επιμέρους αρκετές διαφωνίες οι οποίες παρουσιάζονται κοντά στην ύπαρξη της συμφωνίας για τη διεύρυνση και όχι στην αρχή της συζήτησης.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού, δείχνει να συμπλέει με τη δεξιά πτέρυγα του κόμματός του, προτιμάει περισσότερο μια ενδεχόμενη συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, συνεργασία που ίσως θα οδηγήσει το δημοσκοπικά εκτός Βουλής Ποτάμι, όχι μόνο στη σωτηρία αλλά και στη συμμετοχή στην Κυβέρνηση ενδεχόμενης συνεργασίας με τη ΝΔ.
Αρκετοί κύκλοι στη χώρα, θεωρούν αναγκαία μια διεύρυνση του συγκεκριμένου χώρου, που θα ενώσει πολιτικές δυνάμεις οι οποίες είτε φιλοξενούνται δυσαρεστημένες, εξαπατημένες όντως χωρίς εναλλακτική, εγκλωβισμένες στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε παραμένουν ανένταχτες προσδοκώντας τόσο στο νέο, όσο και στην ομαλοποίηση της πολιτικής κατάστασης της χώρας.
Σαφέστατα, η ενοποίηση ενός διαιρεμένου και πολυκερματισμένου χώρου, θα μπορέσει να δώσει αρκετές λύσεις και ενδεχόμενο εξόδου από την κρίση, αλλά και λύσεις προβλημάτων, χωρίς το εκλογικό ποσοστό που κατέχουν οι δυνάμεις που βρίσκονται κοντά στην ιδέα δημιουργίας της νέας κεντροαριστεράς να αποτελεί τροχοπέδη της ανασύστασης.
Οι θιασώτες της διεύρυνσης του τραυματισμένου χώρου της κεντροαριστεράς, τονίζουν με κάθε τρόπο τη σημασία της διεύρυνσης, αλλά και την αναγκαιότητα να περάσουν οι κοινές πολιτικές τους μέσα από μια ενιαία έκφραση. Ως παράδειγμα αναφέρουν την κυβερνητική συμμετοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, έστω και με ένα εκλογικό ποσοστό της τάξης του 3,65 %.
Με το συγκεκριμένο διαμορφωμένο πολιτικό- οικονομικό τοπίο της χώρας, άνοιξε τις πύλες η 81η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Ο γεωπόνος και πολιτικός, Νικόλαος Γερμανός, βλέποντας το εμπνευσμένο του όραμα για μια Διεθνή Έκθεση στη Θεσσαλονίκη να γίνεται πράξη στις 3 Οκτωβρίου του 1926, καθώς και όσοι συνετέλεσαν στη γιγάντωση της Διεθνούς Εκθέσεως (ώστε να αποτελεί οικονομικό γεγονός, όχι μόνο της χώρας μας αλλά και παγκοσμίως) δε θα περίμεναν 90 χρόνια μετά τη γενική απαξίωσή της, αλλά και τη χώρα μας να βρίσκεται σε παρατεταμένη οικονομική κρίση. Διοργανωτές και εταιρίες που συμμετέχουν στην 81η Δ.Ε.Θ., γνωρίζουν πως δύσκολα οι εταιρίες τους θα επιβιώσουν στην Ελλάδα της κρίσης, με τη σκληρή φοροεισπρακτική πολιτική να μην αφήνει την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στη χώρα.
Αλλά και οι Θεσσαλονικείς πολίτες, δεν επιθυμούν τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης να αποτελεί ένα απλό κούνημα του Φραπέ, και όχι οικονομικό γεγονός, όπως αρμόζει στη συμπρωτεύουσα. Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης, δεν επιθυμούν ως μοναδικό λόγο ύπαρξης της Εκθέσεως, τις χωρίς ουσία ομιλίες των πολιτικών αρχηγών και την επίσκεψη των κομματικών στρατών στα αρκετά και ποιοτικά πολιτιστικά νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης.
Χρειάζεται σοβαρή και υπεύθυνη οικονομική πολιτική, με σταθερό πολιτικό σκηνικό σε συνθήκες που θα τονώσουν την οικονομία, οδηγώντας τη χώρα στην ανάπτυξη και στην πρόοδο, απαγκιστρωμένη από μνημονιακές επιταγές, από capital controls και μια ανεργία που αποτρέπει την πρόοδο και την ανάπτυξη, ώστε να αποτελέσει ξανά η Δ.Ε.Θ. την αρχή για μια νέα οικονομική άνθηση της Ελλάδας.