Το να τρέχεις μαραθώνιο είναι μια εξουθενωτική, αλλά παράλληλα συναρπαστική εμπειρία.
Οσο πλησιάζει η ώρα του αγώνα, οι συμβουλές από τους έμπειρους μαραθωνοδρόμους πέφτουν «βροχή» στους αρχάριους.
Ο καθένας έχει την δική του άποψη για το ποια είναι η κατάλληλη προετοιμασία, τι πρέπει να τρώμε πριν, τι παπούτσια πρέπει να φοράμε και πάει λέγοντας.
Δεν λείπουν, επίσης, οι κλισέ φράσεις όπως «η αντοχή είναι περισσότερο πνευματική, παρά σωματική» και «η αδρεναλίνη είναι αυτή που θα σε κάνει να συνεχίσεις».
Ωραία όλα αυτά, αλλά εκείνο που ίσως δεν γνωρίζουμε είναι το τι πραγματικά συμβαίνει στο σώμα και το μυαλό μας την ώρα του μαραθωνίου.
Αυτές οι «συνέπειες» είναι αναπόφευκτες, ακόμη και αν βρισκόμαστε στην καλύτερη φυσική κατάσταση.
Το άγχος θα είναι αυξημένο
Ενας μαραθώνιος μας «βγάζει» από την καθημερινή μας ρουτίνα.
Συχνά, μέρος της προετοιμασίας για την συγκεκριμένη μέρα είναι να μειώνουμε την ένταση της αερόβιας άσκησης μια ή δύο εβδομάδες πριν, για να αφήσουμε το περιθώριο στο σώμα μας να ξεκουραστεί και να αποδώσει καλύτερα.
Αυτό είναι μια καλή τακτική, αλλά έχει επίδραση στην πνευματική μας υγεία. «Οταν ασκούμαστε συστηματικά με συγκεκριμένη ένταση (χαλαρά ή έντονα), το σώμα μας προσαρμόζεται και συνηθίζει. Αν για κάποιο λόγο αλλάξει αυτό, διαταράσσεται και η ψυχολογία μας» λέει ο Τζιμ Τέιλορ, αθλητικός ψυχολόγος και μαραθωνοδρόμος.
Τονίζει, ωστόσο, ότι αυτό πρέπει να το αποδεχτούμε σαν μέρος της προετοιμασίας.
Επίσης, αν για παράδειγμα, ένας μη επαγγελματίας μαραθωνοδρόμος τρέχει 10 χιλιόμετρα μια φορά την εβδομάδα και δηλώσει συμμετοχή στα 26 χιλιόμετρα πιθανόν να ανταπεξέλθει, αλλά αυτό θα διαταράξει την ψυχολογία του, γιατί είναι κάτι που κάνει για πρώτη φορά.
Οι καρδιακοί παλμοί θα αυξάνονται κατά την διάρκεια, αλλά και μετά
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ένας μαραθώνιος θα πρέπει να είναι τόσο «χαλαρός» για τον δρομέα, που να μπορεί άνετα να συζητάει με τον διπλανό του.
Οι καρδιακοί παλμοί, όμως, είναι σίγουρα αυξημένοι (αυτό είναι, άλλωστε, το φυσιολογικό) και παραμένουν αυξημένοι και μετά την «γραμμή» τερματισμού.
Οι παλμοί δεν είναι τόσο έντονοι γιατί είναι αδύνατον να τρέχουμε υπερβολικά γρήγορα, επί 30 χιλιόμετρα. Ωστόσο, η καρδιά μας δεν θα «ηρεμήσει» εντελώς για τις επόμενες ώρες.
Γι′ αυτό, είναι σημαντικό να συνεχίσουμε την χαλαρή κίνηση αμέσως μετά την όποια αερόβια άσκηση, έτσι ώστε οι παλμοί να πέσουν σταδιακά και όχι απότομα.
Ισως υπερεκτιμήσεις τις δυνάμεις σου
Είναι φυσιολογικό να παρασυρθούμε από τον ενθουσιασμό και την όλη ένταση που θα επικρατεί στο σημείο εκκίνησης και να ξεκινήσουμε τον αγώνα τρέχοντας σε πολύ γρήγορο ρυθμό.
Με αυτή την τακτική, το πιο πιθανό είναι να κουραστούμε πριν τα μισά της διαδρομής.
Χρειάζεται αυτοσυγκράτηση. Ξεκινάμε χαλαρά και, στην συνέχεια, βρίσκουμε έναν σταθερό ρυθμό και πορευόμαστε με αυτόν.
Μπορεί να κουραστείς πιο γρήγορα από ό,τι είχες υπολογίσει
Η Σαμπρίνα Βίσερ, δρομέας μεγάλων αποστάσεων και γυμνάστρια, τονίζει ότι το σώμα μπορεί να «ξεμείνει» από σάκχαρα και υδατάνθρακες. «Αυτό δεν πρέπει να γίνεται, αλλά συμβαίνει συχνά στους αρχάριους» συνεχίζει.
Ομως, υποστηρίζει ότι με το σωστό πρόγραμμα διατροφής και προπόνησης δεν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο.
Η επόμενη μέρα θα είναι... επώδυνη
Αυτό είναι αναπόφευκτο. Η πίεση που ασκούμε στο σώμα μας για πολλή ώρα μέχρι τον τερματισμό είναι έντονη και αυτό θα «αντιδράσει».
Το τρέξιμο για πολλή ώρα -και ειδικά στον δρόμο της πόλης- καταπονεί τους μύες και τις αρθρώσεις, σύμφωνα με τους ειδικούς. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να προκληθεί και τραυματισμός.
Αυτή η καταπόνηση μας κάνει να αισθανόμαστε κουρασμένοι και πιασμένοι, πράγμα απόλυτα φυσιολογικό.
Το «αποκορύφωμα», όμως, του πιασίματος δεν θα είναι αμέσως μετά τον τερματισμό. Θα το αισθανθούμε την επόμενη μέρα.
Θα βιώσεις ένα ωραίο συναίσθημα, αλλά όχι επειδή τερμάτισες
Σίγουρα έχουμε ακούσει για τις ενδορφίνες που εκκρίνονται στον οργανισμό μας κατά την διάρκεια της σωματικής άσκησης. Είναι οι ορμόνες για το συναίσθημα της ευτυχίας.
Ερευνα, όμως, του 2015 έδειξε ότι η «ευφορία» που αισθανόμαστε μετά το τρέξιμο μπορεί να οφείλεται και σε άλλες χημικές ουσίες: τα ενδοκανναβινοειδή.
Είναι ουσίες που συνθέτει φυσικά ο οργανισμός μας και απελευθερώνονται όταν ασκούμαστε. Είναι παρόμοιες με αυτές που περιέχει η κάνναβη (!).
Η αντοχή οφείλεται και στο πνεύμα
Τα περισσότερα προγράμματα προπόνησης για επίδοξους μαραθωνοδρόμους δεν περιλαμβάνουν τρέξιμο 42 χιλιομέτρων. Πολύ απλά, δεν χρειάζεται να τρέχεις συστηματικά αυτή την απόσταση για να ανταπεξέλθεις στον μαραθώνιο.
«Από την στιγμή που μπορείς να τρέξεις, για παράδειγμα, 32 χιλιόμετρα - μπορείς άνετα να τρέξεις 42. Οποιαδήποτε απόσταση μετά τα 30 χιλιόμετρα μπορεί να διανυθεί μόνο με την δύναμη του πνεύματος. Πρόκειται για ψυχική δύναμη και συγκέντρωση στο στόχο» τονίζει η Βίσερ.
Αυτό, λοιπόν, χρειάζεται: δύναμη του σώματος, αλλά και του πνεύματος εξίσου, συγκέντρωση στον στόχο και κατάλληλη προετοιμασία με ένα πρόγραμμα διατροφής και ξεκούρασης.
Τέλος, η εμπειρία του μαραθωνίου αξίζει τον «κόπο» μόνο και μόνο για το όμορφο συναίσθημα του τερματισμού.
Πηγή: Huffpost US