Με το θέμα της προμήθειας νέων F-16 για την πολεμική της αεροπορία και του εκσυγχρονισμού υπαρχόντων να κινείται με βραδείς ρυθμούς, η Τουρκία φαίνεται να τροφοδοτεί ακόμα περισσότερο φημολογίες που είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν καιρό πριν, για μια πιθανή προμήθεια μαχητικών τύπου Eurofighter Typhoon ως τρόπον τινά «ενδιάμεση λύση», μέχρι την ανάπτυξη του εγχώριου μαχητικού TF-X, στην οποία έχει «ποντάρει» η Τουρκία μετά την εκδίωξή της από το πρόγραμμα των F-35.
Πρόσφατο άρθρο στη φιλοκυβερνητική Daily Sabah τασσόταν υπέρ της προμήθειας του Eurofighter Typhoon, ενώ σε δημοσίευμα του Middle East Eye που επικαλείται πηγές ενημερωμένες για το θέμα αναφερόταν πως η Τουρκία ίσως όντως ενδιαφέρεται για την αγορά του, σε περίπτωση που «δεν προχωρήσει» το αίτημα αγοράς F-16 από τις ΗΠΑ. Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ο αρχηγός της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, πτέραρχος Χασάν Κουτσουκακιούζ, επισκέφθηκε τον προηγούμενο μήνα το Ηνωμένο Βασίλειο (κύριο παραγωγό στο πλαίσιο της κοινοπραξίας του Eurofighter και έναν από τους μεγαλύτερους χρήστες του μαχητικού παγκοσμίως) και συναντήθηκε με τον αρχηγό της βρετανικής Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας (RAF). Επίσης, επιθεώρησε τη UK Quick Reaction Alert, που χρησιμοποιεί το μαχητικό. Πηγή της τουρκικής κυβέρνησης ενήμερη για το θέμα είπε στο Middle East Eye ότι «τα Typhoon είναι πολύ καλά, σε εξαιρετική ποιότητα...θα μπορούσαν να είναι μια ενδιάμεση λύση μέχρι να πάρουμε το “πέμπτης γενεάς” και εγχώριας παραγωγής TF-X, φυσικά, αν δεν μπορέσουμε να αποκτήσουμε τα F-16».
Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν πει ότι η αμερικανική κυβέρνηση τους ενθάρρυνε να κάνουν αίτημα για τα F-16 (40 νέα και 80 κιτ εκσυγχρονισμού για ήδη υπάρχοντα) και θεωρείται πως η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι υπέρ, ωστόσο μια τέτοια συμφωνία θα πρέπει να περάσει από το Κογκρέσο. Σύμφωνα με το Middle East Eye, άτομα με γνώση πάνω στο θέμα λένε ότι ίσως το αίτημα να περάσει από το Κογκρέσο μετά τις προεδρικές εκλογές της Τουρκίας, καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν δε θα ήθελε να φανεί σαν να κάνει χάρες στην κυβέρνηση Ερντογάν. Οι πρόσφατες τουρκικές απειλές για πολεμική επιχείρηση στη βόρεια Συρία και η αρνητική στάση της Τουρκίας ως προς την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ περιπλέκουν το ζήτημα.
«Το Ηνωμένο Βασίλειο προσπαθεί να πουλήσει Typhoon στην Τουρκία εδώ και καιρό» είπε ο Οζγκούρ Εκσί, αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας TurDef.com. «Η Ιταλία, ως μέλος της κοινοπραξίας, προσπάθησε επίσης πριν από μια δεκαετία, μα δεν κατάφερε να πείσει τους Τούρκους τότε, που ήταν εστιασμένοι στην απόκτηση του αμερικανικού εξοπλισμού».
Στο δημοσίευμα της Daily Sabah το Eurofighter παρουσιαζόταν ως ένα αεροσκάφος που έχει «αποδείξει την αξία του» και από το 1994 που έκανε την παρθενική του πτήση και μετά εκσυγχρονίζεται και αναβαθμίζεται, συνδυάζοντας προηγμένα χαρακτηριστικά που θα έδιναν «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» στην τουρκική πολεμική αεροπορία. Ερωτηθείς για μια πιθανή συμφωνία για πώληση του μαχητικού στην Τουρκία, εκπρόσωπος του βρετανικού υπουργείου Άμυνας είπε πως «η Τουρκία είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και σημαντικός φίλος του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τακτικά συζητήσεις με την Τουρκία για συνεργασία δυνατοτήτων, όπως έχουμε παρόμοιες συζητήσεις και με άλλους συμμάχους».
Σημειώνεται πως μια τέτοια συμφωνία θα χρειαζόταν να εγκριθεί και από τη Γερμανία, την Ισπανία και την Ιταλία. Ως προς τη δυνατότητα ενσωμάτωσής του στο τουρκικό οπλοστάσιο, είναι κάτι που θα χρειαστεί χρόνο, ωστόσο είναι εύκολη συγκριτικά με αυτό που θα ίσχυε για ένα μη ΝΑΤΟϊκό αεροσκάφος. Επίσης, κατά τον Εκσί η Τουρκία θα έπρεπε να αποκτήσει κάποια αναβαθμισμένη έκδοση, όπως η Tranche 3A ή 4, αλλιώς θα χρειάζονταν επιπλέον εργασίες συντήρησης και εκσυγχρονισμού.
Ως προς τον αριθμό των μαχητικών που θα αγόραζε η Τουρκία, έχουν υπάρξει αναφορές για σκέψεις περί 80 αεροσκαφών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο έχουν στενές σχέσεις στον χώρο της άμυνας μέσω του ΝΑΤΟ και υπάρχει βιομηχανική συνεργασία. Η Rolls Royce και η Kale, τοπικός εταίρος της, αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο ως προς τον κινητήρα του TF-X, ενώ η βρετανική BAE Systems συνεργάζεται και αυτή με την Turkish Aerospace Industries στην ανάπτυξη του εγχώριου μαχητικού.
Η «ταυτότητα» του Eurofighter Typhoon
Στην ιστοσελίδα της RAF το Typhoon FGR.Mk4 περιγράφεται ως ένα «πολύ ικανό και εξαιρετικά ευέλικτο μαχητικό αεροσκάφος τέταρτης γενεάς, ικανό για χρήση το πλήρες εύρος των αεροπορικών επιχειρήσεων. Σε ρόλο αέρος- αέρος μπορεί να χρησιμοποιεί πυραύλους μικρού βεληνεκούς ASRAAM και τους πολύ μεγάλου βεληνεκούς Meteor (που εξοπλίζουν και τα ελληνικά Rafale). Σε ρόλο αέρος-εδάφους είναι συμβατό με κατευθυνόμενες βόμβες Enhanced Paveway II και IV και πυραύλους Brimstone και Storm Shadow. Διαθέτει πυροβόλο των 27 χιλιοστών, είναι δικινητήριο και η μέγιστη ταχύτητά του είναι Μαχ 1,8.
Χρησιμοποιείται από Αυστρία, Γερμανία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Κουβέιτ, Ομάν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Ισπανία. Όσον αφορά στη χρήση του σε πολεμικές επιχειρήσεις, το Eurofighter Typhoon έχει δει χρήση σε Λιβύη, Συρία και Υεμένη, ενώ περιπολεί και στη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα.
Συγκριτικά με το Rafale, πρέπει να σημειωθεί πως τα δύο αεροσκάφη είναι σχετικά παρόμοιας φιλοσοφίας. Το Eurofighter Typhoon έχει κάπως καλύτερες πτητικές επιδόσεις, ωστόσο το Rafale (που έχει κάπως πιο «συντηρητικό» σχεδιασμό, κάτι που συνεπάγεται και μικρότερη κατανάλωση καυσίμου και μεγαλύτερη εμβέλεια) είναι φθηνότερο και με χαμηλότερο κόστος λειτουργίας/ συντήρησης, με έμφαση στη μεταφορά οπλικού φορτίου και τα πολύ καλά επίπεδα ελέγχου/ ευελιξίας ακόμα και σε χαμηλές ταχύτητες (κάτι που το καθιστά ικανότερο σε κλειστή αερομαχία). Tο Typhoon, από πλευράς του, εστιάζει στις μέγιστες επιδόσεις σε μεγάλο ύψος και στην ευελιξία σε μεγάλες ταχύτητες. Και τα δύο έχουν κάποια χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας, μα κανένα δεν είναι stealth, ενώ το Rafale θεωρείται γενικότερα ελαφρώς πιο «πολύπλευρο» ως μαχητικό (λόγω και ιδιαίτερης έμφασης στον ρόλο αέρος- εδάφους). Ως προς τα ηλεκτρονικά τους συστήματα και τα ραντάρ τους, εξαρτάται από την έκδοση, αλλά σε γενικές γραμμές θα μπορούσαν να θεωρηθούν αντίστοιχων/ παρεμφερών δυνατοτήτων.