Αυτό θα ήταν το «τέλειο» ανθρώπινο σώμα από πλευράς εξέλιξης, όπως το «έφτιαξε» μια επιστήμονας

Αυτό θα ήταν το «τέλειο» ανθρώπινο σώμα από πλευράς εξέλιξης, όπως το «έφτιαξε» μια επιστήμονας
|

Όταν ακούει κανείς για «τέλειο» σώμα, σκέφτεται κατά κανόνα γυμνασμένα, γραμμωμένα κορμιά, καμπύλες κλπ, που παραπέμπουν σε θεούς και θεές της αρχαίας Ελλάδας (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι αυτό ισχύει για όλους- ως γνωστόν, ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του άποψη επί του θέματος).

Όταν όμως μιλάμε για το πώς θα ήταν το τέλειο σώμα από άποψης βιολογικής εξέλιξης, η εικόνα είναι μάλλον αρκετά διαφορετική από πχ το κορμί της Elle McPherson (που είχε λάβει άλλοτε το προσωνύμιο «Το Κορμί») ή του Gerard Butler στους «300» (THIS! IS! SPARTA!). Αυτή την απεικόνιση ανέλαβε να υλοποιήσει η Άλις Ρόμπερτς, ανθρωπολόγος, γιατρός και ειδική στην ανατομία, η οποία «αναδημιούργησε» σε γλυπτό το ίδιο της το σώμα, εξαφανίζοντας «λάθη» που έχουν μείνει πίσω από την εξέλιξη με τη βοήθεια του γλύπτη Σκοτ Ίτον και του ειδικού στα ειδικά εφέ Σανγκίτ Πράμπχακερ.

 

 

Η εξέλιξη έχει δώσει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και δυνατότητες σε κάθε είδος που υπάρχει στη φύση- από οξύτατες αισθήσεις μέχρι μεγάλη δύναμη κ.α. Η Ρόμπερτς αντικατέστησε κάποια από από τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά με άλλα από το ζωικό βασίλειο, με τελικό αποτέλεσμα ένα μοντέλο της ίδιας σε φυσικό μέγεθος, όπως θεώρησε πως θα ήταν αν ήταν «τέλεια» εξελικτικά, και παρουσίασε τα αποτελέσματα στο πλαίσιο του προγράμματος «Can Science Make Me Perfect» του BBC.

 

 

Η «Άλις Ρόμπερτς 2.0» λοιπόν, έχει, μεταξύ άλλων, μακριά αυτιά αιλουροειδούς, μάρσιπο και υπερμεγέθη, σαν του χταποδιού, μάτια. Επίσης, εάν αναρωτιέστε για τα πόδια, προέρχονται από τη στρουθοκάμηλο- ενώ αλλαγές υπάρχουν και σε σημεία που δεν φαίνονται, όπως πνεύμονες σαν των πουλιών, πιο κοντή και σταθερή σπονδυλική στήλη (σαν τους χιμπατζήδες), πιο αποδοτικές αρτηρίες κ.α. Επίσης, το δέρμα είναι πιο σκούρο για να μειώνεται ο κίνδυνος καρκίνου του δέρματος.

 

 

Για τους σκοπούς του εγχειρήματος υποβλήθηκε σε πλήρη 3D σάρωση του σώματός της, η οποία λειτούργησε σαν βάση για το «νέο σώμα» της, που αποκαλύφθηκε στο κοινό στο βρετανικό Μουσείο Επιστημών.