Θρήνος στον ελληνικό αθλητισμό με τον θάνατο του Μίμη Δομάζου, που νοσηλευόταν στον Ερυθρό Σταυρό έπειτα από ανακοπή. Ο Δομάζος αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα και υπήρξε ένας πραγματικός «Στρατηγός» για τον Παναθηναϊκό.
Ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες του «τριφυλλιού» τις δεκαετίες 60′ και 70′. - ένας παίκτης-σύμβολο, που ψηφίστηκε από την ΕΠΟ ως ο δεύτερος καλύτερος Έλληνας στην ιστορία του αθλήματος. Αγωνίστηκε στον μεγάλο τελικό του Γουέμπλεϊ το 1971, ενώ η πρόσφατη απώλεια του φίλου του, Νίκου Σαργκάνη, του φαινόταν σαν ψέμα. «Αφήσαμε κληρονομιά το 1971», ανέφερε ο ίδιος σε παλαιότερες δηλώσεις.
Από τις αλάνες των Αμπελοκήπων στο Γουέμπλεϊ
Ο Δομάζος ξεκίνησε από μικρός να παίζει ποδόσφαιρο, στις αλάνες τις γειτονιάς του, στους Αμπελοκήπους, λίγο προτού ενταχθεί στην συνοικιακή ομάδα της Άμυνας. Το όνομά του άρχισε να γίνεται άμεσα γνωστό και άρχισε να μπαίνει για τα καλά στα ραντάρ του Παναθηναϊκού.
Ο τότε προπονητής των «πρασίνων» Σβέτισλαβ Γκλίσοβιτς εισηγήθηκε την απόκτησή του και έτσι μετακινήθηκε στην ομάδα που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο λίγοι, σε ηλικία μόλις 17 ετών. Ο Δομάζος αγωνίστηκε συνολικά με τον Παναθηναϊκό σε 502 παιχνίδια και σκόραρε 134 γκολ. Αποκορύφωμα στην καριέρα του η παρουσία του στον τελικό του 1971 κόντρα στον θρυλικό Άγιαξ.
«Περάσανε τόσα χρόνια και καμία ελληνική ομάδα δεν έχει καταφέρει να μας σπάσει αυτή την επίδοση. Τότε είχαμε μια φουρνιά με μεγάλους παίκτες. Ήταν όλα ελληνόπουλα και δεν είχαμε κανένα ξένο. Ο μόνος ξένος ήταν ο προπονητής μας, ο Φέρεντς Πούσκας. Από την στιγμή που πήγαμε στον τελικό, τότε έγινε γνωστό το ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν μπήκαμε στο Γουέμπλεϊ σκεφτήκαμε ότι εκεί που έχουμε φτάσει είναι σαν να πήραμε το κύπελλο. Γιατί μία ελληνική ομάδα που δεν την ήξερε κανείς να πάει να παίξει σε έναν τελικό είναι σημαντικό, ανέφερε ο Δομάζος στην επίσημη σελίδα της UEFA, με αφορμή τον τελικό στο Γουέμπλεϊ.
Η ατμόσφαιρα σε εκείνο το ματς ήταν πολύ ωραία. Ήταν μια γιορτή του ποδοσφαίρου. Ξέραμε ότι ο Άγιαξ έχει καλούς παίκτες, όπως ο Κρόιφ. Σε αυτό το ματς δεν είχαμε την τύχη μαζί μας. Δύο φορές ο Αντωνιάδης με κενό τέρμα στο 1-0 μπορούσε να ισοφαρίσει. Αν ισοφάριζε ο Αντωνιάδης, πιστεύαμε ότι θα τους κερδίζαμε. Μετά από εκεί δεν παίζονταν», πρόσθεσε. «Εκείνη την εποχή δεν ήξεραν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτή η κληρονομιά έμεινε. Να φανταστείτε πως όταν πάτε στο Γουέμπλεϊ τώρα θα δείτε τη σημαία του Παναθηναϊκού. Αυτό τα λέει όλα. Μετά από 50 χρόνια να πας στο ωραιότερο γήπεδο του κόσμου και να βλέπεις τη σημαία του Παναθηναϊκού. Είναι μεγάλο πράγμα».
Το ανάποδο ψαλίδι με τον Ολυμπιακό και τα ιστορικά ρεκόρ
Ο Δομάζος ψηφίστηκε το 2003 από την ΕΠΟ ως ο δεύτερος καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Ένα χρόνο αργότερα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ήταν ένας από τους λαμπαδηδοδρόμους που μετέφεραν την φλόγα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, παραλαμβάνοντάς την από τον Νίκο Γκάλη.
Πάντως, μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στην ποδοσφαιρική του καριέρα, ήταν το ανάποδο ψαλίδι που πέτυχε σε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στις 17 Μαρτίου 1974. Στο 84ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Δημητρίου εκτέλεσε πλάγιο από δεξιά, ο Γονιός πήρε την κεφαλιά και ο Δομάζος, με πλάτη στο τέρμα, πέτυχε ένα γκολ-ποίημα, που κάποιοι το μνημονεύουν μέχρι και σήμερα.
Ο Δομάζος είχε μια μικρή θητεία στην ΑΕΚ, από το 1978 έως το 1980. Φορώντας την φανέλα της και κόντρα στον Παναθηναϊκό, έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που ξεπέρασε τις 500 συμμετοχές στο πρωτάθλημα, σε ηλικία 36 ετών.
Ο «Στρατηγός» συμπεριλήφθηκε επίσης από την IFFHS, την διεθνή ομοσπονδία ιστορίας και στατιστικής στο ποδόσφαιρο, στην κορυφαία ενδεκάδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Συνολικά, ο Δομάζος έχει κατακτήσει 10 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα, 1 Βαλκανικό Κύπελλο συλλόγων, ενώ τίμησε την Εθνική μας ομάδα, αγωνιζόμενος 50 φορές με την «γαλανόλευκη».