Μια μακρά ιστορία κατακτήσεων, εκμετάλλευσής και εγκατάλειψης.
Open Image Modal
1983 Ο Ρήγκαν στον Λευκό Οίκο μαζί με εκπροσώπους των Μουτζαχεντίν
commons wikimedia

Μέχρι τον Σεπτέμβριο προβλέπεται ότι θα έχουμε χιλιάδες εκτελέσεις ως φαίνεται και άλλες τόσες  ατιμωτικές εκδικήσεις Αφγανών, ανδρών και γυναικών, από τους  θρησκόληπτους Ταλιμπάν. Που θα αντικαταστήσουν την Αμερικανική υποστήριξη της χώρας. Κανείς δεν πρόκειται να  ενοχληθεί. Και οπωσδήποτε όχι το θρησκόληπτο Ιράν και το  θρησκόληπτο  Πακιστάν με τα οποία συνορεύει και΄όπου μάλλον βρίσκει τον οπλισμό του. Οπλισμό με τον οποίο έχουν ήδη δολοφονήσει χιλιάδες νόμιμους Αφγανούς.  Με μυστικές  αποστολές  των «Σπουδαστών του κινήματος της ισλαμικής γνώσης» που είναι οι Ταλιμπάν. Ένα κίνημα ανάλογο με την Αλ Κάιντα την οποία ίδρυσε ο Μπιν Λάντεν, μια από τις υψηλές προσωπικότητες της  Σαουδικής Αραβίας.

Το Αφγανιστάν έχει μακρά και ενδιαφέρουσα πολιτική ιστορία, δραματική. Καθώς βρίσκεται στο δρόμο για τις Ινδίες και στο δρόμο για το μετάξι θα κατακτηθεί συχνά και στην αρχαιότητα. Θα είναι Περσικό όταν ο Μέγας  Αλέξανδρος το καταλαμβάνει.  Και θα παραμείνει Ελληνικό μετά τον ξαφνικό του θάνατο.

Όταν οι στρατηγοί του μοιράστηκαν τις Μακεδονικές κατακτήσεις. Ο  Σέλευκος θα ανακηρυχθεί Βασιλιάς της Συρίας. Το Αφγανιστάν και η γειτονική   Βακτρία (όπου ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε την Ροξάνα) θα  γίνουν βασίλεια της Δυναστείας των  Σελευκιδών. Οι ανασκαφές που έχουν γίνει στο Αφγανιστάν  έφεραν πολλά ευρήματα, όσα οι Πέρσες που προηγήθηκαν  δεν  κατέστρεψαν.  

Ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος που είχε κάνει μα περιοδεία στην περιοχή, προκειμένου να γυρίσει μια ταινία με θέμα την εκστρατεία  του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μας έφερε αρχαία ελληνικά αγάλματα από ένα νεκροταφείο της Καμπούλ. 

 Το Αφγανιστάν γνώρισε πολλές  επιδρομέςς από τα  ελληνιστικά χρόνια και ύστερα. Και πολλές κτήσεις από σχετικά «μογκολικές» και τούρκικες φυλές. Τα πρόσφατα χρόνια θα γίνει «μήλο της έριδος» από τους Αμερικανούς και τους Ρώσους. Και στον 20ο αιώνα θα υποστεί μια σοβιετική  κυβερνητική επιβολή (1978) με αποτέλεσμα να καταλάβει την χώρα ο σοβιετικός στρατός, το 1980. Για λόγους στρατηγικούς, μπορεί να υποθέσει κανείς γνωρίζοντας την συνέχεια. Έχει πολύ σημειωθεί εκείνα τα χρόνια μια υπόγεια αμερικανο-ρωσική σύγκρουση. [1]  

Η  Σοβιετική Ένωση έχει διαλυθεί όταν οι Αμερικανοί, σκοπεύοντας στα πετρέλαια των πρώην σοβιετικών ασιατικών χωρών θέλησαν να κατασκευάσουν έναν αγωγό στο Αφγανιστάν. Πράγμα που τους αρνείται  η κομμουνιστική κυβέρνηση της χώρας.

Είναι η εποχή που ιδρύεται η οργάνωση των Ταλιμπάν.   Είναι σαφές στην κοινή γνώμη ότι οι Ταλιμπάν - και άλλες αντάρτικες ομάδες Αφγανών - δέχτηκαν σοβαρή οικονομική ενίσχυση για να οργανώσουν την εκδίωξη των Ρώσων από το Αφγανιστάν. Βρίσκονται αρκετές πληροφορίες από δημοσιεύσεις,  κυρίως Βρετανικών  εφημερίδων.  Η ενίσχυση δόθηκε από το Πακιστάν ή μέσω του Πακιστάν. 

Η επέμβαση έγινε, οι Ρώσοι αποχώρησαν και το 1996 εγκαταστάθηκε στην Καμπούλ  ένα δικτατορικό καθεστώς των Ταλιμπάν. Που περιέργως θύμιζε την δικτατορία των δικών μας Κολονέλων. Είδα μια συνέντευξη του Υπουργού Τύπου των Ταλιμπάν που χρησιμοποιούσε επιχειρήματα τάλε κουάλε με αυτά του Παπαδόπουλου της δικής μας Χούντας. Ήταν άραγε προϊόντα που βρίσκονταν στις ίδιες οδηγίες προπαγάνδας  για τους μεν και τους δε; 

Στο μεταξύ οι Αμερικάνοι άλλαξαν γνώμη και σταματούν την χρηματοδότηση. Οι Ταλιμπάν επιστρέφουν στο αντι-αμερικανικό Ισλαμιστικό στρατόπεδο με την Αλ Κάιντα. Οι Αμερικανοί, με ουσιαστική συμμετοχή χωρών του ΝΑΤΟ,   επεμβαίνουν στο Αφγανιστάν και απομακρύνουν τους Ταλιμπάν. Οι οποίοι θα παραμείνουν σε αρκετές περιοχές της χώρας.  Απόδειξη ότι σήμερα επιστρέφουν. Και, με τη σειρά τους, απομακρύνουν...  τους Αμερικανούς! Και τις  αμερικανικές επιχειρήσεις οι  οποίες, έτσι κι’ αλλιώς, δεν μπορούν να υπολογίζουν σε έναν αγωγό πετρελαίου εν μέσω Ταλιμπάν. [2]

Όλα αυτά τα θλιβερά, που θυμίζουν την αναστάτωση που εκπέμπει η ταινία του Αλαίν Ρενέ «Χιροσίμα αγάπη μου» με μια ιστορία της Μαργκερίτ Ντυράς (1959), αναφέρονται σε δημοσιεύσεις και σε καταχωρήσεις στο διαδίκτυο της εποχής των γεγονότων. 

Σήμερα, οι Αφγανοί, το Αφγανιστάν και ο αγωγός εγκαταλείπονται. 

Ποιος είπε έπρεπε να κυβερνούν ποιητές; 

***

1. Το Αφγανιστάν θα γίνει τελικά το επίκεντρο των πολέμων ανάμεσα στην Βρετανική και την Ρωσική – τσαρική -  αυτοκρατορία. Αργότερα θα το κατακτήσει ακόμα και η αγγλική «Εταιρεία της Ανατολικής Ινδίας» για ένα διάστημα. Το 1996, μετά από την αναχώρηση των Ρώσων το Αφγανιστάν καταλήφθηκε και διοικήθηκε δικτατορικά  από τους  ισλαμιστές Ταμμπάν. 

(Afghanistan became a buffer state in “the Great Game” between the British and Russian empires. In the First Anglo-Afghan War, the East India Company briefly seized control of Afghanistan, but following the Third Anglo-Afghan War in 1919 the country was able to become independent from foreign influenc. In 1978 Afghanistan first became a socialist state, evoking the Soviet–Afghan War in the 1980s against mujahideen rebels. By 1996, most of the country was captured by the Islamic fundamentalist Taliban, who ruled as a totalitarian regime.) Πηγή https://www.loc.gov/ghe/cascade/index.html?appid=a0930b1f4e424987ba68c28880f088ea

2. Ο αγωγός του Αφγανιστάν ήταν ένα Πρόγραμμα που πρότειναν αρκετές εταιρείες με σκοπό την μεταφορά πετρελαίου από το Τουρκμενιστάν και άλλες χώρες της Κεντρικής Ασίας στο Πακιστάν και στις Ινδίες. Στη δεκαετία του 1990 η  εταιρεία American Unocal Corporation σκόπευε να κατασκευάσει έναν αγωγό 1800 χιλιομέτρων που θα μετέφερε ένα εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα. Ο αγωγός θα κόστιζε 2,5 δισ. δολάρια. Ωστόσο εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας και της ανασφάλειας εκείνης της εποχής το σχέδιο  αναβλήθηκε. Αλλά επανήλθε μετά την Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν το 2001. Το 2018 το Αφγανιστάν αποφασίζει την κατασκευή του αγωγού από την εκμετάλλευση του οποίου θα αποκτούσε 400 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.  

(In 2018, Afghanistan broke ground on the 1,127-mile-long Afghanistan oil pipeline that will connect the state of Punjab in northern India with the Galkynysh gas field in the desert in eastern Turkmenistan. Once energy starts to flow, the country of Afghanistan expects about $400 million a year in transit fees, partly offsetting some of the international aid that now props up the government. The United States is backing the pipeline, which will carry 33 billion cubic meters of gas per year, passing through five southern Afghan provinces  that have been Taliban strongholds, and a major security concern. However, both the Taliban and Pakistan have pledged support. At an estimated cost of US$10 billion, an Isle of Man-based holding company will oversee the project with Turkmengaz, a Turkmenistan state company.). Πηγή: Afghanistan Breaks Ground on Pipeline Andrew E. Kramer, The New York Times, February 23rd, 2018.