Η αστυνομία του Derbyshire ανεβάζει στο τουίτερ βίντεο από drone όπου πολίτες κάνουν «μη αναγκαίες κινήσεις». Δυο πάνε το σκύλο στην εξοχή, άλλος περπατάει σε ένα αγροτικό μονοπάτι, άλλος φωτογραφίζει έναν γκρεμό, άλλος πάει στα βράχια να δει το ηλιοβασίλεμα. Κάθε πλάνο σφραγίζεται με το μεγαλόθυμη αποδοκιμασία εκ μέρους της αστυνομίας «όχι αναγκαίο». Δείτε το βίντεο, αξίζει τον κόπο.
Ο Jonathan Sumption, πρώην δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου, εγκωμίασε στο BBC το έργο πολλών αστυνομικών, αλλά εξέφρασε ανησυχία για τον υπερβάλλοντα ζήλο:
«Σε ορισμένες περιοχές της χώρας, η αστυνομία προσπαθεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα όπως η μετακίνηση για να ασκηθούν στο ύπαιθρο, πράγματα όχι αντίθετα με τους κανονισμούς, απλά επειδή υπουργοί έχουν πει ότι θα προτιμούσαν να μην τα κάνουμε. Η αστυνομία δεν έχει καμία εξουσία να επιβάλλει τις προτιμήσεις των υπουργών, μόνο νομικούς κανονισμούς. Η συμπεριφορά της αστυνομίας του Derbyshire ήταν, ειλικρινά, ντροπιαστική. Αυτό είναι αστυνομικό κράτος».
Διαβάζω ακόμα ότι στην Ελλάδα οι νομίμως εξαιρούμενοι από τον περιορισμό μετακίνησης, με sms ή εξοδόχαρτο, ταυτότητα κλπ καταγράφονται κατά τον έλεγχο. Και στην ερώτηση «γιατί;» τα αστυνομικά όργανα απαντούν «Γιατί έτσι προβλέπεται».
Είναι λεπτή η γραμμή ανάμεσα στην αποδεκτή επιβολή της κρατικής ισχύος για λόγους δημόσιας υγείας και την επιβολή της κατάστασης ανάγκης ερήμην και πέραν της ίδιας της ανάγκης.
Είναι λεπτή η γραμμή ανάμεσα στη λελογισμένη αστυνόμευση και στο κράτος που κοιτά από τον ουρανό και στιγματίζει τους αμαρτωλούς που υποπίπτουν στο θανάσιμο αμάρτημα της ”μη αναγκαίας κίνησης”.
Είναι λεπτή η γραμμή ανάμεσα στην ευθύνη του αναγκαίου αυτοπεριορισμού και την εκούσια εκχώρηση μη αναγκαίων εξουσιών στον παντεπόπτη Αδελφό (είναι μικρός ακόμα αλλά θέλει προσοχή για να μη γίνει Μεγάλος).
Άλλο «πειθαρχώ στον περιορισμό κυκλοφορίας γιατί πιστεύω ότι έτσι βοηθώ εμένα και τους άλλους». Άλλο «γίνομαι αντικείμενο παρακολούθησης, καταγραφής, πειθάρχησης από έναν πανοπτικό μηχανισμό».
Και αν με σοκάρει μια φορά η λεβεντομαλακία του ενός Ελληνάρα που θα πάει να κάνει Πάσχα στο χωριό, με τρομάζει δέκα φορές το 70% που δηλώνουν ότι θέλουν ακόμα αυστηρότερα μέτρα περιορισμού των μετακινήσεων.
Χωρίς καν να ρωτάνε ποια θα είναι τα μέτρα, πόσο θα κρατήσουν, πώς θα φύγουν.
Λευκή επιταγή.
Όταν η αστυνομία αποφαίνεται τι είναι ”μη αναγκαίο” κι εμείς αυτό το θεωρούμε λίγο και θέλουμε περισσότερο, ζούμε ήδη σε οριακή κατάσταση.
Ακροβατούμε σε λεπτή γραμμή.