Ένας «ακατανίκητος, ακαταμάχητος, ένδοξος» ήρωας κατέκτησε την καρδιά, το μυαλό, το πενάκι – κι όλα τα άλλα εργαλεία εικαστικής έκφρασης – του Αλέξη Κυριτσόπουλου. Πράγμα διόλου τυχαίο. Ο ζωγράφος – παραμυθάς, ζωγράφος – ποιητής, κατά τον ακαδημαϊκό και ζωγράφο Αλέκο Λεβίδη, έχει καταπιαστεί στο ρου μιας πολύχρονης και πολυσχιδούς καριέρας με ό,τι απογειώνει την φαντασία εκπέμποντας, ως γεννημένος κολορίστας, μια τρυφερή ματιά στην παιδικότητα αλλά και μια αλήθεια.
Η έκθεση «Οι φαντασίες του Δον Κιχώτη» με την οποία ο Κυριτσόπουλος δίνει το παρών στο εικαστικό του σπίτι, την γκαλερί Σκουφά, αποδεικνύει την διαχρονική σύνδεσή του με τον πλέον δημοφιλή αιθεροβάμονα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τον οποίο τον συνάντησε εδώ και 17 χρόνια.
«Το μυθιστόρημα Δον Κιχώτης του Μ. Θερβάντες, το πρωτοδιάβασα το 2004. Με γοήτευσε από τις πρώτες σελίδες, όταν διάβασα πώς κάποια μονομαχία σταματάει εδώ, επειδή χάθηκαν τα χειρόγραφα τα οποία αντέγραφε ο Θερβάντες», λέει ο σχεδιαστής, γελοιογράφος, γραφίστας, εικονογράφος, ζωγράφος, συγγραφέας, σκηνογράφος, κινηματογραφιστής / σκηνοθέτης κινουμένων σχεδίων και σκιτσογράφος που, μεταξύ άλλων, έχει στενά συνδεθεί με την εικονογράφηση έργων του Διονύση Σαββόπουλου αλλά και με τον Στέλιο Ράμφο.
Με την τελευταία του έκθεση στην γκαλερί Σκουφά, ο Κυριτσόπουλος δίνει σχήμα στα οράματα του Δον Κιχώτη με περισσότερα από 70 έργα.
«Το ενδιαφέρον σε αυτή την ιστορία έχει πολλά πρόσωπα και ατελείωτο βάθος. Οι οπτασίες - φαντάσματα του Δον Κιχώτη σιγά σιγά καθρεπτίζουν δικά μου όνειρα- φόβους – ιδανικά», μας λέει ο ίδιος και συνεχίζει.
«Από τότε που διάβασα το έργο ζωγραφίζω της φανταστικές του εικόνες που περιέχουν την σκέψη και το αίσθημα του έργου – δεν περιγράφουν απλά σκηνές. Εντάσσονται σε μια δικιά μου ατμόσφαιρα, όπου η απειλή και η χαρά της ζωής συνυπάρχουν. Δικοί μου εφιάλτες ζωντανεύουν τους μάγους. Η ζωή είναι ωραία μαζί με τους φόβους που ξεπερνάς με χιούμορ».
Τι αλήθεια είναι συναρπαστικό στον χαρακτήρα του Δον Κιχώτη κατά Κυριτσόπουλο;
«Ο Δον Κιχώτης συνεχώς αποτυγχάνει, ενώ κερδίζει με το αίσθημα του έρωτα και της ελπίδας. Είναι ακατανίκητος, ακαταμάχητος, ένδοξος. Έχει νικήσει μέσα στην αδυναμία του όλους τους μάγους και τους ιππότες του Μεσαίωνα και βγαίνει με τον Σάντσο στο φως Νέας Ζωής». Και προσθέτει: «Είναι τόσο δυνατή η λαχτάρα του Δον Κιχώτη να είναι ιππότης, να νικήσει τόσο χωρίς όρια η αγάπη του για την Δουλτσινέα που λάμπουν σ’ αυτή την λαχτάρα, το όνειρο κι ο έρωτας τόσο πολύ ώστε τα χρώματά τους μεταμορφώνουν την νοσταλγία σ’ ένα ευώδες πολύχρωμο λουλούδι».
Τέμπερες στο χαρτί, μολύβια, collages και λιγότερο ακρυλικά συνθέτουν το σύμπαν της εικαστικής έκφρασης της τελευταίας έκθεσης του Αλέξη Κυριτσόπουλου με έργα που χρονολογούνται από το 2005 – καθώς κατά περιόδους ο ίδιος επέστρεφε στο υπέροχο και ανεξάντλητο αυτό έργο: «Πιστεύω και προσπαθώ να μπω στα μυστικά του».
Εκτός από την ποικιλομορφία έκφρασης, διαφέρουν και οι διαστάσεις: «Τα διαφορετικά μεγέθη είναι τυχαία», εξηγεί ο Κυριτσόπουλος. «Κάποιες πρώτες σημειώσεις (σκίτσα) για ένα έργο σε μικρό χαρτί περιέχουν όλη την ”γλύκα” της έμπνευσης, ώστε το μικρό είναι ήδη ολοκληρωμένο!»
Αλήθεια, τι κρατάει πιο έντονα από την συνεργασία του με προσωπικότητες όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος κι ο Στέλιος Ράμφος;
«Η συνεργασία με τον Διονύση Σαββόπουλο στηρίζεται στην αισιοδοξία και το χιούμορ. Την δύναμη για ζωή του Δον Κιχώτη που περιέχει γιορτή και σάτιρα ζωγραφίζω στον χορό του.
Ο Στέλιος Ράμφος με τιμά με την φιλία του. Χρόνια παρακολουθώ τις διαλέξεις του και διαβάζω τα βιβλία του. Έχω την χαρά να ζωγραφίσω εξώφυλλα βιβλίων που εγκρίνει ότι κάτι φαίνεται εκεί από το αίσθημά του. Έχει την διορατικότητα και την βαθιά σκέψη να ονοματίζει τα πιο βαθιά μου όνειρα και μυστικά».
Για τον ίδιο, «σκίτσο σημαίνει σχέδιο, δηλαδή προσπάθεια για έργο. Μερικά σκίτσα γίνονται έργα. Στα σκίτσα κρύβεται η χαρά της δημιουργίας κι αυτό μερικές φορές φτάνει».
Αραγε, μ’ αυτή την ιδιότυπη «μάχη», όπως αντικατοπτρίζεται στην καινούργια του έκθεση, ολοκληρώθηκε η αναμέτρησή του με τον Δον Κιχώτη;
«Με τον Δον Κιχώτη δεν έχω τελειώσει ακόμη. Όλες οι ιδιότητες που λέγαμε ( animation, σκηνογραφίες κλπ ) ανυπομονούν για δράση».
Αλέξης Κυριτσόπουλος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στη Νομική της Αθήνας (1962-1965) χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές. Δημοσίευσε σκίτσα σε εφημερίδες και περιοδικά μέχρι το 1967. Το καλοκαίρι του 1967 πήγε στο Παρίσι όπου εγγράφηκε στην École nationale supérieure des Beaux-Arts και παρακολούθησε το εργαστήριο της λιθογραφίας. Το 1970 εγγράφηκε στην École des Recherches sur les Arts plastiques et l’Environnement. Από το 1975 δουλεύει στην Ελλάδα: εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογράφηση βιβλίων, αφίσες, εξώφυλλα δίσκων και βιβλίων, συνεργασία με τον Διονύση Σαββόπουλο σε μουσικά προγράμματα, παιδικές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση, σκηνικά σε τρεις ελληνικές ταινίες μεγάλου μήκους. Συνεργάστηκε με τα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Ιωαννίνων ως προς την εικονογράφηση αναγνωστικών γαλλικής γλώσσας για το Γυμνάσιο και αναγνωστικού Α´ Δημοτικού αντίστοιχα. Έχει επίσης εκδώσει βιβλία με παραμύθια βασισμένα σε ποιήματα ποιητών της γενιάς του ’30 (Σεφέρη, Εγγονόπουλου, Ρίτσου, Σαραντάρη). Το βιβλίο του «Βεγγαλικά. Ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα ποιήματα του Νίκου Εγγονόπουλου» κέρδισε το 2014 το Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Info:
Η έκθεση «Οι φαντασίες του Δον Κιχώτη» συνοδεύεται από εικονογραφημένο κατάλογο με κείμενο του ακαδημαϊκού Αλέκου Λεβίδη και συνομιλία του Αλέξη Κυριτσόπουλου με τη δημοσιογράφο, Μαίρη Αδαμοπούλου.
Διάρκεια έκθεσης: Ως 14 Νοεμβρίου