Όταν ταξιδεύουμε μας συνεπαίρνουν οι τόποι, οι άνθρωποι, η διαφορετική κουλτούρα και η ενέργεια του κάθε μέρους. Μαγευόμαστε με ιστορίες που ακούμε για το πώς διαμορφώθηκαν οι πόλεις που επισκεπτόμαστε, πώς φτιάχτηκαν τα εντυπωσιακά κτίρια ή τα μνημεία ενδιαφέροντος.
Τι γίνεται, όμως, όταν στο ταξίδι μας η αναφορά στο ελληνικό στοιχείο είναι έντονη και συχνή; Πώς αισθανόμαστε όταν πολλά από τα καίρια σημεία σχετίζονται με ελληνικά ονόματα; Το ταξίδι στη Νέα Υόρκη, στην πόλη με τους τεράστιους ουρανοξύστες ήταν μια επιπλέον συνειδητοποίηση ότι η Ελλάδα είναι παντού και τα ελληνικά μυαλά ανθίζουν όταν τους το επιτρέπουν. Μεγάλες ή μικρές ιστορίες με Έλληνες πρωταγωνιστές που μόνο περηφάνεια μας δίνουν… κι αυτές είναι μόνο λίγες από τις πολλές που υπάρχουν…
Ο αρχιτέκτονας που έσωσε τον διάσημο ουρανοξύστη του Ντόναλντ Τραμπ
Η ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι: Ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν νεαρός επιχειρηματίας που ήθελε να δώσει το δικό του στίγμα στην πόλη της Νέας Υόρκης. Κάλεσε τον Αμερικανό διάσημο αρχιτέκτονα Φίλιπ Τζόνσον να του φτιάξει έναν από τους πιο ψηλούς και ακριβούς ουρανοξύστες, τον Trump World Tower. Τα ψηλότερα διαμερίσματα πωλήθηκαν αμέσως και οι προύχοντες, που τα είχαν διεκδικήσει, μετακόμισαν για να απολαύσουν τη θέα από τους ορόφους τους.
Τους περίμενε, όμως, μια έκπληξη: Όσο πιο ψηλά ανέβαιναν, τόσο πιο πολύ αισθάνονταν το κτίριο να δονείται. Τρομαγμένοι από την αίσθηση άρχισαν να αποχωρούν ζητώντας τα χρήματα τους πίσω. Ο Τραμπ βρισκόταν σε απόγνωση φοβούμενος ότι το πανάκριβο κτίριο έπρεπε να γκρεμιστεί κι ο ίδιος να δηλώσει πτώχευση. Δεν ήξερε τι να κάνει. Κάλεσε διάφορους αρχιτέκτονες να του δώσουν λύση, κανείς όμως δεν ήταν σε θέση να καταλάβει γιατί το κτίριο δονούταν.
Τότε ο Φίλιπ Τζόνσον του πρότεινε να φωνάξουν τον Κώστα Κονδύλη. Ο Κονδύλης ανέβηκε στην ταράτσα του κτιρίου, την περπάτησε γύρω-γύρω για πέντε λεπτά και του είπε «βρήκα τη λύση». Αυτή η λύση σηματοδότησε κι έναν στενό δεσμό μεταξύ τους. Ο Κονδύλης, που αργότερα έγινε πρύτανης του αρχιτεκτονικού τμήματος στο πανεπιστήμιο του Γέιλ, έχτισε συνολικά 86 ουρανοξύστες στη Νέα Υόρκη και πολλοί τον αποκαλούσαν «αυτοκράτορα των ουρανοξυστών».
Ο Μίστερ Τεντ Α, η MET Life και το Met Life Stadium
Στην περιοχή Νιου Τζέρσει υπάρχει το Met Life Stadium, μία τεράστια αρένα χωρητικότητας 50.000 ατόμων, όπου κάθε χρόνο πραγματοποιούνται εκδηλώσεις και μεγάλες συναυλίες. Το στάδιο φτιάχτηκε χάρη στο όνειρο που είχε ο Θεοδόσιος Αθανασιάδης, γνωστότερος στους Αμερικάνους ως Μίστερ Τεντ Α.
Υπήρξε μια περίοδος που η τεράστια εταιρεία ασφαλειών MET Life στην Αμερική άρχισε να παρουσιάζει κάποια προβλήματα. Τότε το διοικητικό της συμβούλιο, θέλοντας να προλάβει μια μεγαλύτερη κρίση, κάλεσε την διάνοια της στατιστικής, τον Θεοδόσιο Αθανασιάδη, για να δώσει λύσεις.
Οι Αμερικάνοι δεν μπορούσαν να προφέρουν σωστά ολόκληρο το όνομα του κι έτσι τον αποκαλούσαν Μίστερ Τεντ Α. Ο Θεοδόσιος Αθανασιάδης είχε πάρει πτυχίο από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αλλά το ανήσυχο πνεύμα του τον οδήγησε στην Αμερική. Εκεί έκανε μεταπτυχιακό και στη συνέχεια δίδασκε για χρόνια στατιστική στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Όταν τον κάλεσαν στην MET Life (Metropolitan Insurance Company) ανέλαβε τον ρόλο του προέδρου και μέσα σε λίγα χρόνια, κάτω από την ομπρέλα της εταιρείας, επένδυσε σε κτίρια, φτιάχνοντας 45 ουρανοξύστες, καθώς και το γνωστό Met Life Stadium.
Ο άνθρωπος που συνεισέφερε στην ιδέα της ομπρέλας στο διάστημα
Όσοι τον γνώριζαν λένε ότι πήγαινε στον Άγιο Γιώργη στην κομητεία της Μπεθέσντα και καθάριζε τα αποκαϊδια από τα καντήλια. Κουνούσε το κεφάλι του και έλεγε αναστενάζοντας: «δεν έχει λεφτά η εκκλησία». Αυτό το κεφάλι που κουνούσε είχε διαχειριστεί την προεδρία τεσσάρων εταιρειών, υπήρξε σύμβουλος τεχνολογίας πέντε Αμερικανών προέδρων, μεταξύ των οποίων και του Ρόναλτν Ρίγκαν, είχε ιδρύσει την εταιρεία American Satellite Co., στην οποία είχε πελάτες την τράπεζα της Αμερικής αλλά και την Wall Street Journal, και είχε συνεισφέρει στην ιδέα για την παράλληλη αποστολή των οκτώ δορυφόρων στο διάστημα.
Ο Εμμανουήλ Φθενάκης, ο άνθρωπος που το 1992 ανακηρύχθηκε ως «Ο άνθρωπος της τεχνολογίας» (Technology Man of the year 1992) τελείωσε το Πολυτεχνείο και μετά έκανε μεταπτυχιακό στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια. Είχε ηγετικό ρόλο σε πολλές εταιρείες μεταξύ των οποίων την General Electric Co και Ford Motor Co. Ήταν παραδοσιακός και αγαπούσε πολύ την Ελλάδα. Κάποια στιγμή επέστρεψε στην πατρίδα του, αλλά επειδή υπήρξε δίκαιος στις συναλλαγές του δέχθηκε απειλές για τη ζωή του κι επέστρεψε εκεί όπου είχε μπορέσει να ανθίσει…
Η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά στο ΜΕΤ και η καίρια θέση της
Στην ξακουστή 5η λεωφόρο βρίσκεται ένα από τα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου, το ΜΕΤ (Metropolitan Museum of Art). Από την αρχή της ίδρυσης του, 150 χρόνια πριν, το ΜΕΤ φιλοξενεί από τη δεξιά πλευρά της εισόδου του την αιγυπτιακή ιστορία τέχνης κι από την αριστερή πλευρά τα ελληνικά γλυπτά.
Κάποια στιγμή τέθηκε θέμα να μεταφερθούν τα έργα της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς σε άλλο σημείο. Τότε μεσολάβησαν τέσσερις Έλληνες για να παραμείνουν τα ελληνικά γλυπτά στην είσοδο του μουσείου και να είναι τα πρώτα που θα βλέπουν οι επισκέπτες. Ογδόντα εκατομμύρια στοίχισε το αίτημα τους, αλλά η ικανοποίηση παραμένει τεράστια. Τρία ονόματα κι ένας άγνωστος Χ αναφέρονται σε αυτή τη συμφωνία: οι γνωστές οικογένειες Λεβέντη και Λιβανού, ο φαρμακοποιός Μιχάλης Τζαχάρης και ο άγνωστος Χ, ο οποίος λέγεται πως είναι ο Χρήστος Λαμπράκης.
Η δημόσια βιβλιοθήκη και το τμήμα με τα ελληνικά βιβλία
Κοντά στο Μπράιαντ Παρκ, σε έναν από τους ελάχιστους χώρους πράσινου της Νέας Υόρκης, βρίσκεται η δημόσια βιβλιοθήκη - ένα εντυπωσιακό κτίριο, όπου καθημερινά δέχεται εκατοντάδες επισκέπτες. Το ίδρυμα Νιάρχου έχει επενδύσει 76 εκατομμύρια στη βιβλιοθήκη για να υπάρχει μια μικρή γωνιά με διαθέσιμα ελληνικά βιβλία…
Το χρυσό γλυπτό στο κτίριο της Μητροπολιτικής όπερας
Στο εντυπωσιακό κτίριο της Μητροπολιτικής όπερας της Νέας Υόρκης ξεχωρίζει στην είσοδο του ένα ολόχρυσο γλυπτό κεφάλι. Είναι το δώρο που είχε κάνει ο Αριστοτέλης Ωνάσης στην σπουδαία υψίφωνο Μαρία Κάλλας, ζητώντας της να τον συγχωρέσει. Η Κάλλας δεν έπιασε ποτέ το γλυπτό στα χέρια της. Έμεινε στην όπερα για να θυμίζει την ταραχώδη ζωή της Ελληνίδας ερμηνεύτριας.