Ένα νέο, περίεργο μέλος απέκτησε η «οικογένεια» των δεινοσαύρων (βασικά των προϊστορικών θαλάσσιων πλασμάτων): Ο Galagadon nordquistae ήταν ένας καρχαρίας...του γλυκού νερού (κυριολεκτικά, καθώς δεν ήταν πλάσμα της θάλασσας), και αντίθετα με τον θηριώδη του «ξάδελφο», τον μεγαλόδοντα, ήταν ένα μικρό πλάσμα, μήκους μόλις 30-45 εκατοστών. Το χαρακτηριστικό του (που του έδωσε και το περίεργο όνομά του) είναι τα δόντια του, τα οποία θυμίζουν...τα εξωγήινα διαστημόπλοια του δημοφιλούς βιντεοπαιχνιδιού Galaga της δεκαετίας του 1980 (οπότε και...Galagadon).
Ο «γκαλαγκάδοντας» κάποτε (την Κρητιδική περίοδο) κολυμπούσε στα νερά των ποταμών της σημερινής Νότιας Ντακότα, και απομεινάριά του βρέθηκαν κοντά στο απολίθωμα της «Σου», του πιο γνωστού απολιθώματος Τυραννόσαυρου Ρεξ.
«Ο γκαλαγκάδοντας δεν ορμούσε σε τυραννόσαυρους, τρικεράτοπες και άλλους δεινοσαύρους που έμπαιναν στα νερά του. Ο καρχαρίας αυτός είχε δόντια τα οποία ήταν καλά για να πιάνει μικρά ψάρια, ή να σπάει κελύφη σαλιγκαριών» λέει ο Τέρι Γκέιτς, λέκτορας του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Βόρειας Καρολίνα και lead author του επιστημονικού άρθρου όπου περιγράφεται το νέο είδος.
Τα μικροσκοπικά δόντια- το καθένα μήκους μικρότερου του ενός χιλιοστού- βρέθηκαν σε ιζήματα που άφησαν πίσω τους οι παλαιοντολόγοι που έκαναν την ανακάλυψη των οστών της «Σου». Ο Γκέιτς διερεύνησε τους δύο περίπου τόνους χώματος, με τη βοήθεια της εθελόντριας Κάρεν Νόρντκβιστ- από την οποία προέκυψε και το δεύτερο τμήμα του ονόματος του καρχαρία (nordquistae). Μαζί ανακάλυψαν περίπου δύο ντουζίνες δόντια που ανήκαν στο συγκεκριμένο είδος.
Παρά το μικρό μέγεθος του καρχαρία, ο Γκέιτς θεωρεί την ανακάλυψη του γκαλαγκάδοντα σημαντική εξέλιξη: «Κάθε είδος σε ένα οικοσύστημα παίζει έναν ρόλο, κρατώντας ενιαίο όλο το δίκτυο. Δεν υπάρχει τρόπος να κατανοήσουμε τι άλλαξε στο οικοσύστημα κατά τη μαζική εξαφάνιση ειδών στο τέλος τη Κρητιδικής χωρίς να γνωρίζουμε όλα τα θαυμάσια είδη που υπήρχαν στο παρελθόν».