Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Atiqot» παρουσίασε την ανακάλυψη ενός εξαιρετικού τάφου στον αρχαιολογικό χώρο Motza, στους λόφους της Ιερουσαλήμ. Ο τάφος, ο οποίος χρονολογείται στην Προκεραμική Νεολιθική Β περίοδο, περιείχε τα λείψανα μιας γυναίκας, η οποία πιθανόν να είχε πνευματικό ή σαμανικό ρόλο στην κοινωνία της.
Αυτό που κάνει την ανακάλυψη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι το γεγονός ότι η γυναίκα είχε έξι δάχτυλα στο αριστερό της χέρι, ένα χαρακτηριστικό που σε πολλές αρχαίες κοινωνίες θεωρείτο ένδειξη διάκρισης και πνευματικής δύναμης.
Οι συγγραφείς της μελέτης, Δρ. Οι Hamoudi Khalaily, Ianir Milevski και Anna Eirich-Rose, που ηγήθηκαν των ανασκαφών για την Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ , εξηγούν ότι η ανατομική ανάλυση των υπολειμμάτων δείχνει ότι η γυναίκα ήταν άνω των 15 ετών τη στιγμή του θανάτου της .
Τα ταφικά αντικείμενα που βρέθηκαν δίπλα της ενισχύουν την εκτίμηση ότι η γυναίκα είχε σημαντικό ρόλο στη νεολιθική κοινωνία. Ανάμεσα σε αυτά περιλαμβάνονται περιδέραια από πράσινη πέτρα και κοσμήματα από φίλντισι, στοιχεία που πιθανόν συνδέονταν με πνευματικές προσωπικότητες, όπως σαμάνοι ή μάγισσες, οι οποίοι ήταν γνωστοί για τον ηγετικό τους ρόλο σε τελετές και κοινοτικές θρησκευτικές πρακτικές.
Οι ανασκαφές στο Motza, που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2018 και 2020, αποκάλυψαν μία από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις οικισμών της Νεολιθικής Β της Προκεραμικής Β’ στην περιοχή. Αυτές οι έρευνες, που διεξήχθησαν πριν από την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου 16 – της τρίτης οδού πρόσβασης στην Ιερουσαλήμ από τα δυτικά – έδωσαν μια καλύτερη κατανόηση της ζωής και των πνευματικών πεποιθήσεων των αρχαίων κοινοτήτων.
Έχουν ανακαλυφθεί πολλές ταφές εντός σπιτιών, κάτω από τα πατώματα και κοντά στους τοίχους των κτιρίων. Τα περισσότερα άτομα ήταν θαμμένα με διάφορα στολίδια, όπως πέτρινα βραχιόλια, μενταγιόν και χάντρες φτιαγμένες από εξωτικά υλικά, όπως αλάβαστρο και πράσινες πέτρες. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα πέτρινα βραχιόλια που βρέθηκαν σε κάποιους τάφους συνδέονται με τελετουργίες μετάβασης από τη ζωή στο θάνατο.
Πιστεύεται ότι τα παιδιά τα φορούσαν μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία και ότι, όταν έφταναν σε μια ορισμένη ηλικία, συμμετείχαν σε μια τελετή μύησης παρόμοια με τις σύγχρονες τελετές μετάβασης, όπως το Bar και το Bat Mitzvah στην εβραϊκή παράδοση. Όσοι πέθαιναν πριν την ωριμότητα θάβονταν με τα βραχιόλια τους , τα οποία βρέθηκαν άθικτα στα χέρια τους.
Η νεολιθική περίοδος αποτέλεσε μια σημαντική καμπή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στην εποχή αυτή, οι ανθρώπινες κοινωνίες εγκατέλειψαν τον νομαδικό τρόπο ζωής, δημιούργησαν μεγάλους οικισμούς και ανέπτυξαν νέες τεχνολογίες, όπως η εξημέρωση φυτών και ζώων. Αυτές οι καινοτομίες δεν άλλαξαν μόνο την οικονομία τους, αλλά επηρέασαν και τα συστήματα πίστης και τις τελετουργίες τους.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι τελετουργίες πραγματοποιούνταν σε δημόσια κτίρια ειδικά προορισμένα για αυτόν τον σκοπό, με πολλά από αυτά να έχουν στενή σχέση με το νερό. Στα ανασκαμμένα κτίρια, βρέθηκαν σοβατισμένα συστήματα συλλογής νερού ή τα κτίρια ήταν κοντά σε φυσικές πηγές νερού. Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν την υπόθεση ότι το νερό είχε καθοριστική σημασία στις θρησκευτικές τελετές και την κοινωνική οργάνωση των νεολιθικών κοινοτήτων.
Ο Eli Escusido, διευθυντής της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ, τόνισε τη σημασία της ανακάλυψης: Η ανακάλυψη του τάφου του αρχαίου σαμάνου στη Μότσα ανοίγει ένα παράθυρο στον πνευματικό κόσμο των κοινοτήτων που έζησαν περίπου 10.000 χρόνια πριν. Αυτά τα κατάλοιπα δείχνουν πόσο περίπλοκες και πλούσιες ήταν οι πολιτιστικές πεποιθήσεις της αρχαίας ανθρωπότητας. Μέσα από προσωπικά αντικείμενα, όπως κοσμήματα και τελετουργικά αντικείμενα, μπορούμε να μάθουμε για τα συστήματα πεποιθήσεων, τις κοινωνικές τάξεις και τους ρόλους της κοινότητας της εποχής .
Πηγή: Labrujulaverde