Τον πανικό και την απελπισία στην οποία έχει περιέλθει ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ δείχνει ο ανασχηματισμός που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη. Ένας ανασχηματισμός που στην ουσία δεν προσφέρει τίποτα στους πολίτες και την ελληνική κοινωνία που εδώ και 3,5 χρόνια στενάζουν εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζει ο κ. Τσίπρας και η παρέα του.
Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του εφάρμοσαν για μία ακόμη φορά τις γνωστές επικοινωνιακές τους τακτικές. Μέσω διαρροών σε φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση Μέσα, επιχείρησαν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα ότι δήθεν ο ανασχηματισμός θα σηματοδοτήσει ένα άνοιγμα σε άλλους πολιτικούς χώρους και ότι το νέο σχήμα θα είναι ευέλικτο και λειτουργικό. Τελικά οι ελπίδες διαψεύστηκαν και στην ουσία ο ανασχηματισμός απλά αποτέλεσε τον επιθανάτιο πολιτικό ρόγχο της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ ο τόπος, από τη μεταπολίτευση και μετά.
Καταρχήν το νέο κυβερνητικό σχήμα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως λειτουργικό, αποτελούμενο από 53 υπουργούς και υφυπουργούς. Επίσης, στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι υπουργοί της κυβέρνησης παρέμειναν αμετακίνητοι κάτι που σημαίνει ότι ο κ. Τσίπρας είναι ικανοποιημένος από τις επιδόσεις τους στα διάφορα υπουργεία. Όχι όμως και οι έλληνες πολίτες οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία εμφανίζονται δυσαρεστημένοι και απογοητευμένοι από το κυβερνητικό έργο. Οι δημοσκοπήσεις που διεξάγονται το αποτυπώνουν ξεκάθαρα, όπως επίσης και μία απλή συζήτηση με τους ανθρώπους στην κοινωνία που πλέον δίνουν αγώνα καθημερινά για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Ακόμη, ορισμένες από τις επιλογές του κ. Τσίπρα είναι καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα και δίχως ουσία. Η επιλογή της Όλγας Γεροβασίλη με ειδικότητα ιατρού ακτινοδιαγνώστριας, για το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, έναν τομέα ιδιαίτερα σοβαρό και ευαίσθητο καθώς περιλαμβάνει την ασφάλεια των πολιτών, το αποδεικνύει. Ο πρωθυπουργός επέλεξε ένα πρόσωπο που δεν έχει καμία γνώση, καμία εμπειρία και καμία προτέρα επαφή με το συγκεκριμένο υπουργείο, το οποίο αποδεικνύεται μία ακόμη «αχίλλειος πτέρνα» της ελληνικής κυβέρνησης.
Κανονικά μετά την τριετή αποτυχημένη περίοδο Τόσκα, που έθεσε τους πολίτες σε καθεστώς ανασφάλειας, ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να τοποθετήσει ένα πρόσωπο γνώστη του αντικειμένου με ηγετικές ικανότητες, που να σηματοδοτήσει μία νέα εποχή στα Σώματα Ασφαλείας τα οποία παρουσιάζουν εικόνα διάλυσης και να επαναφέρει το αίσθημα της ασφάλειας στους πολίτες και την εμπιστοσύνη προς την ηγεσία, στους εργαζόμενους αστυνομικούς. Η επιλογή της- ικανής κατά τα άλλα - κας Γεροβασίλη δείχνει όμως ότι ο κ. Τσίπρας απλά δεν ενδιαφέρεται για τον συγκεκριμένο τομέα ή καλύτερα δεν μπορεί να αποβάλλει από μέσα του τις αριστερές ιδεοληψίες που κουβαλά από τα παιδικά του χρόνια απέναντι στο συγκεκριμένο θεσμό.
Επίσης το γεγονός ότι άφησε αμετακίνητο τον Πάνο Καμμένο στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας απέδειξε ότι ο πρωθυπουργός είναι όμηρος της δεξιάς συνιστώσας της κυβέρνησης του. Παρά το γεγονός ότι ο κ. Καμμένος ευθύνεται για το σκάνδαλο με την πώληση των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία και έχει αποδείξει την ανεπάρκεια του, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να διατηρήσει ισορροπίες και να αφήσει έναν κρίσιμο τομέα για τη χώρα, αυτόν της εθνικής ασφάλειας, στα χέρια ενός πολιτικού τυχοδιώκτη.
Ανοίγματα άνευ ουσίας
Ας δούμε όμως και τις υποτιθέμενες εκπλήξεις που επιφύλασσε ο ανασχηματισμός για τις οποίες πανηγυρίζουν στην κυβέρνηση. Οι επιλογές των Κατερινάς Παπακώστα και Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, υποτίθεται ότι σηματοδοτούν άνοιγμα προς τους χώρους της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Στην ουσία ο κ. Τσίπρας αντιλαμβανόμενος τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται ο ίδιος και το κόμμα του μπροστά στην εκλογική συντριβή που ακολουθεί, προσπαθεί να προσελκύσει ψηφοφόρους από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και της καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας, ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα περιορίσει το εύρος της ήττας. Ωστόσο ο κ. Τσίπρας πλανάται μάλλον οικτρά, εάν θεωρεί ότι η ελληνική κοινωνία πραγματικά συγκινείται από τέτοιου είδους επικοινωνιακές κινήσεις.
Μόλις πριν 20 ημέρες ο υπουργός της κυβέρνησης Τσίπρα, o κ. Πολάκης, με ανακοίνωσή του «κατήγγειλε την κ Ξενογιαννακοπούλου για τα ελλείμματα 90 εκ. € στο ΚΕΕΛΠΝΟ» και απευθυνόταν απαξιωτικά και ειρωνικά προς την κ Παπακώστα από του βήματος της βουλής εγκαλώντας την για «Καταστροφικό πέρασμα από την πρώτη μνημονιακή κυβέρνηση». Και όμως…από την προηγούμενη Τρίτη και οι δύο αυτές κυρίες τα ξέχασαν όλα και έκαναν ρεσάλτο σε υπουργικές καρέκλες της κυβέρνησης Τσίπρα.
Και τα δύο αυτά πολιτικά πρόσωπα, διαθέτουν μεν ένα πολιτικό παρελθόν σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά σε καμία των περιπτώσεων δεν αποτελούν πρόσωπα με υψηλή συμβολική αξία στο χώρο της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, ώστε να σηματοδοτήσουν μετατόπιση ψηφοφόρων.
Ειδικά στο χώρο της κεντροαριστεράς η πολιτική ηγεμονία ανήκει στην φυσική παράταξη του χώρου, το ΚΙΝ.ΑΛ και επομένως η επιλογή της κας Ξενογιανακοπούλου μοιάζει εκ των προτέρων αποτυχημένη.
Αυτή τη δύσκολη ώρα το Κιν.Αλ. είναι η μόνη υπεύθυνη πολιτική δύναμη που μπορεί να παρέχει στον πολίτη ασφάλεια και θα μπορέσει να του δώσει πίσω τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Οι εκλογές είναι μονόδρομος ώστε να φύγει αυτή η εχθρική προς τον πολίτη δήθεν Αριστερή κυβέρνηση και να συγκροτηθεί μία νέα με προοδευτικό πρόσημο, που θα κυβερνά με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και το κοινό καλό.Τίποτε πια δεν είναι ικανό να σταματήσει τη νέα πορεία της προοδευτικής παράταξης προς το λαό, τίποτε δεν είναι ικανό να ανακόψει το αναπόφευκτο τέλος μιας θλιβερής κυβέρνησης η οποία βρίσκεται σε αποδρομή.
Οι επόμενες εκλογές δεν θα κριθούν με βάση τα ανοίγματα του κ. Τσίπρα σε χώρους με τους οποίους ο ίδιος επέλεξε να βρίσκεται στα χαρακώματα στήνοντας σκευωρίες όπως αυτή της Novartis, αλλά με βάση το κατά πόσο η ζωή των πολιτών βελτιώθηκε από το 2015 και μετά που τα ηνία της χώρας ανέλαβε ο κ. Τσίπρας και η παρέα του. Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα η καθημερινότητα του απλού πολίτη όχι μόνο δε βελτιώθηκε αλλά επιδεινώθηκε με ραγδαίους ρυθμούς.
Σε κάθε περίπτωση η πρώτη «μεταμνημονιακή» κυβέρνηση, όπως κάποιοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την νέα κυβέρνηση που συγκροτήθηκε από την προηγούμενη Τρίτη, δεν έχει τίποτε να προσφέρει στη χώρα, παρά μόνο να την οδηγήσει άμεσα στις επόμενες εκλογές. Μένει μόνο να το αντιληφθεί και ο κ. Τσίπρας και να τις προκηρύξει άμεσα ώστε να επιστρέψει και πάλι η ελπίδα στον τόπο και να μην χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος πριν να είναι αργά και για τις επόμενες γενιές.