«Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους» έγραφε ο Ουίλλιαμ Σαιξπηρ τονίζοντας ότι εκείνος δεν αγάπησε με σύνεση, αλλά αγάπησε πολύ… Κάπως έτσι, ο σημαντικότερος όλων Άγγλος δημιουργός τοποθέτησε το όνομα του επάξια δίπλα στους αρχαίους Έλληνες τραγικούς ποιητές, αφήνοντας εδώ και αιώνες τους απανταχού ερωτοχτυπημένους να πιστεύουν ότι στην αγάπη, το δράμα - έστω και σε μικρή δόση - είναι αναπόφευκτο!
Αναπόφευκτο θα ήταν και το να μην λυγίσουμε στην δεξιοτεχνική γραφή του Σαίξπηρ με το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Το ανεκπλήρωτο πάθος του ζεύγους αποτελεί «ύμνο» για την αγάπη και έμπνευση για εκατομμύρια κόσμο. Αιώνες μετά, κάθε χρόνο την ημέρα των ερωτευμένων, χιλιάδες γράμματα στέλνονται στην ιταλική πόλη Βερόνα. Η διεύθυνση που αναγράφεται στους φακέλους έχει παραλήπτες τους «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Η ιστορία των ερωτικών γραμμάτων δεν σταματάει μόνο στην αποστολή τους. Εθελόντριες «γραμματείς της Ιουλιέτας» όπως αποκαλούνται, διαβάζουν τα γράμματα και στη συνέχεια επιλέγουν το καλύτερο γράμμα που κερδίζει και το βραβείο. Ποιο είναι αυτό; Μια ξενάγηση στο σπίτι της Ιουλιέτας, που φυσικά συνοδεύεται με ρομαντική τελετή.
Ήταν όμως ο Σαίξπηρ εκείνος που εισήγαγε τις «σπονδές» στον έρωτα;
Φυσικά και όχι! Το πρώτο ερωτικό γράμμα χρονολογείται 4.000 χρόνια πριν και ανακαλύφθηκε σκαλισμένο σε πήλινο δισκίο με τίτλο «The Love Song of Shu Sin».
Ο έρωτας ανέκαθεν καλά κρατούσε όπως και η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, η οποία δεν είναι μια σύγχρονη εμπορική επινόηση με στόχο να αυξηθούν οι πωλήσεις σε λουλούδια, κοσμήματα, σοκολατάκια και ρούχα.
Η πρώτη φορά που γιορτάστηκε η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ήταν το 496 στη Ρώμη. Κι εδώ αναφωνούμε «Αχ αυτοί οι Ρωμαίοι!»
Η ιστορία λέει ότι Βαλεντίνος ήταν ένας παπάς, ο οποίος πραγματοποιούσε κρυφούς γάμους πίσω από την πλάτη του αυτοκράτορα Κλαύδιου ΙΙ. Ο τελευταίος απαγόρευε του γάμους, καθώς πίστευε ότι οι στρατιώτες του πολεμούσαν καλύτερα όταν ήταν ελεύθεροι. Μετά τον θάνατό του ο παπάς Βαλεντίνος έγινε Άγιος και η 14η Φεβρουαρίου καθιερώθηκε για να γιορτάζουν όλοι οι ερωτευμένοι τη μνήμη του. Η ημερομηνία όμως αυτή δεν επιλέχθηκε τυχαία.
Πάλι στη Ρώμη, την ίδια ημερομηνία γιόρταζαν το ειδωλολατρικό φεστιβάλ Lupercalia, μια γιορτή που στόχο είχε τη δημιουργία ζευγαριών. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ τα αγόρια, που παρευρίσκονταν εκεί, διάλεγαν μέσα από ένα κουτί το όνομα ενός κοριτσιού με το οποίο έπρεπε να περάσουν τη βραδιά μαζί της. Κάποια απ′ αυτά τα ζευγάρια λένε ότι παντρεύονταν πριν ανατείλει ο ήλιος.
Ωραίοι οι παθιασμένοι Ρωμαίοι, αλλά πρωτοδιδάξαντες στους φλογερούς έρωτες ήταν οι αρχαίοι Θεοί κι αν θέλουμε να κάνουμε αναφορά στον πιο αιματοβαμμένο έρωτα της αρχαιότητας, αυτός δεν ήταν άλλος από τον έρωτα του Αδωνι με τη θεά Αφροδίτη. Ο ωραίος Αδωνις σκοτώθηκε στη διάρκεια ενός κυνηγιού από έναν κάπρο. Εκεί που έσταξε το αίμα του Αδώνιδος πρόβαλαν για πρώτη φορά στο χώμα τα κόκκινα τριαντάφυλλα, γ′ αυτό και είθισται να προσφέρονται ως ένδειξη αγάπης.
Το κόκκινο βαφτίστηκε ως το χρώμα του πάθους, μια και - εκτός από τον άδικο χαμό του Αδώνιδος - είχαμε και έχουμε αδιακρίτως εικονικές απώλειες από τα βέλη του Έρωτα, του φτερωτού Θεού προς όλους τους ερωτευμένους!
Το πορφυρό χρώμα είναι κι από τις βασικότερες ενδυματολογικές επιλογές των κοριτσιών την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Οι ψυχολόγοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι όταν μια γυναίκα φοράει κόκκινο νιώθει και εκπέμπει δυναμισμό, ενώ το αντρικό φύλο αισθάνεται μεγαλύτερη έλξη βλέποντας μια γυναίκα με αυτή την επιλογή.
Φυσικά σε όλα αυτά υπάρχει και ο αντίλογος. Εκείνοι που απομυθοποιούν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, πιστεύοντας ότι είναι υπερεκτιμημένη. Όπως όλα τα αισθήματα όμως έτσι κι ο έρωτας και η αγάπη δεν μετριούνται απ′ όλους με το ίδιο ζύγι.
Τα νούμερα παγκοσμίως πάντως είναι αισιόδοξα μια και δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ανάγκη να γιορτάσουν αυτή την ημέρα. Ας σταθούμε στο γεγονός ότι η 14η Φεβρουαρίου είναι η 2η σημαντικότερη ημέρα σε πωλήσεις καρτών μετά τα Χριστούγεννα.
Αυτό μαρτυράει πολλά …