Η νεκρή είναι ενδεδυμένη με διάφανο ιωνικό χιτώνα και ιμάτιο. Μπροστά της, η θεραπαινίδα της στέκεται η στηρίζοντας με θλίψη το κεφάλι της με το αριστερό της χέρι. Οι δυο αυτές γυναικείες μορφές είναι αντικρυστές, σε φυσικό μέγεθος και βρέθηκαν σε επιτύμβιο ναόσχημο μνημείο από λευκό μάρμαρο που εντοπίστηκε κατά την πρόσφατη αρχαιολογική σωστική έρευνα στο οικόπεδο ιδιοκτησίας του δήμου Παιανίας, επί της οδού Παλαιοπαναγιάς, όπου πρόκειται να ανεγερθεί το Νέο Δημαρχείο Παιανίας.
Το μνημείο σώζεται αποσπασματικά, θραυσμένο σε δυο τμήματα. Στη δεξιά πλευρά η νεκρή καθισμένη σε περίτεχνο δίφρο (κάθισμα), στηρίζει τα πόδια της σε χαμηλό υποπόδιο. Στην αριστερή πλευρά, μπροστά στη νεκρή, στέκεται η θεραπαινίδα της. Το θέμα της παράστασης είναι τυπικό στα επιτύμβια ανάγλυφα του 4 αι.π.Χ. και συναντάται στην εντοιχισμένη επιτύμβια στήλη στον Ι.Ναό της Αγίας Παρασκευής στο Μαρκόπουλο Μεσογαίας, στην στήλη της Ηγησούς από το νεκροταφείο του Κεραμεικού (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο) και στην στήλη της Μνησαρέτης από την Βελανιδέζα (Γλυπτοθήκη Μονάχου).
Η απόδοση των μορφών στο επιτύμβιο της Παιανίας σχεδόν ολόγλυφων εντυπωσιάζει και χρονολογεί το μνημείο στην περίοδο πριν ο Δημήτριος Φαληρέας απαγορεύσει δια νόμου (317 π.Χ.) την κατασκευή πολυτελών ταφικών μνημείων.
Το ανάγλυφο μεταφέρθηκε προς φύλαξη και συντήρηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Βραυρώνας. Η ανασκαφή εξελίσσεται και είναι πιθανόν να εντοπισθούν και άλλα θραύσματά του. Στο οικόπεδο ανασκάπτονται επίσης κατάλοιπα και άλλων εποχών.