Αφήνω στην άκρη αυτό το σλόγκαν: «Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει», που εφευρέθηκε από τους Χαλκιδικιώτες για να ενισχύσουν την εικόνα του τόπου τους.
Δεν θα το… υπερασπιστώ, διότι για κάθε τόπο της πατρίδας μας μπορούμε να ισχυριστούμε κάτι ανάλογο. Όμως, είναι αλήθεια ότι τις παραλίες της Χαλκιδικής με τις απίστευτες αμμουδιές ακόμα και 100 μέτρα μέσα στη θάλασσα από την ακτή, το γαλαζοπράσινο χρώμα των νερών και κυρίως η πολύ υψηλή θερμοκρασία που έχουν τα νερά, καθιστούν την περιοχή ιδανική για φθινοπωρινές εξορμήσεις ή καλύτερα αποδράσεις του… αποκαλόκαιρου.
Αν θέλετε, λοιπόν, και έχετε τη δυνατότητα για ολιγοήμερες διακοπές, μπορείτε να σκεφτείτε τη Χαλκιδική τον Σεπτέμβριο, ακόμα και τον Οκτώβριο και είμαι βέβαιος ότι θα το απολαύσετε.
Λόγοι υπάρχουν πολλοί. Κατ’ αρχάς η περιοχή είναι όμορφη, μπορείς να συνδυάσεις παραθαλάσσια μέρη αλλά και ενδοχώρα όπου θα βρεις ταβερνάκια με φαγητό που δε φαντάζεσαι. Κατά δεύτερον θα έχει λιγότερο κόσμο. Θα δεις πινακίδες αυτοκινήτων από Σερβία, Βόρεια Μακεδονία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τσεχία, κατά βάση από τις βαλκανικές χώρες, αλλά όχι τις ουρές που έβλεπες Ιούλιο και Αύγουστο.
Επίσης, θα βρεις πολύ πιο εύκολα χώρο να απλώσεις τις πετσέτες σου στις μικρές παραλίες, ενώ θα βρεις και ξαπλώστρες στις οργανωμένες παραλίες, σε κάπως τσιμπημένες τιμές. Υπάρχουν, πάντως, και περιοχές με ξαπλώστρες χωρίς χρέωση.
Αυτή την εποχή θα εξυπηρετηθείς πιο γρήγορα -δε λέω καλύτερα- στα εστιατόρια, στα καφέ, στους φούρνους, στα σούπερ μάρκετ.
Ακόμα και κρουαζιέρα να θέλεις να κάνεις, θα την απολαύσεις καλύτερα με ίσως λιγότερο κόσμο στο πλοίο, αν και βάσει κανονισμών ανεβαίνει συγκεκριμένος αριθμός ατόμων.
Για να πας Χαλκιδική ο ένας τρόπος είναι αεροπορικώς, αν είσαι από την Αθήνα και ο άλλος τρόπος οδικώς, από τα υπόλοιπα μέρη αλλά και από την Αθήνα. Εξαρτάται τη διάθεση που έχεις και τα άτομα. Με αυτοκίνητο και 4 άτομα συμφέρει οδικώς διότι μοιράζεις καύσιμα και διόδια. Έπειτα, αν πας αεροπορικώς χρειάζεται να νοικιάσεις αυτοκίνητο. Οπότε κάνε τους υπολογισμούς σου.
Αγναντεύοντας από ψηλά τη Νικήτη
Από τα πιο γνωστά τουριστικά μέρη της Χαλκιδικής είναι η Νικήτη. Για αυτούς που θέλουν πολύ κόσμο είναι ιδανικό μέρος, όμως το φθινόπωρο είναι σαφώς περιορισμένη η κίνηση και θα μπορέσεις άνετα να κάνεις την απογευματινή σου βόλτα στην πλακόστρωτη παραλιακή οδό που είναι κλειστή από οχήματα.
Τα μαγαζιά, καφέ, μπαρ και εστιατόρια, βρίσκονται σε παράταξη κατά μήκος της παραλιακής, έχοντας ανάμεσά τους και ορισμένες κατοικίες. Οι αμμουδερές παραλίες φθάνουν μέχρι εκεί που μπορείς να κοιτάξεις και το μπάνιο είναι απόλαυση όπου κι αν επιλέξεις, ακόμα και μπροστά στα μαγαζιά.
Μπορεί η παραλία να ξεμυαλίζει, όμως στα ενδότερα, η παλιά πόλη της Νικήτης, δύο βήματα σχεδόν από το παραλιακό μέτωπο, πάνω από τον κεντρικό δρόμο, θα σε ενθουσιάσει. Κάτοικοι μένουν μόνιμα εκεί στα καλοδιατηρημένα πέτρινα σπίτια με την ξεχωριστή αρχιτεκτονική, ενώ δώθε κείθε βλέπεις συνεχώς ανακαινίσεις για να χρησιμοποιηθούν είτε ως κατοικίες, Ελλήνων και ξένων, είτε ως μικρά ξενοδοχεία. Πλακόστρωτος ο δρόμος και τα στενάκια, ώστε να «δέσουν» αρμονικά με την πέτρα των σπιτιών.
Τα πεύκα με τις ελιές, ξερικές και ποτιστικές που έχουν πολλή σοδειά φέτος, συνθέτουν το τοπίο στα ορεινά και προτείνω, αν σας αρέσει, να κάνετε τον ορεινό σας περίπατο για περπάτημα ή και για ελαφρύ τρέξιμο.
Από ψηλά αγναντεύεις τις κεραμοσκεπές της Νικήτης με ελάχιστες παραφωνίες νεόδμητων κτηρίων, κατά κύριο λόγο ξενοδοχείων. Πάντως, είναι τέτοια η ανοικοδόμηση, ως επί το πλείστον σε μικρά ξενοδοχεία και βίλες, που φθάνουν μέχρι τις κορφές της Νικήτης.
Για διαμονή δεν θα αντιμετωπίσεις πρόβλημα, καθώς υπάρχουν πολλά διαθέσιμα καταλύματα για όλα τα βαλάντια.
Για μπάνιο στο Καστρί που θα καθίσεις και κάτω από τα πεύκα, στον Άγιο Ιωάννη, στις Σπαρτιές και στην Καλογριά, στου Αγίου Νικολάου και στο Καρύδι, στη Βουρβουρού και στο Λαγονήσι.
Για φαγητό όπου κι αν πας θα φας καλά. Στη Μπουκαδούρα στην Ελιά με «χρυσό σκούφο» και στη Μαρίνα, στη Νικήτη. Να πας οπωσδήποτε στο Μεταγγίτσι, στην ενδοχώρα, στην ταβέρνα Κληματαριά. Απίστευτο φαγητό, μεγάλες ποσότητες, πολύ λογικές τιμές. Μαγειρευτά αλλά και θαυμάσια ψητά – φημίζεται γι αυτά. Αν σας πουν ότι έχει κοτόπουλο κεμπάπ μη μπερδευτείτε. Είναι το κοτόπουλο κοντοσούβλι και συγκαταλέγεται στα δύο καλύτερα που έχω φάει στην Ελλάδα (το άλλο στη Στενή Ευβοίας).
Κρουαζιέρα θα σε πάω…
Ήταν η δεύτερη φορά, μέσα σε μια πενταετία, που πήγα με σκάφος του Φώτη Ροδοκαλάκη μονοήμερη κρουαζιέρα. Καθημερινά, έως και τον Νοέμβριο, από τον Όρμο Παναγιάς κάνει κρουαζιέρες με τα πέντε πλοία που διαθέτει, στον κόλπο του Αγίου Όρους από το δεύτερο στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής. Ξεκινά στις 9.30 και επιστρέφει στις 5 το απόγευμα.
Μπορείς να επιλέξεις κρουαζιέρα Ουρανούπολη και Άγιο Όρος (εξ αποστάσεως από τη θάλασσα), ή Αμμουλιανή και μετά Διάσπορο για μπάνιο στις παραλίες «μπανάνα» και Λαγονήσι (βουτιές από το σκάφος διότι δεν πιάνει παραλία) ή Δρένια και Αμμουλιανή, παντού με τιρκουάζ νερά.
Στο πακέτο, που είναι απόλυτα προσιτό οικονομικά, περιλαμβάνεται και γεύμα με κρασί ή χυμό και το πλήρωμα των σκαφών είναι ευγενικό, όπως ακριβώς χρειάζεται για να ξεκινήσεις μια όμορφη μέρα και να την ολοκληρώσεις ανάλογα.
Θεωρώ ότι η κρουαζιέρα πρέπει να μπει στο πρόγραμμα, ενώ αν θέλεις μπορείς να νοικιάσεις και μικρό σκάφος (δε χρειάζεται δίπλωμα οδήγησης σκάφους), για να κάνεις αποκλειστικά τις βόλτες που θέλεις. Χρειάζεται, όμως, μεγάλη προσοχή, να τηρείς τους κανόνες και να μην πλησιάζεις τους λουόμενους.
Ξεχωριστές διακοπές, λοιπόν, στο αποκαλόκαιρο, στη Χαλκιδική, Νικήτη και κρουαζιέρα.